Als je partner dit ook is...
 

Als je partner bv. jaloers is, ben je dit dan ook? Ik merk dit nl. bij mezelf wel. Als mijn vriend jaloers reageert als ik met een jongen praat ofzo, dan zal ik dit ook sneller doen als hij met een meisje praat. Terwijl, moest mijn vriend er niets van zeggen, dan kan ik hem ook laten doen met een meisje zonder dat ik jaloezie voel.

Hebben jullie dit ook? En met welke eigenschappen dan nog?

Nee, ik heb dit niet. Ik was vroeger heel jaloers, maar nu niet meer gelukkig. Als ik iets zou krijgen met een jaloerse jongen zou ik me daar alleen maar kapot aan ergeren. Qua verdere eigenschappen zou ik het ook niet weten. Je kunt vast wel dingen van elkaar overnemen, ja.

Mja, maar het is niet van overnemen. Moest ik een vriend hebben die niet jaloers was, die er geen graten in zou zien moest ik nog mannelijke vrienden hebben, dan zou ik dat ook niet hebben bij zijn vriendinnen. Maar als HIJ zich zorgen zou maken daaromtrent, dan zou ik dat ook gaan doen... Snap je?

Ik zou het wel erg hypocriet vinden als mijn vriend jaloers wordt als ik met een andere jongen sta te praten terwijl hij zelf wel met heel veel meisjes praat of flirt. Maar ik denk niet dat ik er jaloerser van zou worden... echt jaloers ben ik sowieso niet, geloof ik. :o

Nee, niet dat ik weet. Misschien heb ik dit onbewust wel eens gedaan. (of andersom) :confused:
Maar ik heb nu geen vriend.

We zijn allebei helemaal niet jaloers aangelegd, dus heb ik geen last van.

Mhaw, ik ben zelf niet erg jaloers, mijn vriend wel.. Ik vind wel dat als hij jaloers is, hij niet mag klagen als ik eens jaloers ben ofzo.. :rolleyes: En mn vriendje vind het volgens mij alleen maar leuk als ik een beetje jaloers ben ;) Het is alleen niet zo dat ik jaloers ga doen, omdat hij het ook doet..

Here the same. Mijn vriend laat zijn jaloersheid niet meteen blijken maar hij is het even erg als ikzelf, en inderdaad, ik denk wel dat ik het meer ben omdat hij het ook is.
Maar jaloersheid in een relatie moet er zijn vind ik, niet in overdreven mate natuurlijk, wel dat het gezond blijft.

Nee.

Als hij onzeker was, werd ik dat ook. Dat was vooral vervelend in het begin, toen gebeurde er zeer weinig omdat we allebei zo schijterig waren. Achteraf zeer jammer.

Qua jaloezie heb ik er geen last van gehad. Hoewel, ik had wel dat wanneer hij zijn jaloezie uittte, ik meer bewust was van de mogelijkheid dat hij interesse zou kunnen krijgen in anderen, doordat ik bij alle situaties die hij schetste dacht dat het ook bij hem plaats zou kunnen vinden. Maar echt jaloers werd ik daar niet van.

Ik heb geen relatie, maar kan soms best jaloers zijn, al weet ik dat snel weer te relativeren gelukkig, dus ik heb er zo goed als nooit last van:)

tssk, absoluut niet... ik ben extreem jaloers en hij heeft het in onze 3 jarige relatie 1 keer gezegd toen ik erom vroeg :eek:
dus opzich vullen we elkaar wel goed aan ofsow :confused:

Zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten.

Hell yeah.

Nee eigenlijk geen last van, al zou ik het me wel kunnen voorstellen dat het zo zou zijn.

Hmmm nee, dit herken ik niet echt. Ik ben zelf namelijk vrij jaloers, niet op een heel overdreven manier, maar toch. Hij heeft dit vrijwel niet, of ik moet het wel héél gezellig hebben met een andere jongen. Dus wat dat betreft nemen we eigenschappen niet van elkaar over.

Nee dat heb ik niet. Ik ben wel zo als hij makkelijk met een meisje flirt in mijn bijzijn, dan doe ik dat ook. En ja jaloers ben ik wel redelijk snel, hij trouwens ook volgens mij.

ik ben extreem jaloers.. en hij ook.

Op het moment dat je vriend zich jaloers gedraagt kan jij je hier aan irriteren. Om hem dat het meest duidelijk te maken is om zelf ook jaloers te gaan reageren als hij een keer met een meisje praat. Dan merkt hij wat hij doet, dus eigenlijk is het een logisch gevolg.

Ik heb precies hetzelfde ja, ben nog nooit echt jaloers geweest, maar sinds dat ik een vriendje heb die wel een beetje jaloers kan zijn, ben ik het ook. Stom hoor, ben er ook niet uit hoe dat nu kan!! Als iemand het weet...

Liefs :)

nee denk het niet. mijn vriend heeft liever niet dat ik uitga zonder hem, maar als hij dat doet vind ik dat echt niet erg.

waarom wil hij dat niet? :rolleyes:

ach, zo gaat het altijd
net zoals dat vrouwen die in één huis wonen op hetzelfde moment ongesteld worden


:rolleyes: :D

wij zijn absoluud niet jaloers!
lekker bij andere mensen om hun nek hangen blabla!
zolang de tong er niet ingaat vinden we alles best van elkaar!

het enige wat ik van hem overneem is zijn hyperactiviteit..
hij heeft beetje ADHD en als ik bij hem ben merk ik vaak aan mezelf dat ik drukker ben dan normaal..
maar aan de andere kant kan ik hem ook weer heel rustig krijgen, vooral alsie pissed is ofzo..

vullen elkaar dus goed aan :)

Nee, andersom juist.

Eerst was ik snel jaloers. Toen zag ik dat hij soms ook niet zo heel blij keek als ik veel lol had met jongens, terwijl ik er helemaal niks mee bedoelde. Daardoor zag ik in dat hij er dan waarschijnlijk ook niks mee bedoelt :)

Wel,
als mijn vriend jaloers reageert heb ik zo'n gevoel van onbegrip daarvoor. Ik versta vaak helemaal niet waarom hij zo jaloers moet reageren.
Als ik jaloers ben, reageer ik helemaal anders.
Ik ga niet weglopen of extra bier halen.
Maar ik ga dat meisje tonen: 'the boy is mine!' En ga ik hem helemaal van de wijs brengen... of ik krop het gewoon op en zeg dat ik mezelf zo niet mag zitten opjutten.

We reageren dus echt beide totaal verschillend.

Vroeger reageerde ik soms echt heftig (maar dat had ook met een trauma te maken), nu denl ik: laat maar lekker hangen en als het echt erg is ga ik haar laten zien dat ik tien keer beter ben dan die gozer die haar versierd.

Maar over het algemeen probeer ik iemand gewoon vrij te laten, das beter.