Soms
 

Mijn gevoelens;
de woorden, die
zwijgend zeggen,
wie ík wil zijn:

Mezelf,

maar soms ben ik liever

alleen.

Alleen met
mijn wollen deken,
die ik omsla en
waarin ik
zachtjes snik.

Want,

wat ik voel,
past soms niet

in mij.
----------------------------

Ik vind je gedicht mooi en herkenbaar:)!
De vorm sprak mij in eerste instantie niet aan, maar door de inhoud geeft de vorm het gedicht een soort verwarde indruk mee wat mij wel aanspreekt.

goed gedaan!

Herkenbaar is het inderdaad wel, en het verwarde, het niet-kloppend zijn komt wel over.
Verder vind ik hem iets minder, hij zegt niet zo heel veel ... Het apart staan van alleen voegt wel iets toe, maar bij de andere delen van het gedicht is dat minder, waardoor het toch een beetje als willekeurig knippen op mij over komt.

wat ik voel,
past soms niet

in mij.

Dit vind ik een wat te voor de hand liggend / zwak slot. Als je deze regels wat sterker / sprekender maakt is het echt een heel goed gedicht; het omvat het gevoel heel erg goed. Het simpele taalgebruik past erin, het fragmentarisch past er ook in; je beeld inderdaad perfect een meisje dat een deken om zich heen slaat uit.

Rest nog de vraag: ben je, als je alleen bent, perse niet jezelf, bedoel je dat, of bedoel je dat de ik-persoon specifiek iemand is die altijd heel sociaal is en veel met andere mensen bezig is en soms liever even terug wilt kruipen?

in het begin vind ik je nadruk op ik niet nodig eigenlijk. wat xineof zegt, je slot vind ik ook wat zwakker.
maar verder, ik verbaas me erover hoe simpel een gedicht kan zijn en toch veelzeggend. maar soms ben ik liever ~ alleen. ~ Alleen met ~ mijn wollen deken ~ die ik omsla en ~ waarin ik ~
zachtjes snik. vind ik het mooiste gedeelte uit je gedicht, ik kan me het levendig voorstellen, je voelt het. je voelt jouw gedachten, en dat is denk ik heel erg goed gedaan.

Het is in deze samenleving van de grote grijze massa steeds moeilijker om jezelf te zijn... Dat bedoel ik eigenlijk en soms heb je zoveel tegenslagen in dat doel, dat het er zeg maar gewoon uit KNALT.. (Zeg ik het zo duidelijk? :bloos: )

Bedankt voor de comments :) Nu ik het overlees zie ik eigenlijk ook dat het eind wat zwakjes is, ik ga kijken hoe ik het kan veranderen ;)
---------------------------------------

Mijn gevoelens;
de woorden, die
zwijgend zeggen,
wie ik wil zijn:

Mezelf,

maar soms ben ik liever

alleen.

Alleen met
mijn wollen deken,
die ik omsla en
waarin ik
zachtjes snik.

Want,

gevoelens zijn
de druppels,
die mij doen

overlopen.
----------------------
Vond zelf die uitdrukking er wel mooi bij passen eigenlijk. Hoop dat dit beter is :)

Ik vond 't einde juist wel mooi. Het sterkste van het hele gedicht eigenlijk.

hmnou, ik kreeg er eerder van die flauwe associaties bij :rolleyes:

Het gedicht vind ik echt niet goed. De beeldspraak is niet krachtig genoeg, de vorm te makkelijk. Nee ik vind het gewoon niets (bijzonders) hebben, ik heb veel beter van je gelezen, dit is voor mij te simpel.

Doet me aan twee dingen denken:
Elmo in Grouchland waarin Elmo op avontuur gaat om zijn wollen dekentje terug te vinden (:cool: )
En uhm, wat Halogeen al zei. Bij het slot. Maar als ik dat niet denk dan is het eind inderdaad wel goed.edit: Ik had de nieuwe versie nog niet gezien. Verbetering(y)[/b]

Verder kan ik er ook niet te positief over zijn. Erg veel wit. Waarom nou 'Want' op een regel? :confused:


...wie ík wil zijn: Mezelf, maar soms ben ik liever alleen.

Ligt het aan mij of is dat erg krom?

http://us.ent4.yimg.com/movies.yahoo...land/elmo2.jpg

Blanket!

Oooooh <3. Waarom heb ik dat nooit gezien ' _ '

Dat wilde ik ook net zeggen :o

Ik vind het trouwens zo al beter, maar het enjambement van de eennalaatste regel vind ik minder; het woord 'overlopen' komt er nog wat teveel achteraan. Ik zou eerder zoiets doen:

Want,

gevoel: het is
de druppel
waardoor ik

overloop.

Je uitleg was trouwens duidelijk genoeg, ik snap de inhoud nu naar hoe jij hem precies bedoelde (y).

Nog niet zo oud. Film uit 2004 :D
Pas op de BBC gezien :)