Mist troost niet
 

Wat rooskleurig riekt het leven
met mijn rood gekleurde roos
waarnaar ik sta te staren;
ik voel me ziek, mijn neus
tot zaagsel znotverkouden, ja,
zo ziek – melancholiek –
en kom het me maar eens
verklaren:
wanneer ik in de lage wolken
dans en proest (zoals 't
al nooit moest)
mist de troost mij
immer.

Fijn gedicht, leuk hoe je rooskleurig en vooral mist op verschillende manieren terug laat komen.
znotverkouden :D

En dat schrijf je dan net als ik ziek ben

wel een mooi gedicht maar het doet me niet zo veel.

ze schreef het net wanneer half nederland ziek is, das toch net weer iets anders :D.

Bedankt. :)

En dat schrijf ik net wanneer ik zelf ook ziek ben.

leuk gedicht. je eerste regel is goed, de tweede regel wat minder. ook de aansluitende 3e regel. vanaf regel 4 wordt je gedicht wel weer leuk, vooral zaagsel znotverkouden is (y).
wat ik knap vind is dat je een schijnbaar logisch dagelijks iets zo filosofisch probeert te verwoorden ;). je zou het heel gedragen rabbinaal moeten lezen, dan wordt het bijna humoristisch.
wanneer ik in de lage wolken ~ dans en proest is een plusser, maar zoals 't ~ al nooit moest is denk ik wat minder. het klinkt me niet goed in de oren iig. je einde is natuurlijk wel weer mooi. en je titel is denk ik ook goed, beetje dubbelzinnig. stuur je gedicht op naar achmea health ofzo, voor een artikel over de griepepidemie in hun magazine. misschien bereik je wel wat!

ik vind het maar niets. weer die kleuren. rode rozen. bweh. Zo onderhand krijg ik er persoonlijk echt genoeg van. Ik vind het dan wel weer leuk wat je met de vorm hebt gedaan. a la Mutant zullen we maar zeggen. Oh ja, ik vind de titel ook niets. Ik begin steeds meer een hekel te krijgen aan die inhoudsloze veelsuggererende titels :(

Het leek even de goede kant op te gaan (naar mijn mening), maar ik vind dit weer een inzinking.

Ah, daar is Re3m weer :)

Leuk-leuk, vooral zo ziek – melancholiek – vind ik heel fijn. Wat erachter aan komt trouwens ook :)

edit: Ik ben het juist helemaal niet met Halogeen eens. Helemaal niet 'weer die kleuren' het is toch op een hele andere manier gedaan?
Ik vind het juist fijner dan wat je normaal schrijft, anders :)

Ben t niet met Halogeen eens dat de titel zo veelzeggend is.
Toen ik de titel las, dacht ik "de mist troost mij niet." Mist als zelfst. naamwoord, terwijl ze t in t gedicht lekker niet doet. Júist leuk vind ik.
Verder vind ik m leuk, tis weer eens wat anders, maar niet heel bijzonder mooi. De alliteratie hier en daar is wel weer lekker trouwens!

Ik ben het allemaal niet met jullie eens. Sterker nog, ziek melancholiek rijmt slecht omdat het verkeerd uitkomt in het metrum (verder geen op of aanmerkingen over het metrum, want dat vind ik juist heel goed gedaan, samen met de vorm). De rijm is om te huilen, de alliteratie ook, op proest - moest na. Dat komt er wel mooi uit door het metrum en de vorm.

Zoals ík het lees komt het wel mooi uit met ziek-melancholiek en het metrum :)

Ik vind het allemaal wel meevallen, en zie trouwens ook niet in wat er niet klopt aan ziek-melancholiek. Ik vind het mooi gevonden.

de klemtoon ligt verkeerd.

Waar ligt bij jou de klemtoon dan?

Volgens Van Dale ligt de klemtoon van melancholiek op liek.
dan zou het dus wel goed rijmen toch?
Of misschien bedoelt Halogeen dat de klemtoon in het ritme niet op liek ligt, en dat het daardoor niet goed is? En anders weet ik het ook niet.

Ik vind het ook een mooi (apart) gedicht, al struikel ik over het metrum, maar dan niet over het 'melancholiek', dat vind ik juist fijn klinken. Van en kom het me maar eens verklaren zou ik persoonlijk en kom het maar verklaren maken.

Ja, dat stoorde mij ook meer dan het melancholiekgebeuren (allebei niet zo eigenlijk). Maar goed, ik wil wel graag weten wat Halogeen precies bedoelt.

daar ben ik het mee eens.

En over dat metrum: sigh, juist dat melancho breekt (hoe ik het lees) de jambe en daardoor komt het accent van liek op melancholiek heel ongemakkelijk te liggen, vind ik dan. Maargoed, het zal er wel aan liggen dat ik te stom ben.

Ah, op die manier. Nee, dat vind ik ook (maar toch stoort het me niet)
En je bent niet te stom, maar te onduidelijk.

wat is een metrum? :bloos:
en r33m, ik heb veel beter van je gelezen!

Een metrum is de regelmatige afwisseling van sterker en zwakker beklemtoonde lettergrepen. De meestvoorkomende hebben een naam gekregen, waaronder de 'jambe' waar Halogeen naar verwijst. Voor meer uitleg moet je even het alles-over-dichten-topic lezen. Zou iedereen sowieso moeten doen. Je vindt het via de link in de sticky Algemeen.

en het is Re3m, niet R33m :p

haha, ik ben nou eenmaal een br33z4hhsl3tj4hHhHHh

en ik ga t nu lezen.

Nou, okay, bedankt voor de reacties allemaal.

Dit is een gedichtje dat ik gewoon 's morgens toen ik wakker werd in een opwelling heb opgeschreven en ik heb er maar weinig aan veranderd; ik zat alleen al dagen met de woorden 'mistroostig' en 'rooskleurig' in m'n hoofd en daar wilde ik wat mee doen. Dat er dan wéér kleuren in voorkomen (zoals Halogeen zegt), dat is dan jammer, ik had het in feite nog niet eens opgemerkt, waarschijnlijk omdat ik het op een heel andere manier heb gebruikt, dus niet met de intentie van 'laat ik kleuren in mijn gedicht verwerken, want dat is poëtisch!' of wat dan ook.

Maar goed, na gedichten als 'Het bedrog van de winter' en 'Aanvaardt uw lot, gij zondaar II', waar ik veel en veel langer op heb gezeten, wilde ik ook dit eens proberen. Tja, ik ben 17, ik wil experimenteren met de mogelijkheden op het gebied van dichten... ik neem aan dat dat niet zo gek is.
Maar zoals ik zie, verschillen de meningen nogal. En dat is natuurlijk ook helemaal niet erg. :)