verloren liefde
 

Het is alweer een tijd geleden,
dat 't begon tussen jou en mij.
De liefde was zo prachtig,
maakte mij als een kind zo blij.

Jij maakte me altijd vrolijk
en liet me genieten van je mooiste lach,
ik ben je echt ontzettend dankbaar
voor alle liefde die jij me gaf.

We hebben samen veel gedaan,
en hadden samen een mooie tijd.
De liefde leek ook vaak oneindig,
maar desondanks raakte ik je kwijt.

Elke dag jouw liefde,
is waarlijk een prachtig geschenk.
het is een troosteloze gedachte,
waaraan ik nu nog steeds vaak denk.

Boosheid, pijn en verdriet,
hebben ons toen dan toch gescheiden.
En vragen zonder antwoord,
maakten een eind aan alle mooie tijden.

Wat nu rest, is slechts een traan,
die is ontstaan om wat ik mis.
pas toen het te laat was heb ik begrepen,
wat ware liefde is.

Ik heb je toen veel pijn gedaan,
zonder dat ik dat eigenlijk wist,
Het enige waar aan ik dacht,
was alles wat ik toen heb gemist.

Te weinig heb ik stil gestaan,
bij de problemen die jij had.
Te weinig heb ik je gesteund,
en dat werd jij toen zat.

Lieve meid, het is te laat,
maar je moet weten dat het me werkelijk spijt.
Ik ben stom geweest en heb je liefde verloren,
Ik ben je nu voor altijd kwijt.

Het was stom om te kunnen denken,
dat het dan toch goed zou gaan.
Maar het is nu dan toch gebleken,
Amor Vincit echt niet Omnia!

Als je nu die laatste regel in het Latijn wil doen, doe hem dan helemaal in het Latijn, en niet een paar woorden

Mja, daar ben ik het mee eens. Verder vind ik ook dat je gedicht te lang is, ik erger me aan de alinea's in het middenstuk omdat die vrijwel allemaal hetzelfde vertellen. Je gebruikt ook geen originele woorden, en het onderwerp is voor mij een beetje cliche.

sorry, maar als ik m'n gevoel op papier zet dan haal ik dus de punten aan die mijn gevoel me ingeven. En die latijnse woorden waren een rode draad in mijn relatie, die verder ook nederlands was. 't is misschien een simpel gedicht, maar met een kern die gecompliceerde zaken omvat. :)
(kben geen vd Vondel ofzo ;))

De rijm komt een beetje gedwongen over..

Ik vind het een beetje makkelijk beschreven. Die latijnse regel had ik ook anders gedaan. verder wel een leuk gedicht!

Als je een gedicht op een forum plaatst, moet je je ervan bewust zijn dat je kritiek zult krijgen. Daar moet je dus ook tegenkunnen. :) Beter nog, doe er iets mee!

mss is het te lang. mss heb je teveel woorden nodig om je gevoelens duidelijk te maken. sowieso denk ik dat je beter langer door kunt verhalen op je eerste gedachte -wat was ze goed- als dat je blijft hameren op -kwijt-. je vertelt in het midden van je gedicht nml iets in een paar strofes wat je zelfs in 1 zin zou kunnen doen. je kunt het natuurlijk ook omdraaien. probeer wat orginele beelden te gebruiken, die je gedicht iets eigens geven en niet te geforceerd te rijmen.

niet zeuren over commentaar, dat je geen vondel bent snappen we -dat zijn wij ook niet-, maar doe er iets mee en waag een gooi naar de tweede trede :).

Ik vind hem prachtig, wat mij betreft hoef je er niks aan te veranderen. De omschrijving van je gevoelens is goed (y)

Te lang, te cliche, te niet-beeldend. Alles is al gezegd.
Dichten is niet alleen je gevoelens op papier gooien en ze laten rijmen :o