iets goeds kan ook kapot
 

Je dwaalde als de wind omhoog,
ik waaide mee, oprecht verlegen
staan we waar door niets omgeven
stilte op zijn einde loopt.

Ik heb niet lang genoeg gezwegen,
nu ween ik, zonder doel of hoop
en sta ik als een regenboog
eenzaam gebogen in de regen.


Mja, heb er niet zoveel over te zeggen, hij spreekt wel voor zich denk ik. Wat vindt men?

Ik vind hem echt heel mooi, weet verder ook niet echt een aanmerking te maken...

Mooi! Ik vind 'm echt heel erg mooi! Mooi omschreven, lekker ritme, toppertje!

Mooi, alleen struikelde ik over de laatste zin. Alles liep heel lekker en daar bleef het even hangen. Hmm, ik kan er alleen niet uithalen waarom.

Dit stukje vind ik het mooist.

je titel vind ik op de een of andere manier bedroevend. je beelden beginnen mooi, in je eerste strofe. alleen vind ik het een beetje raar overkomen dat je ineens over staan we waar begint. daarvoor waaide je nog oprecht verlegen mee nml. stilte op zijn einde loopt is erg mooi gevonden.

en je laatste en sta ik als een regenboog ~ eenzaam gebogen in de regen is ook ontzettend goed. ik zou 'en' weglaten, maar waarschijnlijk klopt dat niet met je aantal lettergrepen? niet dat het verder heel storend is hoor.

mooi gedicht, spreekt idd voor zich (y) .