Tros
 

Tros

Plukt duif voor duif
teder zijn lichtgrijs
gevederd dons,
in een boom tonen
ze als rijpe vruchten,
vogels voor de mens
die ook díe ratten
niet pruimen kan.

volgels? als het een nieuw verzonnen woord is, mooi gevonden!

ik denk dat dit een uitstekend geschikt gedicht is om iets beeldends bij te maken, ik zie al grijze vlakken voor me ;). natuurlijk zijn je beelden mooi, je gedicht als geheel, de aansluitingen en bewoordingen (vooral plukt duif voor duif) en je uitwerkingen daarop, maar om nu een zinnig oordeel oer je gedicht te geven. ik weet niet wat ik ervan denken moet eigenlijk.
misschien is het je slot, wat me niets doet. mss moet dat harder zijn, confronterender -kun jij vast-. nee, ik hou hier geen echt gevoel van over.

hihi. Typen, werken en overleg over Dop en horen hoe het met vrienden gaat, gaat niet goed samen, het waren natuurlijk vogels ^^.

Harder. Misschien. Voor mij is het niet echt nodig, ik vind het contrast en het onbeschaamde verveelde gedrag van de mens al genoeg.

Het is trouwens ontstaan omdat ik maar met duiventros in mijn hoofd bleef zitten, bij ons thuis hangen de bomen vol met klapwiekende duiventrossen.

Ohjee wat moeilijk. Ik moet hier langer over nadenken. Ik las natuurlijk meteen 'druif voor druif' ipv 'duif voor duif'. Iig hele gave woordspelingen, ik ga er straks nog even wat langer naar kijken :o.

Dat pruimen hihi, geweldig. Nederlands is toch echt meer jouw ding :)

Ik snap hem nog steeds niet helemaal, dit gedeelte:

in een boom tonen
ze als rijpe vruchten,
vogels voor de mens
die ook díe ratten
niet pruimen kan.

Wil je dit stuk uitleggen? En ik ben ziek :(. Mwuh :(.

K dan, ik hou niet zo van uitleggen, maar speciaal voor jou.

Het is eigenlijk een momentopname. Wat duiven in een boom lalalala zitzitzit, nix aan de hand, pluk wat hier, pluk wat daar, rustiek momentje. Maar terwijl ze daar zitten, hartstikke leuk, allemaal grijze vlekjes, terwijl ze in eendracht wegvliegen en weer terugfladderen, kan de mens zich alleen maar irriteren aan die schijtende, in overvloed aanwezig zijnde, ziektes overdragende gevederde ratten.
Hoe leuk het tafereel ook is, de aanwezigheid van de mens verpest het wel, de chagrijnigheid alom.

Natuurlijk zit er dan het woordenspel in met de duiventros die in de boom hangt waar ze als vogels voor de mens (normaliter de kat, maar de mens is in dit geval ellendiger als de kat) hangen. ZOdat de mens zijn chagrijn erop los kan laten, of zich eraan ergeren of (in het ergere geval) erop schieten. Mja en dan pruimen-pluimen.

Beter zo? ^^ Beterschap trouwens ook!

Ja ^-^. Dankjewel!

Dat had ik er inderdaad niet echt uitgehaald :o.