Het Humanisme
 

Het "levensbeschouwelijk humanisme", met als bronnen de Oudheid, de Renaissance en de Verlichting wordt gebruikt in vijf begipsfamilies:

1. Centrale begrippen als gelijkwaardigheid, mensenliefde en wereldburgerschap staan centraal.
"Een [gemeenschap,R.] die waarlijk groot en gemeenschappelijk is... waarin wij noch op deze hoek letten noch op die, maar de grenzen van de natie waartoe wij behoren afmeten aan de rondgang van de zon; de andere waaraan wij door onze geboorte zijn toegewezen". (Seneca)

2. Centrale begrippen als individuele ontwikkeling en persoonlijke vervolmaking. Hierbij wordt niet alleen de ontwikkeling en vervolmaking in moreel opzicht bedoeld, maar eerder die in esthetisch opzicht, de ontwikkeling tot een beschaafd etc. persoon.

3. Opvoeding en culturele vorming. Een cultuur gecreëerd door hoge, voorbeeldige en uitzonderlijke individuen. Voorbeelden hiervan; poëzie, literatuur, beeldende kunst, filosofische en wetenschappelijke inzichten.

4. Maatschappelijke vooruitgang op basis van politieke en economische emancipatie. Bijv. feminisme en multiculturele denken van de laatste tijd.

5. Dialoog, kritische argumentatie, gesprek als basis voor rationele, reflexieve leerprocessen. Gaat uit van de gelijkwaardigheid van mensen als sprekende individuen.

Let wel dat humanisme en religies zoals het Christendom niet per sé uitsluitend zijn... of toch wel?

Reacties? :cool:

sounds like a plan.

Ik twijfel wel of dit bij Religie past, aangezien het geen religie maar levensbeschouwing is... Als ik een slotje krijg post ik het wel bij W&F.

ehm, tsja, wat wil je hier mee?

Ik kan geen stelling of vraag ontwaren? Of bedoel je dit ter beoordeling van je analyse?

Ik denk dat je bedoeld dat ze elkaar uitsluiten? Ik denk het wel. Het Christendom en het Humanisme, zoals jij het hier verteld lijken misschien wel op elkaar, maar het Christendom heeft een totaal andere basis dan het Humanisme.

Bij het Humanisme (het woord zegt het al) komt het vanuit de mens zelf. Bij het Christendom juist niet.

Het Humanisme is oorspronkelijk opgericht als zuil naast de verschillende kerken, dus met een zelfde structuur maar zonder (autoritaire) God. Humanisme als zodanig is echter ook terug te vinden vanaf de Oudheid. Verder precies zoals Releric noemt.

Precies wat ik zei, ik had alleen niet verwacht dat het topic direct verplaatst zou worden.

De vraag is in zekere zin in hoeverre religies (bijv. het Christendom) en het humanisme compatibel zijn. Je tweede opmerking is ook wel juist :p en nu heb ik tenminste een korte samenvatting voor mezelf van wat humanisme is. Het is echter niet míjn analyse, maar die van Harry Kunneman.

In de zin van verschillende zuilen zoals Johanna al zegt heb je gelijk. Maar wie en wat is een Christen op vandaag? Ik ben (nog)ingeschreven bij de Katholieke kerk, maakt mij dat katholiek?

:D S

Die analyse die je geeft klopt ongeveer wel, maar bij degene die beweert dat godsdiensten als het Christendom en humanisme elkaar uit sluiten draait Erasmus zich om in zijn graf :s
Een van de belangrijkste humanistische richtingen in de late middeleeuwen en de renaissance is toch echt wel het Christelijk humanisme. De basis van het humanisme is volgens Erasmus prima te verenigen met het Christendom. Kort door de bocht gebruikte Erasmus humanistische leerstellingen om het Christendom te vernieuwen. Hij zette zich dan wel af tegen misstanden en corruptie binnen de kerk maar niet tegen de Openbaring op zichzelf.

:confused:

Het is vrij moeilijk om een goede defenitie aan het humanisme te geven...Humanisme stelt de waardigheid van de mens in het wereldbeeld en de rede in de levensbeschouwing centraal...Sleutelwoorden van het humanisme zijn: zelfontplooiing, vrijheid en/of autonomie en verantwoordelijkheid...Al in de oudheid is sprake van filosofen die humanistisch genoemd kunnen worden...Een bekend voorbeeld daarvan is Socrates in Griekenland die in de straten van Athene de bewoners aanzette om zelfstandig te denken...

In de tweede helft van de 20e eeuw had het georganiseerd humanisme een overwegend anti-kerkelijk karakter...Aan het begin van de 21ste eeuw wordt steeds meer duidelijk dat binnen het humanisme zowel atheïsten, agnosten als gelovigen een plaats vinden...Het niet-godsdienstige karakter van het humanisme is dus niet anti-godsdienstig...Er is tegenwoordig sprake van seculier humanisme en religieus humanisme...

Het christendom als zodanig sluit het humanisme dus niet uit...en vice versa...

Ja maar ik had het over het hedendaags humanisme. Vroeger was iedereen Christen oid, dus ook de humanisten die zich feitelijk nog geen humanist noemden maar wel humanistisch dachten.

Wat het meisje bedoelt is het Humanistisch Verbond, niet het humanisme op zich.

Ik ben het NIET met je eens dat het humanisme van de tweede helft van de 20e eeuw een overwegend anti-kerkelijk karakter had. Jaap van Praag had de intentie om tegen het nihilisme te strijden én voor een gelijkwaardige visie op niet-godsdienstigen in de politiek etc., maar niet ANTI-godsdienstig, al was dat wel de opvatting van vele Christenen die tijd.

Wat maakt een Christen? Ja, wanneer ben je dan een Christen? Ik denk dat er 1 criterium is. Of je wel of niet Jezus aanneemt als je Verlosser.

Buiten dat heeft het Christendom uberhaupt weinig te betekenen? Want alles wordt daarop gebaseerd.

Het humanistisch verbond idd.

Oke. Ik denk bij humanisme altijd direct aan het Christelijk Humanisme van Erasmus. Verder weet ik er niet heel veel van. :o