Alle mensen zijn mensen en alle mensen zijn gelijk

Op straat zie ik een zwerver,
de intelligente mensen lopen hem voorbij...
Nooit zien ze hem.

Een man zit de hele dag in de auto,
de parkerende mensen zwaaien alleen even...
Nooit stoppen ze voor een praatje.

De bewaker controleerd een tas,
de ongeduldige mensen willen doorlopen...
Nooit staan ze er bij stil.

In de kantine zwoegt een vrouw,
de hongerige mensen kijken haar niet aan...
Nooit vragen ze hoe het met haar gaat.

De donkere mensen dienen,
de lichte mensen willen het niet zien...
Nooit denken ze er bij na.

Alle mensen zijn mensen en alle mensen zijn gelijk?

Maar mensen zijn helemaal niet gelijk, lieve SounD. Gedicht, ik ben er niet weg van, zal ook wel door de boodschap komen.

Ik vind dit een matig lopend gedicht, het rijmt niet en ik vind niet goed de aanknopingspunten. Jammer.

Ik vind het ook niet bepaald goed...je brengt misschien een leuke boodschap over maar qua schrijfstijl is het niet bepaald denderend...

Dit gedicht is meer een observatie.. gebaseerd op een idee.
Inderdaad weinig inspiratie, weinig fancy dichtwerk.

>tactidvs
Ik geloof niet dat je het snap als ik je reactie zo lees.
Misschien heb je het vraagteken gemist achter de laatste zin?

Het is inderdaad geen toppertje.. zal met writers block te maken hebben..
maar ik vind hem ergens toch wel goed.. dus toch gepost...

Allereerst staat er 1 dingetje in, waarvan ik me verbaas dat nog niemand het heeft genoemd!

De bewaker controleerd een tas,

WUHH? Met een -d?? Goed, dat moet dus overduidelijk een -t zijn:p

Verder vind ik er de gedachte achter wel aardig, maar het gedicht zelf..dat spreekt me totaal niet aan.

Je gaat uit van een open deur, lieven SounD.

PS: opent uw ogen,