Onbekende
 

Hemels,
geschreven als een droom,
de werkelijkheid achterlatend,
benieuwd naar het nieuwe.

Inspirerend als een kind,
groots zoals het groot kan zijn,
mooi als een bloem,
in een weiland onder de ochtendzon.

Angstaanjagend,
maar toch zo rustgevend,
zoals de kracht van het onbekende,
je kan betoveren.

ik vind het een erg mooi gedicht!

Ik vind je vergelijkingen niet zo goed, beetje afgezaagd, vooral die met de bloem.
Je einde vind ik een beetje abrupt. Een afsluitende strofe had er van mij nog wel bij gemogen.
Ondanks de kritiek die ik heb 'voelt' het wel als een goed gedicht.


'beniewd' moet trouwens 'benieuwd' zijn

wel een aardig gedicht, maar dan doel ik vooral op de laatste strofe. idd zijn je bewoordingen redelijk afgezaagd, een bloem in het weiland bij de ochtendzon, probeer een gevormd beeld origineel te maken en uit te werken. ik vind het gedicht op zich niet veel hebben, omdat ik iets treffends, aansprekends, bijzonders mis - zowel kwa inhoud als literair gezien.

Goed dat je van de laatste strofe geen opsomming maakt maar echt een boodschap vertelt; in de eerste twee strofen vind ik het zonde dat het eigenlijk alleen maar uitwerkingen van de beginwoorden zijn. Ik zou proberen wat meer opbouw te verwerken in je gedicht :).