wimpers..
 

hey,

Als ik zenuwachtig, nerveus of heel erg depri ben ga ik aan mn wimpers zitten plukken.. daardoor trek ik er regelmatig een paar uit.. nou heb ik een hele hap uit mn wipers, ziet er echt niet uit.. weet iemand wat ik tegen het wimper plukken kan doen?/



Groetjes Lola

Afleiding zoeken als je de neiging hebt er aan te gaan trekken, iets in je handen nemen waar je mee kunt frummelen, anderen vragen je er op te wijzen als ze het je zien doen, manieren zoeken om te ontspannen, manieren zoeken om om te gaan met dat zenuwachtig/nerveus/depri zijn, ...

neem een kauwgom, ga op een lollystokje bijten, ga zoethout eten, ga je nagels vijlen, neem zon kubus mee en ga daar aan zitten draaien, doe veel oogmakeup op dat dreigt uit te lopen/verneukt te worden als je aan je wimpers gaat trekken, ga duimen, tekenen of zoek een andere manier om je nerveusioteit te uiten.

hmmjaa het meeste heb ik al gprobeerd.. het vervelende is dat ik het onbewust doe..

Daarom: anderen vragen je er op te wijzen als ze het je zien doen.

Verder kun je je eens in de zoveel tijd even stil staan en bedenken of je zenuwachtig, nerveus of heel erg depri bent en als het antwoord dan "ja" is, dan kun je de genoemde dingen doen en manieren zoeken om om te gaan met dat zenuwachtig/nerveus/depri zijn en zo nu en dan ontspannen kun je altijd, denk ik, dat zal het vast niet erger maken, of wel?

ik heb nou even niet zoveel tidj te onstspannen :( op school heb ik het nogal verkloot (laten we het zo zeggen :p ) en nu moet ik dus heel hard werken om het omhoog te krijgen. en daarbij komt dat ik me de hele dag bezig houd om mar geen kans te krijgen om na te gaan denken over mezelf, mn gevoel etc..

Tijd kun je maken.

Daarnaast is het juist als je niet zoveel tijd hebt belangrijk om toch te ontspannen. Alleen maar doorgaan kan niemand, iedereen heeft zo nu en dan ontspanning nodig, zodat hij/zij er daarna weer tegen aan kan.

Nooit nadenken over je zelf, je gevoel, enz. is ook niet echt verstandig, ook omdat het zich vaak toch opbouwt ed en je dan idd last krijgt van spanning ed.

Als je er zelf niet uit kunt komen, vraag dan iemand om hulp.

Zoek eens op google ofzo op Trichotillomania.

Ach omdat ik me verveelde... heb ik hier ff de criteria neergezet voor trichotillomanie, volgens DSM-IV-TR:

A. Recidiverend uittrekken van de eigen haren, hetgeen leidt tot waarneembaar haarverlies.

B. Een toenemend gevoel van spanning vlak voor het uittrekken van het haar of bij pogingen dit gedrag te weerstaan/

C. Lust, voldoening of opluchting bij het uittrekken van het haar.

D. De stoornis is niet eerder toe te schrijven aan een andere psychische stoornis en is niet het gevolg van een somatische aandoening (bijvoorbeeld dermatologische ziekte)

E. De stoornis veroorzaakt in significante mate lijden of beperkingen in het sociaal of beroepsmatig functioneren of het functioneren op andere terreinen.

---
In de praktijk zie je bij een trichotillomaan vooral uittrekken van het hoofdhaar, en, als die op zijn, bijvoorbeeld wenkbrauwen of haar op andere lichaamsdelen (don't ask...).
Het uittrekken van wimperharen komt over het geheel genomen minder vaak voor.

Je zult hier misschien niet veel aan hebben, maar ik dacht dat het misschien wel vermeldenswaardig was. Kijk eens op http://www.haarweb.nl/forum/archive/...p/t-5722.html, een forumthread van een ander meisje dat alleen haar wimpers uittrekt. Misschien dat je daar wat mee kunt?

Groetjes Mathijs

nou mijn neefje van anderhalf trok altijd aan zijn haar als ie moe was

nou gaat ie slapen met een barbiepop om aan haar haar te roppen

misschien een idee :confused:

Ik heb dit ook gehad. Het begon toen ik twaalf was en het heeft zo'n vier jaar geduurd.

Ik probeerde altijd wel te stoppen, ik dacht elke week wel een keer 'Vanaf nù stop ik ermee...' dat werkte alleen niet. Toen ik vijftien was had ik ineens een 'helder moment', ik wist ineens dat het over was. Ik heb er niet echt een verklaring voor, maar het was gewoon over. Een paar weken later waren mijn wimpers weer terug en ik heb sindsdien nooit meer de neiging gehad ze eruit te trekken.

Het kàn dus vanzelf overgaan, maar ik raad je toch aan tijd voor jezelf maken. Want het probleem ligt volgens mij bij het feit dat je jezelf niet toestaat over jezelf te denken/praten.

hoi allemaal..
bedankt voor jullie reacties. ik denk niet dat het Trichotillomania is. er zit een meisje in mijn klas die dat heeft en ik heb niet het gevoel dat dit hetzelfde is.. maar ik zal toch maar even kijken voor de zekerheid.. het vervelde is dat je maar weinig wimpers hebt. en nu is er echt een hele hap uit :bloos: het word wel erger als ik stress heb ofzo..

groetje Lola

ik heb net even op google gezocht en vond een site waar dit op stond:

Mensen met trichotillomania hebben ook meer last van stemmingstoornissen zoals depressie, paniekaanvallen of hyperventilatie en van anorexia.

Dat vind ik echt vreemd wat ik heb het allemaal...

groetjes Lola

Dat allemaal? :eek:
Da's best veel. Heb je daar al hulp voor? Zo niet, dan zou ik dat als ik jou was snel zoeken. Want ik weet bijna zeker dat jouw trichotillomania (want ik denk wel dat dat het is) samenhangt met je psychische gesteldheid. En die is, voor zover ik uit je verhaal kan opmaken, niet optimaal...

Ik gaf je de hint om hierop te zoeken niet per se omdat ik denk dat je dat hebt. Zelf een diagnose stellen is heel lastig. Ik gaf de hint meer omdat je er misschien meer info mee kan vinden, omdat het een naampje kan hebben. Oordeel zelf of je je erin herkent, of beter nog, wat je er aan kunt doen.

Nogmaals het was een hint voor het zoeken van info, niet om je een manie aan te praten.

Nee zo vatte ik het ook niet op.. :p