mijn gedachten en gevoelens
 

Hoe kan ik het omschrijven,
dat eindeloze gevoel.
Voor altijd achter blijven,
zonder hoop en zonder doel.

Hoe graag ik het ook wil,
veranderen dat gaat maar niet.
De tijd staat even stil,
en dat geeft zo'n verdriet.

Waarom zou ik doorgaan,
er is geen oplossing te zien.
Dit keer laat ik me verslaan,
misschien is dat wel wat ik verdien.

Overdonderd door gedachten,
altijd maar blijven hopen.
Ik zal altijd blijven wachten,
al is de tijd verlopen.

---------------------------------------------------------------------------

Misschien een beetje een gek gedichtje, maar ja :rolleyes:

Nee, ik vind het geen gek gedicht. Het loopt wel mooi, het is standaard, maar ik denk dat je ver kunt komen als je doorgaat met dichten.

Thanks! :)