Gemiste kansen…
 

Dit mijn verhaal van een gemiste kans, waar ik achteraf een hoop spijt van heb:

Mijn gemiste kans was op wintersport vakantie, vorige week… Ik ben dit jaar in Lermoos geweest, in Oostenrijk. Heel gezellig plaatsje, leuke pistes maar niet bijzonder en een redelijk klein skigebied. Ik was daar twee weken, eerste week niets bijzonders, maar tweede week was gezelliger. Er waren veel Nederlanders en de ene après-ski tent die er was zat dan ook elke dag vol.

Maar goed, nu de gemiste kans: ergens op dinsdag of woensdag in de tweede week sta ik aan de top van een hellinkje en zie een snowboardster ploeteren, omdat ze niet omhoog kan komen. Dus ik denk: laat ik me eens van me beste kant zien en haar een handje (of in dit geval skistokje) helpen. Voor de rest niets bijzonders. Ik kan wel zien dat het een dame is, maar omdat ze ingepakt is, niet of ze leuk is of niet.
Vervolgens sta in ’s avonds in die après-ski tent en komt er ineens een oudere dame naar me toe en zegt: jij hebt mijn dochter geholpen vanmiddag. Ik kijk haar aan en in eerste instantie begrijp ik niet wat ze bedoeld, maar na even denken kom ik tot de conclusie dat zij de moeder moet zijn van de dame die ik eerder op die dag een skistokje gegeven heb.

Zij vraagt of ik haar dochter kan helpen met haar snowboard (open deur…??). Ik heb al wat alcohol op en dus denk ik niet na en zeg ik: oh, ik heb nog wel een vriend, die kan dat veel beter uitleggen. Hij is een snowboarder, terwijl ik ski. En de avond gaat voorbij zonder dat ik er voor de rest over denk.

De volgende dag kom ik haar tegen op de piste en spreek ik haar voor de eerste keer, het is ook pas vanaf toen dat ik haar leuk begin te vinden. Het was niet eens zozeer haar uiterlijk, al is ze knap genoeg. Het was meer haar lach en spontane, vrolijke manier van overkomen…
Ze moest die middag wat eten met haar ouders en ik denk ik zie haar nog wel op de piste….

Dat gebeurde dus niet, of althans niet snel genoeg. Ik kom haar wel tegen, maar dat is pas de volgende middag. Ik wil naar haar toe lopen, maar zie ineens dat ze met een andere jongen staat en dat ze erg ‘vriendelijke’ tegen elkaar zijn. Een paar dagen later wordt dit bevestigd in de après-ski tent (hoewel ik ze niet heb zien zoenen, ofzo).

Het vreemde is dat ik op dat moment dacht van: ach, leuke meid maar ik ben te laat helaas, komt wel weer een ander. Maar dat was een iets te snelle conclusie. De dagen verstrijken en wel zien elkaar nog een paar keer en ik doe niets. Vrijdag is laatste avond, zaterdag ochtend gaan ze weg. Die vrijdag is gewoon nog een gezellige avond, maar zaterdag ochtend word ik misselijk wakker.
In eerste instantie denk ik dat het van de alcohol komt, maar het is een ander soort misselijkheid…. Sindsdien moet ik wel vaak aan haar denken en sla ik mezelf letterlijk voor de kop: had nou maar wat gedaan….

Dit is mijn gemiste kans, wat zijn jullie gemiste kansen??

Tot nu toe nog geen ik heb ook niet vlug ergens spijt van ofzo...

Mijn gemiste kans is dat ik voor een project in Finland was, en daar een hele mooie jongen ontmoette. Hij was knap, grappig, ik vond hem helemaal leuk. Behalve wat gezellig met elkaar praten gebeurde er verder niets. In het vliegtuig terug vertelde de jongen waar ik mee was dat de Finse jongen tegen hem had gezegd dat hij me erg leuk vond... toen baalde ik behoorlijk.

Iets anders waar ik laatst aan dacht is dat ik twee jaar geleden mijn huidige vriend al kende, via via. Op een avond ging ik uit, en hij was er ook. We hebben toen de hele avond staan dansen met elkaar (we waren op dat moment beide vrijgezel) en er was gewoon een bepaalde chemistry. Ik vraag me nu weleens af hoe alles gelopen was als we toen iets gekregen hadden.

Toch kan ik me niet zo lang druk maken om 'gemiste kansen', wat dat betreft geloof ik wel dat als het lot het wil, het toch wel gebeurd. Klinkt op deze manier een beetje overdreven, maar het komt vaak wel zo uit.

Après-ski. Need I say more?

dat geflirt op de piste ook :D

ot: hmmja, daar wil ik niet overna denken. :o

:D :o

Meer gemiste kansen dan gepakte kansen, helaas :(

Ik vind het geen drama, maar het valt wel onder de categorie gemiste kansen en andere stommiteiten.

Toen ik in 3 VWO zat sprak ik toevallig in een tussenuur een jongen uit de examenklas en we konden perfect met elkaar opschieten, maar ik was onzeker en zag zoiets als onmogelijk en ik heb hem daarna nooit meer aan durven spreken en hij was al vrij snel van school. De jaren daarna is hij steeds op het kerstgala van mijn middelbare school geweest, ik zag hem wel maar durfde niet op hem af te stappen. Hij was samen met vrienden, lui die ik niet kende en mij veel te oud en eng leken ;)

Via via hoorde ik wel dat hij mensen over mij had verteld en een collega deed altijd koppelpogingen die ik zo onverschillig mogelijk af probeerde te wijzen.

Een hele lange reeks saaie kerstgala's later toen ikzelf in de eindexamenklas zat kwam ie naar me toe en hebben we een tijdje staan praten in een overvolle kroeg. Ik was heel blij hem eindelijk weer te spreken, hij had wel indruk gemaakt jaren geleden. Maar een vriendin wilde opeens weg toen we naar de wc zouden gaan, ik had hem verteld zo terug te zijn, maar ik ben weggegaan toen terwijl hij nog stond te wachten.

Toen kon ik mezelf wel wat aandoen, daar wacht je dan jaren op en dan doe je zoiets :|

Heb ik zo veel tijd besteed aan mijn reactie, had het ook korter gekund dus ;)

ik mis nooit kansen, anderen missen kansen die ze bij mij hadden

Gemiste kansen zat… Maar gelukkig ook een hoop geslaagde pogingen. Ik ben ook altijd behoorlijk ziek van een mislukte poging of een kans die ik heb laten liggen, mits ik echt wat voel voor de dame in kwestie. Maar meestal is het gevoel na een paar dagen wel weer beter.

De laatste gemiste kans van mij was in de trein, een tijdje geleden:

Ik was in Parijs geweest en was met de Thalys terug. Aan het begin van de reis raak ik in gesprek met een leuke meid en de rest van de reis hebben we non-stop lopen praten en lachen over van alles. Het gekke is dat ik gewoon helemaal niet door had dat er magie tussen ons was en ik laat het erbij zonder haar telefoonnummer te vragen…

Achteraf voelde ik me ook behoorlijk K*T, beetje stom…

Ochja, die heb ik wel :)

Als verlegen jongetje, te bang om te vertellen dat je d'r leuk vindt.
Of ik er spijt van heb? Nee, ik heb ervan geleerd:)

wel een paar gemiste kansen, maar achteraf vind ik het (over het algeemeen) achteraf gezien niet zo erg. op het moment is het wel stom.. vind je iemand zó leuk en dan nog die kans laten liggen.. ik baal dan meestal wel flink ;)

Och, zovaak iemand leuk vinden en er pas later achter komen dat het wederzijds was. Niks waar ik echt spijt van heb ofzo.

Ik kwam terug van een weekend London en ik moest dus samen met een vriend de hele terugreis met de bus nog afleggen. Ik stond bij het station bij een automaat en kwam 20p tekort voor een reep. Het meisje dat achter me stond zag dat en gaf me 20p. Ik raakte met haar aan de praat en ze bleek in dezelfde bus te zitten als mij. Ze had net een half jaar in London op school gezeten met een vriendin en we hadden nogal wat gemeen. Het was allemaal reuze gezellig en ze heeft ook de hele busreis naast me gezeten. Afgesproken om een keer in Nijmegen uit te gaan (daar woont ze) en daar dan te blijven slapen. Het was echt een erg leuk meisje en ze heeft me daarna nog een paar keer geSMSt en op MSN aangesproken. Toch is het nooit van een afspraak gekomen en is het contact nu volledig verwaterd.. waarom ??? Geen flauw idee eigenlijk.. dus eigenlijk een domme fout :bloos:

Kweet niet of het echt een gemiste kans is maar t'is wel stom gegaan.

Er was een hele leuke jongen verliefd op mij, en ik was ook op hem. Hij had eerst gezegt dat hij op mij verliefd was, maar ik wist niet goed hoe ik moest reageren dus ik lul er zo'n beetje nonchalant overheen. Een paar dagen later bedenk ik toch dat het wel handig is om te zeggen dat ik ook op hem ben. Dus ik raap al me moet bij elkaar om het te vertellen. Maar hij is alleen maar boos en geïrriteerd. Dus nou jah, ik was wel verbaasd, maar ik laat het er verder maar bij, omdat ik 'm ook niet als gewone vriend wil verliezen. Dus nou jah... een paar maanden gaan voorbij en ik krijg verkering met een andere jongen, en dat gaat ook weer uit. En daarna doet de eerste jongen vet boos en chagarijnig tegen mij. En ongeveer een jaar later hoor ik dat hij mij toch wel verliefd op me was, netzoals hij eerst al zei. Maar goed... t'is gewoon heel stom gelopen en nu zijn we nog steeds goeie vrienden.

ik kan een heel boek schrijven over gemiste kansen :D

Tussen me 12de en 18de had ik het totaal niet door als een meisje me leuk vond en eigenlijk had ik ook geen interesse erin. Denk dat ik toch zeker 10 meisjes heb laten lopen, varierend van potentiele relaties tot vakantieliefdes en sexafspraakjes. Maar goed is geweest en kan me eigenlijk niet boeien, niet het idee dat ik er iets door gemist heb.

Ik heb nog steeds niet altijd door of een meisje me nou leuk vind of alleen aardig vind. Soms is die grens zo dun.
Als ik iemand leuk vind en het voelt goed probeer ik gewoon wat! Gaat niet altijd goed overigens…. Hahaha… maar ja, dat hoort erbij :D

Niet echt gemiste kans wel weer superdom

Was vorig jaar op kamp in Zuid-Frankrijk, lekker surfen en heerlijk warm dus niet veel kledij, zag een bepaald jongen wel heel graag en vroeg zo via via of is single was en toestanden, you know vakantieliefde enzow. Mja was ie dus dingle vraag ik aan een jongen die ondertussen al een goede vriend was om eens polshoogte te nemen enzow en ja die jongen vond me ook wel leuk enzow maar is uiteindelijk toch niets van gekomen.
Eens terug thuis nog vaak gechat met mensen van ginder en ook met de jongen die voor tussenpersoon had gespeeld en uiteindelijk zegt hij dat hij zelf volledig gek stond van mij en dat hij er zich wel slecht bij voelde om dan zo 'tussenpersoon' te spelen. Man ik ben toch dom :)
Een ding weet den deze nu toch wel zeker, jongens als tussenpersoon :nono: na-a nooit meer.

in de lift in het Kurhaus

http://www.coldplayfans.nl/forum/ima.../eusa_wall.gif

Vakantie, erop terugkijkend hintte die jongen toch wel veel. Op 't moment zelf zag ik 't niet.

enige RW-sig.

Van toepassing op RL, dus ja :)

RL?

Real Life

Dat noemt zichzelf medewerker :nono: ;)

:D als ik RL geweten had, had ik nu op de plaats van Jon gezeten.

Ja, één keer en ik baal er nog steeds heel erg van. Een vriend belde me een keer op dat er een jongen om mijn telefoonnummer vroeg. Na een tijdje gepraat te hebben kreeg ik opeens de betreffende jongen aan de lijn. Hij vroeg of ik zin had om een keer af te spreken maar ik had zoiets van liever niet. Weet totaal niet wie het is. Uiteindelijk heb ik alleen maar mn emailadres gegeven want ik had geen zin om mn telefoonnummer aan een wildvreemde te geven. Daarna durfde hij daarom ook niet meer zo snel via email te vragen of we een keer zouden afspreken omdat hij dacht dat ik het niet gepast zou vinden oid. Maar na iets van 4, 5 maanden met elkaar gemaild te hebben spraken we toch een keer af. Het bleek een hele leuke jongen te zijn. Ik had het idee dat het wederzijds was. Maar net na een paar keer te hebben afgesproken dook zijn ex opeens op. Hij koos voor haar:( Ik baal er echt ontzettend van waarom ik niet eerder met hem had afgesproken. Vanaf het begin al, dan zouden we mssn al een half jaar verder zijn geweest. Maar dat is helaas al te laat. I wish I could turn back the time....

Mijn hele leven is een en al gemiste kans :|

ik heb ze echt heel vaak, en dan meestal vooral omdat ik niet te hard van stapel wil lopen en het betreffende meisje eerst wat beter te leren voor hints te geven, flirten enz.

Ik heb een enorm overschot aan gemiste kansen, allemaal het zelfde meisje wie ik nu mijn beste vriendin noem; die nu niets meer in mij ziet behalve een goede vriend en in wie ik nu steeds meer begin te zien. /0\

Ja das K*T als je verliefd wordt op een goede vriendin (en zij ziet niets in jouw) of je wordt verliefd op iemand die alleen vrienden wil zijn.
Op een of andere manier raak je zo'n verliefdheid heel moeilijk kwijt, omdat je steeds met die persoon blijft omgaan. Beste in zo'n geval is soms zelf gewoon de vriendschap te verbreken. Dan kun je het afsluiten voor jezelf...

Leuk al die reacties... Er is misschien een hele kleine kans dat ik toch met haar in contact kan komen. Een vriend, van een kennis, van een vage kennis, van een.... je kent het wel. Ik hoop dat het haar is! :)

Same here.... erg klote is dat..

Oh jongen, daar zou ik een forum over vol kunnen schrijven...

Wacht, heb ik dat niet al eens gedaan? :o ;)

Anyway, het meest memorabel is toch wel die keer dat er een meisje verliefd op me was, dat ik niks van haar wilde weten (als in: anders dan vriendschap), dat ze iets kreeg met m'n beste vriend en dat ik vier maand later opeens wél op haar viel. Maar ja, zij had al een relatie en dat duurde nog een jaar!! En na dat jaar was ik nóg steeds verliefd op d'r, en toen kreegz e wéér een ander vriendje! :mad:

Dat heb ik ook 1 keer gedaan (min of meer zitten wachten op een meid die een relatie) en die kreeg GVD ook een nieuwe relatie voordat ik iets kon doen.... grrrrrrrrrrrrr... dat doe ik dus niet meer.
Als ze bezet zijn dan is dat jammer, maar helaas

Leg uit, dat snap ik niet helemaal !

Ik zit nu in een situatie waarvan ik het later als een benutte of gemiste kans ga zien. Als ik mijn zin nu niet goed duidelijk maak, ga ik deze kans missen.....

Ik had er min of meer gister nog eentje.
Maar ik ga om dat soort dingen niet sad doen, ik weet meestal wel wanneer ik iets kan beginnen, maar als ik dat niet doe, tja, kun je je beter maar niet te lang druk over maken, kansen genoeg, en zelf geloof ik ook dat als je echt voor de ware staat je geen seconde twijfelt en ook er alles aan zal doen :o

zo'n 2 jaar geleden kwam ik een geweldig lieve en leuke jongen tegen op de bus en we spraken direct af om de avond erna samen naar een leuk festival in de buurt te gaan samen en dat was heel erg gezellig,heb heel lang met m gepraat en in z'n armen gelegen en zo en hij was verschrikkelijk lief en best wel knap maar toen was ik nog niet echt klaar voor een relatie dus heb ik allemaal redenen gezocht waarom ik toch niks met hem kon beginnen,nuja niet erg 'hij zou maanden wachten op mij' nuja,vervolgens wou hij nog afspreken en heb ik m constant afgescheept.maandje later kom ik m weer tegen en ie vraagt wrom ik m niet meer had gebeld dus ik zeggen dat ik z'n nr kwijt was,hij z'n nr geven,ik beloven te bellen,nooit gedaan,vervolgens,zo'n jaar later loop ik m nog es tegen het lijf,weer geeft die zijn nummer,weer beloof ik te bellen,weer doe ik het niet (waarom toch?ik heb nochthans veel aan hem gedacht),nu zijn we nog zo'n hele tijd later en ik voerde een gesprek met een vriend laatst en heel toevallig kwam die jongen ter sprake,een vriendin van die vriend van me was naar het schijnt stapelverliefd op hem,nuja,ik besloot om m'n gsm weer te laten maken en hem een berichtje te zenden,wat ik dus gisteren-morgen gedaan heb,heel luchtig berichtje met een smoes wrom ik m niet gebeld heb (echte uitleg past niet in een berichtje)en de vraag hoe et nog met m gaat.Nu heb ik nog steeds geen antwoord.Nu kan het zijn dat hij van nr veranderd is of dat hij,zoals ie toen al plande inderdaad film is gaan studeren in Portugal (maar hij plande zoveel die ie uiteindelijk nooit deed) en nu wordt ik compleet gek omdat ie niet terugzend en ik vraag me af met welke reden,annyway,ik denk niet dat ik nog ooit van hem ga horen.:(

Ik ga morgenavond stappen dus daar zullen ook weer een hoop gemiste kansen uit voort vloeien... :o

Maar hopelijk ook 1 of meerdere geslaagde pogingen... :evil:

Wordt in ieder geval een leuk feestje!! :D

jongen waarover ik schreef is idd van nr veranderd :(.Na 3 dagen wachten dacht ik 'laat ik es bellen' (gelukkig dat ik daar aan heb gedacht),bel ik en is het een Frans antwoord-apparaat :(
waar in hemelsnaam graak ik aan z'n nieuw nummer???

Eh, heb je geen mail adres ? Stuur een mailtje ofzo.

hij heeft geen internet.maar kheb vandaag gepraat met een vriend die een vriendin heeft die nog verliefd geweest is op die jongen(mja...).Die gaat nu als ie dat meisje nog es ziet vragen of zij z'n nr heeft,maar dat kan nog lang duren (en hij zou dat wel es kunnen vergeten te vragen)voor ik dat in handen krijg (weet trouwens niet of ze z'n nieuw nr heeft of z'n oud nr want weet niet hoe lang het geleden is dat ze verliefd was op hem)nuja,ik ga dus wel zien,hopelijk heb ik vlug dat nummer,t'is afwachten.wel klote dat ik me 3 dagen heb zitten nerveus maken en heb zitten enerveren omdat ie niet terugzond,nu weet ik dus hoe hij zich gevoeld moet hebben toen ik telkens maar niet belde... :s

Eergister leuk persoontje weer gezien, maar ik laat die kans weer liggen om hem aan te spreken. Schijterd dat ik ben. (n)

Ik denk dat het ook te maken heeft met hoe je zelf in elkaar ziet.

Zelf ben ik introvert. Ik beschik over goede sociale capaciteiten, maar deze uiten zich uitsluitend op zakelijk gebied.

Ik voel simpelweg niet duidelijk genoeg aan of een meisje interesse heeft in mij of niet. Het slaat altijd om in "vage twijfels".
Dit, in de zin van: "misschien is ze geinteresseerd in me, maar misschien ook niet".

Gemiste kansen zat in ieder geval. Dat weet ik zeker.
Ik laat uit mezelf eigenlijk elke kans liggen.

Vooral de trein-posts herken ik ;)

Tegenwoordig neig ik wel naar deze insteek:
:D

Bij stappen zo vaak, maar laatste tijd betere hand :D