Beginnetje.
 

Is het wat?


Beginnetje.
Ik kende een jongen, die had een romance. Ik zal de geschiedenis van hem en zijn meisje zeer kort samenvatten. Laten we ze 'Pietje' en 'Jetje' noemen, dat vind ik prettige namen.

'Boehoe.'
'Wat is er, Pietje?'
'Ik ben zo ongelukkig, Jetje.'
'Wat naar voor je, Pietje.'
'Gelukkig ben jij altijd erg lief voor me, Jetje.'
'Wat fijn dat je dat zegt, Pietje.'
'Volgens mij ben ik verliefd op je, Jetje.'
'Dat dacht ik al, Pietje.'
'Ben je ook verliefd op mij, Jetje?'
'Nee, Pietje.'
'Boehoe.'
'Aahhw, sorry, kom hier, dan krijg je een knuffel.'

Daarna deelde ze het bed. Bij mij ging het iets anders, zij het vergelijkbaar. Ik zal de geschiedenis van mij en een meisje kort samenvatten. Laten we ons Jochem en Femke noemen.

'Boehoe.'
'Wat is er, Jochem?'
'Ik ben zo ongelukkig, Femke.'
'Wat naar voor je, Jochem.'
'Gelukkig ben jij altijd erg lief voor me, Femke.'
'Wat fijn dat je dat zegt, Jochem.'
'Volgens mij ben ik verliefd op je, Femke.'
'Dat dacht ik al, Jochem.'
'Ben je ook verliefd op mij, Femke?'
'Nee. Ik ben lesbisch, Jochem.'

Dit alles in het kader van vruchteloze conversaties, een van mijn grote talenten. Zo waren er laatst twee Antilliaanse vrouwen bij een tramhalte waarvan een het vertikte om te lopen omdat haar man een BMW reed en het nodig vonden om mij te laten erkennen dat het ook achterlijk is om te lopen als je man een BMW rijdt, zelfs al moet je naar de achtertuin. Zo was er ook een man bij station Holland Spoor die het wel een goed idee leek als ik met hem naar huis zou gaan. Ik stapte in de eerste tram die aankwam, hij ook. Bij halte Bierkade stond hij op en verloor hij zijn evenwicht bijna en gebaarde hij druk dat we nog verder moesten. Bij halte Spui/Stadhuis stapte hij uit en gebaarde hij dat ik moest komen, wat ik niet deed. Ik zal jullie de achterlijke dialoog die in een mengelmoes van goed Spaans en slecht Nederlands werd gevoerd besparen. Hij kwam oorspronkelijk uit Costa Rica, was ernstig dronken, woonde al negen jaar in Den Haag en vond het maar niets. (Mucho frió, enzo.) Als dit niet vruchteloos genoeg is, heb ik nog een gesprek met een paar mensen die op de Markt in Gouda het woord van de Here Jezus aan het verkondigen waren achter de hand. Ze waren overtuigd van mijn homosexualiteit, waarschijnlijk vanwege mijn rode houtjetouwtje en matrozenshirt. Ik ontkende terecht, maar dat mocht niet baten want Jezus hield ook heel erg van homo's.

Uh, juist. Wat is het? Het begin waarvan?
Verder vind ik het op zich wel grappig, maar het is niet echt mijn smaak...

Ik vind het niet eens grappig:s Ik snap het ook niet, waar is de verhaallijn, waar gaat het nu eigenlijk over?:s Er zitten verder geen fouten in of zo, maar ik begrijp het gewoon niet...

En behalve dat: Wat moet het voorstellen, een verhaal of een column of wat?

Ik vind het erg grappig. Ik snap niet veel wat het eerste met het tweede (1e= twee relaties 2e= dat daarna) met elkaar te maken heeft en ook niet waar dit het begin van moet zijn, maar dat zal wel blijken in de loop van het verhaal. De laatste zin vond ik ook erg sterk:)

Volgens mij is het alleen niet zo literair, maar moet dat dan :o

Oeh! Wij zijn lastig gevallen door de zelfde christenmaniakken :P Vind ut verhaaltje op zich wel grappig, maar niet echt super goed ofso.

Even een toelichting, het was ook niet de bedoeling om een verhaal neer te zetten of een vorm te kiezen, het ging me meer om de schrijfwijzen en de geschetste beelden, enzo. Ik vroeg me af of jullie daar wat mee konden.

Met die relaties wel :p Dat 'boehoe' is zo sarcastisch:D

Het is wel grappig ik weet alleen ook niet echt wat ik me erbij voor moet stellen. Voor mij is het gewoon een stukje tekst. Het heeft nit echt betekenis, toch?

En de titel van het topic is beginnetje, wil je hier nog verder op gaan schrijven? Er lijkt mij niet echt verder op door te gaan namelijk, omdat het eigenlijk niks voorsteld behalve
Het lijkt mij best moeilijk om hier een vervolg op te schrijven wat nog steeds grappig is.