Aanranding.
 

Stel een oude vriendin van je waar je het vroeger heel goed mee kon vinden, maar waar je recentelijk een hele fikse ruzie mee had, word aangerand door een familielid waar je zoiets nooit van zou verwachten.

En ze vraagt jou om hulp en gaat meteen haar verhaal bij jou doen.

Hoe kun je zo iemand steunen?
Ik heb geen wrok tegen haar.
Maar ik wil geen gevoelens weer voor haar ontwikkelen.
Hoe kan ik er voor haar zijn?
Wat zijn de psychologische gevolgen van zo'n aanranding.

Je kunt er niet voor iemand zijn zonder gevoelens voor zo iemand te krijgen/hebben.

Ik heb wel gevoelens voor haar als vriend, maar we zijn toen met ruzie uit elkaar gegaan. Zij vond het nodig vreemd te gaan.
En ik wil niet weer verliefd worden, ook al ben ik dat nog want het gevoel is er nog als ik haar 's ochtends zie fietsen.

Maar dat was de vraag niet.
Hoe kun je er voor iemand zijn die aangerand is?
Wat kun je het beste doen?

Ze geeft haarzelf de schuld is dat meestal zo?
volgens haar heeft ze niet genoeg aangegeven dat ze niet wou.

Maar als jij en ik als jongens zijnde een meisje horen zeggen van nee ik wil dit niet dan lijkt mij hoe dronken of stoned je ook bent dan hou je op. :s

Bij sommige mensen spelen slaan hun hormonen op hol en overstemmen dan hun verstand, als ze dat al hebben.

Maar goed, ja wat kan je doen. Probeer er achter te komen waar zij behoefte aan heeft, ze is iig naar jou toe gekomen begrijp ik. Dus waarschijnlijk wil ze erover praten of haar ei kwijt aan jou. Ik zou gewoon bij de d'r langs gaan als je om d'r geeft om haar bij te staan en niet bang zijn voor je eigen gevoelens.

Of het nou wel of niet terecht is dat ze het haar eigen schuld vind, het neemt niet de pijnlijke ervaring weg.

Wat je kan doen en wat het beste is verschilt per situatie denk
ik. Maar wat je in elk geval wel kunt doen, is aangeven dat je er
voor haar wilt zijn, dat ze haar ei bij je kwijt kan etc - haar de
mogelijkheid geven om daarvan gebruik te maken. En dan is het
aan haar zelf wat ze ermee doet..

Ik denk niet dat je actief kunt handelen, in dit soort situaties,
maar het steunen en luisteren naar (en in deze ook het niet
oordelen over misschien), kan óók al heel veel schelen en fijn
zijn.

Vaak geven slachtoffers van aanrandingen zichzelf inderdaad de schuld. Ze zijn bang dat ze niet genoeg hebben aangegeven dat ze het niet wilden.

Het is voor iedereen anders wat je het beste kan dan. Wat wel belangrijk is om het niet weg te wuiven of te zeggen dat het nog wel meevalt, ze had net zo goed verkracht kunnen worden. Je moet haar serieus nemen, haar probleem serieus nemen. Voorzichtig aangifte/melding bij politie of professionele hulp aanraden, maar niet aandringen. En haar ervan blijven overtuigen dat het haar schuld niet is, want als ze maar iets van protest heeft laten merken is die zak al fout. Maar wees vooral open. Zeg dat je er voor haar bent (Als je er voor haar wilt zijn.). Als je nog vragen hebt moet je me maar pm'n, ik weet zo'n beetje hoe ze zich voelt. Oja, zeg niet dat je haar begrijpt, want als je zoiets niet hebt meegemaakt kan je het niet begrijpen.