vriend missen
 

Ik heb nu 4 maanden een vriend. En ik merk dat als ik niet bij hem ben , ik hem dan echt ontzettend mis.
Dit weekend had ik bijvoorbeeld weer de kans om bij hem te blijven slapen. Dan is het ook helemaal geweldig. Lekker samen met hem wakker worden en bij hem zijn. En op het moment dat ik dan thuis kom, en weet dat ik weer 4 dagen zonder hem moet zit ik weer helemaal in de put. Ik kan me echt nergens toe aanzetten. Morgen heb ik een proefwerk, maar ik krijg alles er gewoon niet in. Ik merk dat ik geirriteerd reageer tegen m'n huisgenoten. En eigenlijk is dat niet normaal.
Ik mis hem gewoon verschrikkelijk als ik niet bij hem ben, zo erg dat ik eigenlijk niet meer normaal doe.
Heeft iemand hier ook last van? En hoe kan ik het misschien wat relativeren? Ik weet wel dat ik er dan van moet genieten als ik wel bij hem ben, en dat doe ik ook. Maar op het moment dat hij weg is, voel ik me toch weer heel leeg.

ok; dit is héél fout.

Je moet zorgen dat niet heel je wereld rond hem gaat draaien, want dat is heel ongezond. 4 dagen is echt niet zo veel, geloof me. Mijn vriend zit voor een jaar in duitsland (en ik wil hiermee niet zeggen; "dus jij moet niet klagen!" want zoals ze zeggen; leed mag je niet vergelijken)
het gaat prima tussen ons, ik zie hem nog bijna om de maand. Op deze manier kan ik heel goed mijn eigen leven leiden, en dit is belangrijk!
Vorig jaar zat hij op kot, en ging he ook allemaal geweldig. Het is net heel gezond voor je relatie; elkaar 5 daagjes missen (maar wel doorgaan met je leven; je mag niet heel de week enkel maar wachten tot het weekeind is) en dan hard van elkaar genieten.

Probeer je erover te zetten en leuke dingen te gaan doen! De dingen die je deed voor je met je vriend was bv. Haal je achterstand in school in, of werk wat op voorhand, ga uit met vriendinnen, hou je bezig met je hobby's...

I hate to admit it but I know what you mean. :/

Ik ben er trouwens meer en meer "over heen" aan het groeien. En dat is maar goed ook. Maar ik heb daar ook een tijdje ontzettend last van gehad. Ik denk dat het bij jou ook minder zal worden na een tijdje en tot die tijd moet je vooral proberen om te zorgen dat je wat afleiding hebt (ookal is het leuker om bij je vriend te zijn, ga toch iets anders doen) en zorgt dat je niet al te vervelend tegen je huisgenoten/vrienden/etc doet want ze verdienen het niet en bovendien wil je niet dat je een halve ruzie met ze hebt op het moment dat jij weer een beetje normaal gaat doen. :)

Ik ken het ook echt.
Maar je moet niet je hele leventje rond hem laten draaien, als je bij hem bent dan is dat prachtig maar als je niet bij hem bent dan moet het ook prachtig kunnen zijn.
En dat je hem mist is een goed teken dan is er iets tussen jullie. En dat moet je zo houden.

Ik heb de rest van de wereld toen verwaarloosd en alleen voor haar geleefd, en nu hoeft ze mij ineens niet meer, en gelukkig heb ik hele goeie vrienden en hebben ze het mij vergeven maar ik heb ze echt laten stikken. En dat weet ik nu.

Wat ik wou zeggen is er is meer in de wereld dan je vriendje, en leer ook zonder hem plezier te hebben. Met hem is het duizend keer leuker misschien maar word niet afhankelijk :$ dat is heel dom.

Want nu is ze weg :( en ik mis haar ontzettend maar ik heb genoeg gedaan en zij vond het niet nodig en ik kan nu ook weer plezier hebben zonder haar, ik denk nog wel aan haar ook als ik plezier heb maar het kan.

ik denk altijd dat meisjes dit sneller hebben dan jongens.. is dat zo? hierboven één jongen..

ik vind mezelf altijd zon meisje-meisje als ik hier last van heb :S :o

Ik snap het wel, en het is denk ik ook wel iets logisch, immers met hem is het zo leuk!
Het is wel iets wat minder wordt in de loop van de tijd, al kan iker nu nog steeds wel eens last van hebben.

Denk toch dat je het jezelf niet teveel moet aanpraten dat het allemaal niet leuk is zonder hem. Probeer toch ook nog plezier te maken als je zonder hem bent, en gewoon aardig doen tegen je huisgenoten.

En verder natuurlijk wel gewoon genieten als je bij hem bent, maar ook gewoon lekker leven als je niet bij hem bent.

Verder ben jij de enige die dit echt veranderen kan.

ik mis mijn vriendje ook als ik niet bij m ben. Maar ik moet me toch tot n aantal dingen zetten (bijvoorbeeld school). En we hebben afgesproken dat we ook dingen zonder elkaar doen. Dat is belangrijk want die ruimte heeft iedereen nodig (ook al lijkt t soms van niet).

wat zijn 3 (of vul maar wat in) nachtjes in n mensenleven?

Het is ook eigenlijk vooral begonnen sinds we ook op seksueel gebied wat meer doen. Niet dat ik het seksuele gedeelte mis, als ik hem niet kan zien. Maar ook een beetje het gevoel dat ik nu banger ben om hem kwijt te raken ofzo. terwijl ik daar eigenlijk niet bang voor hoef te zijn. Beetje raar, ik weet ook niet zo goed hoe ik het uit moet leggen.

dit had ik bij mn vorige vriend ook, was helemaal niet leuk... nu niet meer, ik denk gewoon aan de leuke momenten die we hebben en als ik weg moet, dan denk ik ipv shit ik moet hem zolang missen, van goh wat een heerlijke dag gehad... die simpele omschakeling maakt mij veel gelukkiger nu :).

OMG ik heb nu precies hetzelfde. Me vriend is een week op wintersport. En ik weet niet wat het is, maar ik mis hem ontzettend en voel me heel onrustig. En dat vind ik heel raar, want hij is pas 2 daagjes weg. Verder zagen we elkaar heel vaak, maar soms ook weleens 2 dagen niet, en dan had ik helemaal geen problemen. Ik denk dat het meer is, dat ik weet dat hij ontzettend ver is ipv dichtbij.

Het beste wat je kan doen in de tussentijd, is aan je school te werken en veel dingen met vrienden te doen. Het is moeilijk, dat weet ik nu ook. Ik denk en hoop dat het in verloop van tijd wel minder wordt.

ik ben wel een jongen :p

ik heb het nu best erg, ze is een weekje op wintersport met ouders enzo, ik mocht mee ,maar ging niet door, blabla ander verhaal.

Maar bij het afscheid, voor n week, moesten we wel beetje huilen enzo, ookal is t maar een weekje, best stom,maarja, we vinden elkaar gewoon nog zo leuk enzo.
We hebben wel al n maandje of 8 wat, en toch hebben we dat allebei nog.
Ze smste me gister dat ze t weer zo moeilijk had enzo, en ik kan niet wachten tot ik dr weer zie.:(.
Maar, t is maar n weekje, geen jaar zoals ik hierboven ergens las.

Is stom een relatie op afstand en elkaar weinig zien:(.. maar ik denk dat het wel goed is, elkaar elke dag zien gaat mss wel vervelen. Probeer gewoon uit te kijken naar het zien van hem maar hou je er niet ongezond veel mee bezig.

Het is mss wel moeilijk ja, maar je moet ook zorgen dat je ook geniet van de dagen dat je niet bij hem bent. Er zijn ook nog andere dingen dan bij hme zijn e in de tussenliggend edagen zullen jullie vast nog wel contact hebben.
Probeer van de dagen dat je je vriend niet ziet het beste te maken en je hoofd ook naar andere dingen te krijgen.

ja I know..
't is echt k*t..
ik het sowieso al een ontzettende hekel aan school en als ik dan een weekend bij hem ben gebleven en lekker samen zijn, leuke dingen doen en lachen enz, dan valt de maandag zoooo tegen!
ik kan me idd ook niet aan huiswerk zetten
vandaag daarom nog vet sjago geweest, omdat ik deze week werkstuk moet inl. met meisje uit mn klas, en ze snapt er niks van en ik wel en had geen zin om wat te doen.. anyway ik was dus sjago en kan weer nie wachten tot hij een middag vrij is ofzo..
ben verslaafd aan um ofzo.. als we wel ff met zn 2en zijn geweest (avondje ofzo) heb ik dat veel minder
maar net als dit weekend meer dan 24u bij hem in de buurt geweest en ik ben de volgende dag weer niet te genieten voor andere mensen..

Ik ken het :)

Ik had het ook, maar eigenlijk alleen in het begin, en dat kwam doordat ik zelf helemaal geen leven had & best ongelukkig was met 'things' toen (had even geen opleiding, werkte veel, ik woonde in een suf dorp etc). Maar nu ik zelf leuke dingen te doen heb, mis ik hem veel minder en voelt de relatie ook wat gezonder ;)

Dus mijn advies: ga hobbies zoeken, en dat gevoel van hem heel erg missen slijt vast nog wel.

ik ken het gevoel ook...

ik zie mijn vriend best vaak overigens hoor, maar als we samen een leuk weekend hebben gehad en die maandag daarna gaat het even niet zo lekker (door school of ouders), dan raak ik altijd even in een dipje en wou ik dat ik tegen mijn vriend aan kon kruipen... zeg maar het veilige gevoel opzoeken...

Ik ken het helemaal (en ik vind het onzin om te zeggen dat dan je hele leven meteen om hem draait).

Je bent een paar dagen bijelkaar en dan is alles leuk en gezellig enzo, tot het moment komt dat hij weg moet. Voor jou is het vier dagen, bij mij wordt dat nogal eens twee weken. Het is niet erger, maar wel frustrerend. Weten dat je hem zolang niet zult zien, kunt aanraken, bij hem kunt zijn. Na een paar dagen wordt dat gevoel gelukkig minder, eigen dingetjes worden weer eigen enzo.
Ik geef toe dat ik niet veel te doen heb, maar ik geloof niet dat dat de reden is dat ik hem zo mis. Ik mis hem omdat ik hem gewoon om me heen wil hebben.

Mijn hemel ik word echt gewoon jaloers als ik al die meisjes dit zie typen.

Er is namelijk nog nooit een vrouw geweest die mij gemist heeft. :(

Ik heb het wel bij andere mensen..

Vooral die eerste dagen, ja. Ik zie mijn vriend alleen in het weekend en dan kan de maandag nog wel eens vies tegenvallen... daarna wordt het iets minder, omdat ik dan druk bezig ben met de andere dingen om me heen en ik ben ook wel blij dat ik daardoor word beziggehouden (school, hobby's, vrienden en vriendinnen), omdat ik er op die manier minder aan denk dat hij niet bij me is. Wat wel waar is: hoe rotter ik me voel, hoe meer ik hem ook mis. Dan valt alles gewoon zo zwaar. :(
Met wintersport twee weken geleden heb ik maar geprobeerd om zoveel mogelijk te genieten... Hij zou misschien meegaan, maar dat ging niet door, en dat heb ik toch maar geprobeerd om te accepteren en om er toch iets van te maken, wat op zich wel goed gelukt is. :) (De wetenschap dat hij zich die week ook vermaakte, luchtte overigens ook op.)

Ik zou je dus aanraden om jezelf veel bezig te houden en je te richten op andere dingen, die ook belangrijk zijn. Dat helpt. :)

Kerel, lucht je hart!

Ken het wel, mijn vriend is de eerste persoon waarvan ik echt vreselijk veel van hou en ik wil altijd zoveel mogelijk bij hem zijn.
In het begin van onze relatie zag ik hem ontzettend vaak, en woonde ik zo ongeveer bij hem. Af en toe was ik gewoon 5 weken niet thuis geweest.
Afgelopen maand is hij begonnen met stagelopen in Eindhoven en toen was ik weer thuis gaan wonen, want hij moest er ontzettend vroeg uit en weer vroeg in bed zijn en het bed was te klein voor ons 2, en hij wou niet moe op zijn stage komen.

Op zo'n moment dat je dan thuis zit zonder je vriend, moet je juist niet in de put zitten, maar je bedenken wat je nu met je overgebleven tijd kan gaan doen.
Het leven draait niet alleen om hem, hoe fantastisch hij wel niet is.
Ga vaker met vrienden om, of focus je op iets waar je jezelf mee bezig houd zodat je afgeleid bent van het missen van je vriend.

Werkte voor mij.(y)

Ik herken dit probleem ook erg goed...
Vooral in het begin had ik er last van..
In het begin zagen we elkaar zowat iedere dag dus dan is het extra moeilijk als je elkaar niet ziet of minder.

In het begin moet je gewoon zorgen dat je wat te doen hebt op de dagen dat je hem niet ziet.
Als het vaker gebeurd dat is het af en toe ook wel lekker wat tijd voor jezelf.
Bij mij is het wel een iets andere situatie, want mijn vriend en ik wonen best dicht bij elkaar en zien elkaar op zich ook wel redelijk vaak, maar ik denk hoe langer je bij elkaar bent, hoe meer je er aan gaat wennen.

Althans dat is mijn ervaring

Het verschilt bij mij heel erg, ik zie mijn vriend alleen in het weekend. De ene keer wil ik maandag uit school alleen maar op bed liggen en aan hem denken. De andere keer mis ik hem wel, ik praat ook veel over hem, onbewust :o maar dan doe ik wel lekker mijn dingetjes. Heb nu een laatste soort week. Moest ook wel, druk met school :(

Ja ik herken dit in mezelf. Mijn vriend en ik wonen een paar uurtjes met de trein van elkaar af, en het is ook heel erg moeilijk voor ons om elkaar steeds weer een week te missen.
Hij is net twee maanden weg geweest voor stage, en dat zou een nachtmerrie worden, maar uiteindelijk is het best snel gegaan.

Deze gevoelens moet je koesteren, jullie zijn zo graag bij elkaar, en jullie missen elkaar heel snel, dat is wel een teken dat jullie ook super verliefd op elkaar zijn, en dat gevoel is toch geweldig?
Dus geniet iedere keer dubbel als je bij hem bent, en fantaseer samen over dingen die jullie straks gaan doen, samen op vakantie enz.

Succes, en geloof me, het went.