Verstikkende liefde
 

Verstikkende liefde

jij schenkt mij jouw hart
overtrokken met goud
deze pure liefde
is als druppels dauw
die verschijnen
in de ochtendgloren

jij wilt jouw hart
om mij heen slaan
mij nooit meer verlaten
deze pure liefde
verstikt mij

alsjeblieft,
laat mij weer ademen

ik denk dat je je beeld jij wilt jouw hart ~ om mij heen slaan veel beter kunt uitwerken. deze beeldspraak lijkt me niet passend, probeer iets te vinden wat dan eigenlijk hetzelfde zegt met mooiere bewoordingen. iets wat ergens op terugslaat.
verder, je gedicht is niet echt bijzonder, maar wel duidelijk.

misschien iets van
jij wil mij opsluiten
in jouw hart :confused:

ik ga er nog over nadenken

Dan is het denk ik nog mooier om er neer te zetten:

Jij wilt je opsluiten
in mijn hart

Dan sluit de volgende zin daar mooi op aan. :)

het sluit wel mooier aan ja, maar als je opgesloten wordt, dan heeft het verstikken een betere functie.
ik weet het nog niet

zoek een vergelijking, (jouw verstikke liefde) als...-2 glazen oogjes in een aquarium- etc. je snapt wel wat ik bedoel. probeer een vergelijking aan te dragen, waarin je je gevoel (jij wilt jouw hart ~ om mij heen slaan uit.
ik denk dat je gedicht met vergelijkingen, uitgewerkte beelden etc veel mooier wordt, aangezien je nu alleen maar zegt waar het op staat. dat maakt het nogal cliche en saai.

Ik vind dat je teveel 'jouw' en 'mij' ed. gebruikt: teveel persoonlijke voornaamwoorden, waardoor het soms weinig creatief aandoet. Ik zou proberen sommige zinnen eens te reformuleren, er wat meer je eigen structuur in aan proberen te brengen :).

ja nu je het zegt, was me niet opgevallen. Ik ga dat maar eens veranderen.

Hey ik heb de 2e strofe veranderd, ik weet zelf niet wat ik er moet van denken eerlijk gezegd, daarom heb ik graag jullie mening.

Verstikkende liefde

jij schenkt mij jouw hart
overtrokken met goud
deze pure liefde
is als druppels dauw
die verschijnen
in de ochtendgloren

gestrikt door de liefde
dicht tegen jouw aorta
als een stolp
die de kaars
zijn O2 ontneemt
het vuur is dovende

alsjeblieft,
laat mij weer ademen
laat het vuur aanwakkeren

Hm, ik vond de eerste versie dan toch fijner. Dat over de aorta en O2, is mij net iets te hm... menselijk. Je gedicht was juist zo mooi metaforisch en beeldend.
Ik vind je gedicht eigenlijk best sterk (de eerste versie). Niet heel bijzonder verwoord, maar toch, het komt wel heel erg over.

Vind het nogal cliché. De 1e versie is idd veel beter. Het einde vind ik niet zo goed. Het is te verhalend vind ik.

jij wilt jouw hart
om mij heen slaan

Vind ik wel een mooi stukje. Maar dan die druppels dauw die verschijnen in het ochtendgloren vind ik echt te cliché. Probeer het anders te verwoorden..