achternaam wijzigen
 

Op dit moment heb ik de achernaam van mijn vader. Ik wil deze wijzigen in die van mijn moeder. Mijn moeder, waar ik goed mee kon opschieten, is tien jaar geleden overleden, en toen bleef ik achter met mijn vader en broertje. Mijn vader heeft nooit goed voor mij kunnen zorgen, en daardoor ben ik op m'n zestiende bij mijn oom (de broer van mijn moeder, ook met mijn moeder's achternaam) gaan wonen.

Ik heb aan mijn vader verteld dat ik mijn achernaam wil wijzigen, en ik vroeg zijn mening hierover. Mijn vader werd ontzettend kwaad en zei dat hij het niet zou toestaan. Hierop vertelde ik dat ik zijn toestemming niet nodig had.

Is het onredelijk dat ik dit wil? Zou jij ermee doorgaan als je daardoor je vader (waarmee je een slechte band hebt) (onnodig?) kwetst, ook al zou jij zelf je er een stuk beter bij voelen?

Ik weet niet welke band je met je vader hebt, en waarom hij niet goed voor je gezorgd heeft (geld gebrek, tijdgebrek, intimidatie, mishandeling, het kan vanalles zijn). Als je verder een goede band met hem hebt, dan zou ik hem niet onnodig kwetsen. Als je gaat trouwen, kan je bovendien nog altijd de naam van je man nemen (als je de naam van je vader gewoon niet wil). Ik weet ook niet wat de reden is dat je de naam van je moeder wil; omdat je die van je vader niet mooi vindt (dan zou ik wachten tot je gaat trouwen en dan de naam van je man overnemen)? Of gewoon als soort aandenken aan je moeder en omdat je vader slecht voor je gezorgd heeft?

Wat je moet doen weet ik niet, en dat zul je uiteindelijk ook zelf moeten beslissen, maar als ik in jouw plaats stond zou ik eerst eens kijken naar wat voor een band je met je vader hebt en of je je vader niet onnodig kwetst. Nogmaals; waarom heeft je vader niet goed voor je gezorgd? Als het bv een reden is zoals aanranding (ik ga meteen van 't ergste uit) dan zou ik me niet langer bedenken en de naam van mn moeder overnemen, maar als hij slecht voor je gezorgd heeft tegen zijn eigen wil in (dus bv omdat hij geldgebrek had), dan zou ik er goed over nadenken of je hem wil kwetsen hiermee.

Ik kan me overigens best voorstellen dat je vader het niet leuk vindt als je de naam van je moeder wil. Vroeger had ik namelijk eens een gesprek met mijn ouders over achternamen (er zat geen bedoeling achter, het ging gewoon over wat mooie namen). En toen zei ik dat ik m'n moeders achternaam mooier vond dan die van mn vader, en daar was m'n vader toen best kwaad en beledigd over. Nu heb ik natuurlijk nooit van achternaam geruild (ik ben ook tevreden met de achternaam die ik nu heb hoor), maar ik kan me nog herinneren dat m'n vader 't niet zo leuk vond, en dat begrijp ik eigenlijk ook wel.

Lijkt me een goede beslissing, zolang je er zelf achterstaat. Wat je vader ervan vindt, doet niet zo terzake lijkt me, aangezien de aard van de kwestie juist de slechte band met hem is.

Als hij gewoon slecht voor je geweest is, lijkt het me een goede keus; als hij niet voor je kon zorgen; misschien kun je er dan nog eens over nadenken? Zomaar zonder vrouw komen te zitten en voor kinderen zorgen is denk ik niet makkelijk.

Kun je trouwens je naam na je moeders dood zonder haar toestemming nog in haar naam laten veranderen? Of wil je dan je vader niet meer je vader laten zijn, officieel?

@ Happyyy:

Mijn vader heeft mij (en mijn broertje) verwaarloosd; hij kon de huishouding (ook met onze hulp) niet aan. Verder legde hij ontzettend veel verantwoordelijkheid op mij, terwijl ik daar veel te jong voor was. Hij besprak bijvoorbeeld met mij al zijn geldzaken en of hij het al dan niet moest uitmaken met zijn (nu ex-) vriendin. Doordat mijn vader de huishouding verwaarloosde, en mij verder ook niet kon helpen met andere emotionele dingen, omdat hij zelf een soort kind is, hield ik het thuis niet meer uit.

Mijn vader weet dat hij het bij mij heeft verpest, en dat hij niet goed voor mij heeft gezorgd. Mijn oom daarentegen wel, die dus ook de achternaam van mijn moeder heeft. Daarbij heeft de familie van mijn moeders kant mij altijd geholpen en ondersteund.

Ik wil mijn achternaam veranderen omdat ik veel meer met die familie heb, omdat ik dan mijn moeder op een bepaalde manier weer bij me draag, en omdat het gewoon 'goed/beter' voelt.

Ik weet dat ik m'n vader hiermee zal kwetsen, omdat mijn vader veel steun aan mij heeft. Maar moet ik hierbij dan eerst aan mijn vader denken, terwijl hij niet eens aan mij denkt (aangezien hij het gelijk afkeurt en geen toestemming wil geven) ?

Ja, dat kan. Je kan tot je 21ste de naam van je andere ouder aannemen, zonder dat je daar toestemming voor nodig hebt. Ik moet wel een brief aan de koningin schrijven en toestemming krijgen.

Door dit te doen, laat ik niet officieel mijn vader m'n vader niet meer zijn. Hij zal altijd mijn vader zijn, ondaks wat hij heeft gedaan.

Ik vind het niet onredelijk en zou het gewoon doen.

Als hij je vroeger verwaarloosd heeft, dan zou ik inderdaad voor de achternaam van je moeder kiezen. Dat hij het niet leuk vindt is logisch, maar hij moet 't ook van jouw kant kunnen begrijpen. Aangezien de familie van je moeders kant een grote bijdrage heeft geleverd aan jouw jeugd, lijkt me de wens je moeders achternaam aan te willen nemen niet erg onlogisch.

Als jij je achternaam wil veranderen, moet je dat gewoon doen. Ik ken een forummer die hetzelfde heeft gedaan, en wettelijk mag het dus gewoon, mits je er een geldige reden voor aangeeft.