Hoe zouden jullie reageren?
 

Ik weet niet goed hoe 'k 't verhaal moet beginnen, maar ik zal 't proberen. Ongeveer 2 jaar geleden leerde ik een meisje kennen waar 't heel goed mee klikte. Ze werd al snel m'n beste vriendin en we deden alles samen; uitgaan, winkelen, sporten, etc. Dat heeft ongeveer een jaar (of 1,5 jaar) geduurd, toen leerde ze haar vriend kennen. In 't begin kon ze 't goed combineren; de helft deed ze met mij, de helft met hem, en soms gewoon iets met z'n drieen. Zij was eigenlijk de enige waarmee ik buiten school echt veel omging, en zo was 't voor haar ook. De laatste tijd is 't anders, ik heb gewoon 't gevoel dat ze me helemaal aan de kant heeft geschoven. Er komt nooit meer wat van haar kant, ik moet altijd degene zijn die vraagt iets te gaan doen. Ze gebruikte me ook als reserve; als haar vriend niet kon, was ik goed. Ik liet me dat natuurlijk niet zeggen en heb haar toen een mail gestuurd en alles verteld wat me dwars zat. Ik kreeg een mail terug maar ze gaf me geen gelijk in dat ze me min of meer had laten vallen, er stonden alleen wat kwetsende opmerkingen in zoals dat ze bang is dat ik op haar uitval als ik kwaad ben (ik vraag me af hoe ze dan met me bevriend kan zijn als ze bang voor me is :s). Ik heb haar toen gebeld en gezegd dat we dan beter een punt achter onze vriendschap konden zetten, omdat 't op deze manier toch niet werkt. Uiteindelijk begon ze te huilen aan de telefoon maar ik heb de haak erop gegooid, ik was behoorlijk kwaad, vooral om die opmerking dat ze bang voor me is als ik kwaad ben. Nog geen kwartier later stond ze hier (nog steeds huilend) aan de deur en zei dat ze er spijt van had. Ze wilde voortaan meer tijd in onze vriendschap steken en er zoveel mogelijk aan veranderen. Dit alles was in november.
Ook op mijn verjaardag heb ik me flink aan haar geergerd. Ik had haar uitgenodigd maar ze bleef maar even, ze had namelijk nog met haar vriend afgesproken. Dat ze haar vriend graag wil zien begrijp ik best, maar dat ze zelfs op m'n verjaardag om 7uur naar huis gaat, vind ik toch wel erg. Vanaf die tijd is er eigenlijk niet veel veranderd. We gaan wel nog met elkaar om, maar dat is altijd omdat ik haar vraag iets te gaan doen. Er kwam niks van haar kant, totdat ze me vroeg vanavond uit te gaan (ivm carnaval). Zij ging met haar vriend met de optocht mee ('s middags), maar daarna zouden we een plaats afspreken in de stad waar we ons om half 11 zouden treffen.
Nou, ik was net dus bijna in de stad en m'n telefoon ging; ze ging met haar vriend naar een andere stad (want daar gingen zijn vrienden ook heen). 'Sorry, ik vind 't ook niet leuk', was alles wat ze te zeggen had. Ik ben dus maar naar huis gegaan, want alleen uitgaan met carnaval vind ik niks en andere vriendinnen waar ik wel eens mee uitga waren naar een optreden en die kon ik dus niet bereiken.
Maarja, nu ben ik het dus behoorlijk zat. Ik ben niet meer van plan haar hondje te zijn die achter haar aanloopt. Bovendien heb ik genoeg andere vriendinnen, dus ik vraag me af waar ik eigenlijk nog op wacht. Ik vind 't moeilijk om 't contact te verbreken, omdat zij de enige is waar ik echt lol mee heb en waarbij ik alles kwijt kan. Bij anderen vriendinnen kan ik dat ook wel, maar zij is op de een of andere manier net iets specialer.
Nu is mijn vraag eigenlijk, wat zouden jullie doen? Haar nog een mail sturen waarin je uitlegt dat 't nu echt voorbij is? Haar nog een kans geven? Of haar morgen bellen en vragen wat ze er nou zelf van vindt? Of gewoon niks meer laten horen? 't is zo dat ze nog geld van me heeft, en dat zou ik eigenlijk toch wel graag terug hebben...

Pfft vriendinnen ook altijd ;).

Ik zou haar even met rust laten, geen mail sturen ofzo dat het over is, want dat slaat nergens op (nou ja ik vind dat dat nergens op slaat). Ik zou gewoon wachten, en dan eens kijken of mevrouw wel iets van zich laat horen. Het is natuurlijk wel lastig omdat jij haar waarschijnlijk het liefste zou mailen (ik spreek uit ervaring ;)), maar achteraf heb je daar dan alleen spijt van. Ik bedoel een vriendschap moet toch van 2 kanten komen, en niet alleen vanuit jou.

Dat ze nu zoveel met haar vriend doet is niet echt sociaal tegenover jou, maar ik weet van mezelf dat ik dit ook zou kunnen doen :o , dus daar oordeel ik maar niet te hard over. Wel zou je het, als het nog goed komt, nog eens met haar over kunnen hebben dat je het echt rot vindt hoe zij daarmee omgaat.

Ik zou haar echt even met rust laten, eens kijken of jij iets van haar hoort. Ik vind het niet normaal om iemand zo te laten zitten tijdens carnaval, ik zou me er behoorlijk verdrietig over voelen.

Dat zij een goede vriendin is geloof ik wel hoor, maar als je nu kijkt naar haar, dan heb je er toch niet veel aan, haar vriend gaat voor, ze houdt zich niet aan afspraken, dus ik zou me er dan niet meer te druk over maken als ik jou was. Er zijn nog zat leuke andere mensen.

En dat geld, ik weet niet of het veel is, maar anders zou ik me daar ook niet druk over maken als ik jou was. Is het veel geld of wil je het per see terug, dan kan je dat wel mailen, maar dan verder niks erin zetten, alleen dat je dat geld terug wilt. Maar ja dat kan ook nog wel een paar weken wachten toch?!

Bedankt voor je reactie. Je hebt er inderdaad gelijk in 'k 't beste ff niks kan laten horen, en eens kijken wat ze doet. Normaal ben ik inderdaad ook zo iemand die 't liefste een mail stuurt of belt, want ik houd gewoon niet van ruzie, en ik vind 't ook moeilijk om iets voor me te houden wat me dwars zit.

Zelf heeft ze 't ook meegemaakt dat een vriendin haar liet zitten toen die een vriend kreeg, en ze heeft me vaak genoeg verteld hoe erg ze dat vond, ik vraag me dan af of ze nu niet denkt aan hoe ik me voel :s (En zeker iemand met carnaval laten zitten, die je eerst nog zelf uitnodigde, vind ik erg flauw).

Dat ze nu ineens alles met haar vriend doet is gewoon een grote klap voor me. Aangezien we eerst alles samen deden, en dat nu ineens niet meer zo is, sta ik min of meer alleen. Ik heb dan wel genoeg andere vriendinnen, maar daar ga ik niet echt mee om buiten school. Daar had ik ook nooit behoefte aan, omdat ik die ene vriendin had, waarmee ik alles deed. Ik heb nu wel geleerd dat 't niet verstandig is om je op 1 persoon te richten, en dat ik meer met anderen vriendinnen moet gaan doen na schooltijd. 't probleem zit 'm eigenlijk in dat ik een eindje weg woon van school tov andere, dus 't is niet zo dat ik zo ff snel naar een vriendin kan gaan. Ik wil dat voortaan echter wel gaan doen, dan maar ff met de scooter of bus er naartoe. (Die vriendin waarover m'n topic gaat, woont trouwens hier vlakbij, dus daar was ik zo).

Wat betreft dat geld, 't gaat om 5 euro. Niet echt veel dus, maar ondanks dat wil ik 't toch wel graag terug. Ik wacht 't inderdaad eens af en stuur geen mail. Ze weet dat ze me 't geld nog moet geven, dus ik wacht eens af wat er gebeurt en of ze er zelf mee komt, zo niet kan ik 't nog altijd vragen.

Je moet haar er weer gewoon mee confronteren. Je had gewoon toen zij afbelde moeten zeggen dat je het een naaienstreek vond. Je moet duidelijker laten merken wat je er van vind! Mijn vriendin heeft mij ook weleens laten stikken op het laatst toen we uit zouden gaan en dat heb ik haar ook duidelijk gezegt!!

succes ermee! (y)

Normaal gesproken zeg ik er ook meteen wat van als ik 't ergens niet mee eens ben. Maar op de een of andere manier kwam 't er net aan de telefoon gewoon niet uit. Ze belde van bij haar vriend thuis, dus ik besloot er maar niet op in te gaan. Ik heb 't namelijk ook een keer meegemaakt dat haar vriend me opbelde om te vertellen dat hij uitging, en dat hij graag wilde dat zn vriendin mee ging (terwijl ik iets met haar had afgesproken). Ik mocht toen meegaan (wat ik ook heb gedaan), maar leuk is 't natuurlijk niet. Zeker 't idee dat ze daar niet zelf voor belde, vind ik niet leuk.
Het is niet zo dat ik bang ben voor haar vriend ofzo, maar ik wil gewoon niet met 'm in discussie gaan omdat hij herhaaldelijk iemand in elkaar slaat of een klap verkoopt, en daarom wil ik meningsverschillen met hem t liefste uit de weg gaan.

hmm.....kweenie hoor maar op my komt het over alsof je al een keuze gemaakt heb... dus waarom vragen wat wij zouden doen, controle?
maja zoiets had ik dus ook met een vriend en dat contact is toen helemaal verbroken omdat ik ergens anders ging studeren. Maar idd het moest allemaal van mijn kant komen en nou ja daar had ik op den duur geen zin meer in, contact toen gewoon verbroken.
En nou ja ben nu blij dat ik nu mensen om me heen heb die ik kan vertrouwen.

Ik heb ook zo'n vriendin, die is altijd 'druk'. :rolleyes: Als ik haar zie dan heeft ze altijd de grootste plannen om leuke dingen samen te gaan doen, maar het komt er nooit van. Vroeger gingen wij ook heel veel met elkaar om, maar nu niet meer. Ik vind het heel jammer en heb me er behoorlijk druk over gemaakt, maar ik laat het nu maar. Ik ga nu ook weinig moeite meer doen om wat af te spreken, het is gewoon graag of niet. Ik heb het gevoel dat ze zich heel belangrijk voor wil doen en dat ik blij moet zijn als ze een gaatje voor me heeft. Nou, dat werkt dus niet bij mij! Ik denk dat mijn vriendschap met haar dan ook wel een keer helemaal op zijn gat zal liggen.

vervelend zo'n vriendin.. als ik jou was zou ik lekker andere maatjes zoeken om mee uit te gaan en leuke dingen te doen. Zij houdt jou maar aan het lijntje. Daar schiet je niets mee op!

Ja zoiets, ik wilde gewoon weten hoe anderen erover denken, omdat ik niet weet ik of 'k 't zelf goed beoordeel. Ik heb mijn keuze inderdaad gemaakt, ik laat niks meer van me horen, en ik wacht af wat er gebeurt. Ondertussen ga ik meer tijd besteden aan andere vriendinnen (y)

Ja dit herken ik dus helemaal ja. Ze wil wel iets afspreken, maar van de andere kant ook liever niet omdat ze dan minder tijd voor haar vriend heeft. Ik ga er nu dus ook geen moeite meer voor doen iets met haar af te spreken, want uiteindelijk schiet ik er toch niks mee op, ik loop steeds tegen de lamp.
Ik vind het gewoon jammer, ik heb een hele leuke tijd met haar gehad, 't was denk ik de leukste vriendschap die ik ooit heb gehad. Maar hierdoor heb ik ook zelf andere vriendinnen aan de kant geschoven, en dat had ik beter niet kunnen doen.
Ik ga voortaan (zoals ik hierboven ook al had gezegd) meer tijd in anderen steken, en ik laat haar nu ook vallen als ze niks laat horen. En dan maar lachen als 't uitgaat met haar vriend, want dan staat zij dus mooi te kijken :D

Aan 't lijntje houden is inderdaad de juiste benaming. Ik ben alleen maar goed als haar vriend geen tijd heeft, en daar heb ik geen zin meer in. Bedankt voor je reactie :)

Goed dat je dat inziet:).. je hebt haar al een keer laten weten dat je er geen zin meer in hebt als ze alleen tijd aan dr vriend besteed. Je kan kiezen, of nog een kans geven of laten rusten en op zoek gaan naar nieuwe mensen. Ligt er maar net aan hoe dierbaar ze voor je is:)

Ik vind 't heel moeilijk, zoals ik hierboven ook al uitlegde. Ze betekent/betekende heel veel voor me, omdat ik bij haar altijd alles kwijt kon. De vorige keer dat ik haar erop gewezen heb dat 't zo de verkeerde kant opgaat is volgens mij goed genoeg doorgedrongen, anders zou ze niet gaan huilen en ineens hier op de stoep staan. En ja, als zij dan belooft dat er verandering komt, en dat komt er niet, dan kan ik er ook niks aan doen. Ik laat het nu inderdaad rusten. Als zij contact opneemt zie ik wel wat ik daarmee doe, maar zelf zoek ik haar iig niet meer op.

Als er vorderingen zijn (dus als zij iets van zich laat horen), dan laat ik 't wel weten :)

Ik ken de situatie niet helemaal en ik weet niet hoe oud jullie zijn. Kijk als je 16 of 18 bent en dit gebeurt dan zeg ik ook: ik vind dit een beetje vreemd van haar.

Maar het feit is gewoon dat mensen ouder worden en rond 22-25 jaar een serieuze relatie gaan krijgen. Sommige wat eerder, de ander wat later. Je bent dan al paar jaar aan het uitgaan, leuke dingen doen, enz. Veel mensen ronden dan ook hun opleiding af.

Vaak is dit het begin van een nieuwe periode, huisje boompje beestje periode zullen we maar zeggen. Als je altijd beste vriendinnen bent geweest, in de zin dat je elkaar wel 4 of 5 keer in de week zag, dan zal dat ineens minder worden omdat zij haar vriend extra aandacht wil geven, om een serieuze relatie te kunnen opbouwen.

In mijn ogen logisch. Ik heb dat ook gemerkt, een paar jaar geleden toen mijn vrienden ineens serieuze relaties begonnen te krijgen, werd het contact gewoon minder. We zagen elkaar eerst bijna elke dag en gingen altijd met elkaar weg. Maar die jongens probeerde een relatie op te bouwen, gingen samenwonen, dan is het logisch dat je elkaar minder ziet.

Als je echt goede vrienden/vriendinnen bent blijf je elkaar toch wel zien en blijft het contact wel behouden. Mits je daar zelf natuurlijk ook aan meehelpt. Van die verjaardag vind ik wel een beetje lullig, maar misschien is ze gewoon erg verliefd. Dan willen mensen nog wel eens vreemde dingen doen.

Ik zou het gewoon afwachten.

Ik ben 17, en zij ook. Wat betreft m'n verjaardag en een serieuse relatie opbouwen; ze zegt zelf dat hij niet de ware voor haar is. Het lijkt er dus min of meer op dat ze hem gewoon heeft om 'een vriend te hebben'. Ook op zijn uiterlijk heeft ze vanalles aan te merken, zo vind ze hem bijvoorbeeld niet knap en ze vindt hem dik. Wat betreft karakter vind ze hem dom (hij heeft z'n school niet af gemaakt). Momenteel vindt ze de relatie serieus, maar ze wil niet voor altijd bij hem blijven zegt ze, ik vraag me af in hoeverre 't dan nog serieus te noemen is.
Van zijn kant uit is de relatie wel serieus, hij denkt zelfs over samenwonen, hij is dan ook 22. Op de een of andere manier denk ik dat ze gewoon wat hard van stapel lopen, maar ik vind niet dat ik daar het slachtoffer van moet worden, dus ik houd voorlopig maar afstand en kijk wat er gebeurt.

Laat haar lekker in haar sop gaar koken. Besteed even geen aandacht aan haar. Je hebt namelijk al gemerkt dat haar confronteren met woorden niets uitmaakt.
Uiteindelijk merkt zij ook wel dat haar vriend niet zaligmakend is en komt ze waarschijnlijk wel terug. Dan is het aan jou wat je er mee wilt doen.

Tot die tijd zou ik meer energie steken in andere vriendinnen en een breder sociaal netwerk proberen te creëren.

Succes.:)

Ja dan heb je gelijk en vind ik persoonlijk dat ze een beetje vreemd reageert en misschien wat hard van stapel loopt. Misschien ben ik ouderwets ofzo maar ik denk dat je op 17 jaar nog niet zo heftig bezig moet zijn met relaties en meer gewoon een beetje van het leven moet genieten. Niet dat je dan geen relaties kan hebben, mar om dan al zoveel van je tijd aan je partner te besteden… Maar goed, dat is mijn mening.

Het feit dat ze negatief ove hem doet waar jij bij bent is waarschijnlijk omdat ze zich schuldig voelt tegenover jou. Ze wil of je kan geen nee tegen hem zeggen maar ze weet dat ze daarmee jou verwaarloosd en door aan te geven dat de relatie niet serieus is en te zeggen dat hij niet de ware voor haar is, wil ze jou onbewust gerust of tevreden stellen. Of althans dit is een mogelijke verklaring, want als ze alles meent wat ze zegt tegen jou en ze blijft bij hem is ze aardig stom bezig.

Hij si misschien gewoon wat te oud voor haar. Wat je zelf zegt: hij zal al wel aan samenwonen toe zijn. Maar dat zou dom zijn, ik weet niet hoe lang ze hebben, maar samenwonen moet je pas doen als je elkaar lang kent en zelf al geleefd hebt.

Ik hoop voor je dat het nog goed komt, veel sterkte

Ja dat is ook precies m'n bedoeling zo.

Ik had 't er net met m'n ouders over, want die vroegen zich natuurlijk af waarom ik gisteravond naar huis kwam. Volgens hen heeft 't geen zin haar (voorlopig) te laten vallen, omdat ik daar niks mee opschiet. (Nu begrijp ik eerder niet wat ik ermee opschiet achter haar aan te blijven hobbelen terwijl zij niks van zich laat horen). Volgens m'n ouders is 't normaal hoe ze reageert, 'iedereen besteedt minder tijd aan vriendinnen als je een relatie krijgt'. Tja, volgens mij zien ze niet echt 't verschil tussen 'minder tijd besteden aan' en 'als reserve gebruiken/bijna volledig laten vallen'.

Klote voor je,... maar zij heeft gelijk. Vriendschap = niet relatie. Vriendschap heeft geen 'verplichtingen', een relatie heeft dat wel een beetje. Bovendien, wat wil je nou, dat ze 'gezellig' bij jou komt, terwijl ze veel liever bij haar vriend is.... alsof dat leuk wordt. En dat je geen tweede keus wil zijn, dat is balen, maar dat ben je gewoon en dat gaat over het algemeen toch niet veranderen.
Neemt niet weg dat het wel een beetje lullig is van haar, maar that's life, vriendschap is niet eeuwig, dus stel je niet aan en zoek een andere vriendin of meerdere. Genoeg interressante mensen op aarde.

Dit vind ik altijd zo ontzettend krom... wie bepaalt er wat van het leven genieten is..? Waarom wordt van het leven genieten bijna altijd gedefinieerd als met vrienden en vriendinnen naar de kroeg gaan ipv. gezellige avondjes met je lief e.d.
Natuurlijk moet je oppassen dat je niet al je tijd aan de ander besteed, maar als je een beetje een goede relatie hebt samen is er gewoon niets leukers dan samen zijn,.. dan geniet je toch van het leven..? Maarja.. dat is mijn mening dan ;)

Zo zie ik 't eigenlijk ook. Ze heeft voor hem nog nooit een relatie gehad, dus mogelijk is dat de reden dat ze nu zo overhaast is met alles.

Volgens mij meent ze het echt. Ze zegt 't namelijk ook tegen andere vriendinnen waar ze veel minder mee omgaat. Beetje raar eigenlijk, 't is haar vriend, maar ze verteld wel openlijk over hoe ze over 'm denkt.

Het is niet alleen zo dat hij aan samenwonen toe is, hij wil het ook echt. Hij heeft er al met haar over gepraat, maar zij wil niet omdat ze nog op school zit (HAVO, hierna HBO) en hij werkt al. Ze hebben trouwens iets langer dan een half jaar, dus 't zou ook erg snel zijn inderdaad.

Ze hoeft ook niet naar me toe te komen als ze liever naar haar vriend gaat. Dat ik nu ze een vriend heeft 2e keus ben snap ik ook best, maar dat ik volledig aan de kant wordt geschoven vind ik niet normaal. En inderdaad, het is gewoon lullig op deze manier.
Het is niet zo dat ik andere vriendinnen moet gaan zoeken, want ik heb genoeg vriendinnen, alleen zijn die vriendschappen niet zo diep en uitgebreid als deze, maarja daar ga ik gewoon wat aan veranderen.

Ik ben het met je eens wat betreft dat je zelf mag weten wat echt genieten is. Maar ik ben 't er ook mee eens dat je je als 17jarige nog niet volledig op iemand moet storten, en alle andere aan de kant moet gaan schuiven. Een relatie hebben kan best, maar vrienden en vriendinnen aan de kant schuiven is gewoon dom.

Ze doet 't trouwens niet alleen bij mij, aan andere vriendinnen besteedt ze ook weinig tot geen aandacht meer, alleen op school gaat ze met andere vriendinnen om. Aangezien ik niet bij haar op school zit, en ze na school 't liefste eerst huiswerk maakt en dan met haar vriend afspreekt, blijft er op deze manier niet veel meer van onze vrienschap over.

Hm... vrienden en vriendinnen aan de kant schuiven is dom, maar activiteiten met vrieden en vriendinnen aan de kant schuiven niet. En dat is precies waar men zich vaak op verkijkt. Als iemand veel dingen afzegt, omdat hij/zij liever bij zijn/haar geliefde is, dan wil dat nog niet zeggen dat ze ook al die vrienden afschrijft.

Natuurlijk is het niet leuk van haar, maar (en dit zal wel aan mij liggen) ze is jou niets verplicht. Ik vind het altijd een beetje vreemd dat mensen beslag leggen op vrienden. En waarom zou jij eigenlijk zo moeilijk doen? Ga toch lekker je eigen gang en als jullie eens gezellig weer wat willen doen, dan doe je dat en anders niet. Daar hoef je verder toch geen woorden over vuil te maken?

Ze zal haar vrienden zelf inderdaad niet afschrijven, maar als dit herhaaldelijk voorkomt zullen haar vrienden haar wel afschrijven.

Ze is me ook niks verplicht, maar als ze met tegenzin met me afspreekt, dan nog liever niet.

Natuurlijk... maar dat is dan toch niet jouw probleem?

Inderdaad, dus waarom zou je je er nog druk om maken.. ? Dit is precies wat ik bedoel. Het is graag of niet en omdat dit een 'gewone vriendschap' betreft en geen relatie vind ik het uitpraten e.d. gewoon onzin. Friends will be friends, als het tenminste goed vrienden zijn. Zijn ze dat niet, dan geen hand vol, maar een land vol. Opgelost.

To Happyyy:

Als ze echt zo over hem denk kan ze het beter uitmaken, want waarom heb je met iemand als je hem/haar loopt af te kraken.
Ze moet toch helemaal niet gaan samenwonen, ze gaat dadelijk nog 4 jaar naar school. Bij mij was dat beste tijd van me leven, wat moet je dan met een vaste relatie. Oke een vriendin of vriend is leuk, maar geen ingewikkelde, keelknellende relaties..
Tenminste niet voor mij.

Ook het feit dat hij al werkt (waarschijnlijk ook niet het meest hoogstaande) en zij zit nog op school, slecht plan…

To underthabridge:

Ik wil niets bepalen en voor de rest moet je het allemaal zelf weten, maar ik ben ervoor dat je eerst gewoon lekker leeft tot je 24e dan kan je wel een serieuze relatie hebben en lekker bij elkaar zitten maar nog geen vaste relaties, zoals samenwonen. Maar nogmaals dat is mijn visie, ik snap dat andere mensen daar anders over denken.

Och ja, of ze 't uitmaakt of niet moet ze uiteindelijk zelf weten. Die jongen is gek op haar, en brengt/haalt haar overal naar toe, ze weet ook wel dat ze dat allemaal kwijt is als ze 't uitmaakt. De manier waarover zij over hem denkt en praat vind ik inderdaad ook niet kunnen, maar dat moet ze ook maar allemaal zelf weten.
Hij heeft inderdaad niet echt hoogstaand werk, maar behalve dat heeft hij niet echt een vaste baan. Hij is laatst ontslagen en is nu geloof ik weer bij een ander bedrijf aan de slag. En ja, zij zit inderdaad nog op school, wat dat betreft zitten ze niet echt op 1 lijn. Maarja, dat moeten ze allemaal zelf weten dan.

Pfff... ik laat 't allemaal maar rusten zoals 't nu is en ga meer tijd aan andere vriendinnen besteden. En als ze nog contact met me opneemt, dan zie ik wel wat ik ermee doe, maar voorlopig houd ik ff afstand.

Gewoon inderdaad lekker rustig aan doen en je lekker richten op andere vriendinnen/vrienden. Als ze nog iets van je wil/met je uit wil, hoor je dat vanzelf wel. Succes drmee (y) :)

Ze belde me vanmorgen ineens op (en dat terwijl ze weet dat ik altijd lang slaap als ik vrij heb), ik was dus al behoorlijk geergerd dat ze me wakker belde. Ze vroeg of ze langs mocht komen, toen heb ik gevraagd waarom. Ze wilde met me praten, waarop ik heb gezegd dat dat voor mij niet hoefde, en toen heb ik opgehangen...

Bedoelde je "niet hoefde"?

Klopt ja, heb 't ff aangepast.

Okay. Nja, ik heb niet alles hier gelezen maar: waarom niet? Als ze wil praten, heeft ze misschien ook door dat er wat is.. misschien kunnen jullie er samen uit komen..? :)

welkom in de wereld van "vriendje gaat voor".
Ken het probleem (meer dan eens meegemaakt)
langs de ene kant denk ik; tja, ze zal het dan wel merken als het af zou geraken, dat ze bijna niemand meer heeft.
maar langs de andere kant kan ik me wel in haar schoenen zetten. Als je heel erg van je vriend houdt is het normaal dat je een bepaalde periode hebt (als het goed is gaat die over) die je enkel en alleen met hem spendeert.
maar goed, neemt niet weg dat het fout is tov je vriendinnen...

Ach ja, onder de plak zitten... dat zit de helft van mijn vriendengroep nu. Ik kan me er wel aan ergeren maar een andere vriend (die vrijgezel is) zegt dat ik het maar moet accepteren. Samen met mijn vaste stapvriend heb ik nu wel wat andere mensen leren kennen op stap, maar echte nieuwe vrienden heb ik nog niet. Want ja, ook al zitten die vrienden onder de plak, ik heb geen ruzie of zo, maar het is alleen irritant dat het meisje voor gaat. Toen ik een relatie had, was dat niet zo. Dan ging ik ook wel eens zonder mijn vriendin uit. Maja, er zijn nou eenmaal mensen die het anders zien.

Ik zou het ff met rust laten. Kijken of ze nog iets laat weten. Doet ze dat niet, gewoon op zoek naar nieuwe vriendinnen of gewoon minder naar haar toe trekken. Als je ziet dat ze zich toch minder laat zien, dan kun je ook wel verwachten dat dat nog minder gaat worden. Jij neemt telkens initiatief, laat haar dat ook eens een keer doen, want zij zal nu ook voelen dat jullie vriendschap er slechter op is geworden. Als ze een echte vriendin is, laat ze zelf wel wat van zich horen, desnoods alleen op MSN of met een bellertje. Maar ik zou het dus van jouw kant ff rustig houden.

Vriendinnen met vriendjes blijven behelpen. (n) Ik heb daar ook ooit eens heel erg ruzie omgemaakt (kwamen ook wat van haar karaktertrekjes bij kijken trouwens..) met een goede vriendin. Waarschijnlijk ben ik wat meer van de ruziemakerij dan jij, maar toch. Het luchtte op. Ik had gezegd wat ik gezegd had, en zij wist waar ze aan toe was. Daarna heb ik haar zeker anderhalve maand niet gesproken. Ik had daar niet zoveel problemen mee, want vriendinnen heb ik toch wel. Ik mistte haar wel, maar liever zo dan dat ik steeds op de tweede plaats kwam.
In die tijd zag zij dat ze maar weinig mensen over had omdat haar vriend vaak voor ging, en kwam tot de conclusie dat het voor haar zo niet verder kon. Heel langzaam is het weer goedgekomen tussen ons (ik kan nogal koppig zijn) en ze is ook echt bijgetrokken. Nog steeds heb ik af en toe zoiets van: halloooo, ik ben er ook nog! Maar ja, dat neem ik maar op de koop toe. Ze weet wat de consequenties ervan zijn, en ze past wel op het weer te flikken.

Heel veel succes, ik hoop dat het weer goedkomt! :)

Bedankt voor de reacties!

Ik had een mail van haar gekregen, waarin ze zich nogmaals verontschuldigde en aangaf dat ze echt niet had gewild dat 't zo is gelopen.
Ik heb haar gemaild dat k voorlopig zo weinig mogelijk contact wil, en haar sowieso voorlopig niet wil zien omdat ik dat niet zie zitten. Dat begrijpt ze, en we hebben afgesproken voorlopig gewoon contact te houden via mail, en dat we daarna wel verder zien.

Ik heb afgelopen week meer tijd gestoken in andere vriendinnen, en dat wil ik ook blijven doen. Hoe 't met haar afloopt zie ik wel, maar voorlopig wil ik haar niet zien. Over een maand zie ik wel verder of ik nog contact met haar wil, maar dan moet ze wel veranderen.