C'est à rire!
 

de dansers in het droomlicht van de bierroes en het duister
deden je lachen, lachen van genot en vrije adem
en je miste niet diegene die van alle dicht en dacht
de vleesgeworden enkele gestalte was geweest, toen
in die hoge grijze stad waar het papier geduldig lag
terwijl hij ’t onheil spelde op een traandoordrenkte mouw
wie weet, wie weet… de zomer komt met blauwgelokte warmte
“Iets met veel lachen,” fluisterde de Muze

Wow, wat leuk, ik vind hem wel bijzonder en vooral het ritme vind ik erg fijn, het kabbelt echt een beetje voort. Ik weet niet of ik de vorm wel zo geweldig vind, maar ik vind hem toch leuk lopen.
Zowel dit: en je miste niet diegene die van alle dicht en dacht
de vleesgeworden enkele gestalte was geweest, toen
in die hoge grijze stad waar het papier geduldig lag
als de laatste regel vind ik erg leuk :)

Wat een leuke sig trouwens :)

ik vind ten eerste dat je erg mooie bewoordingen gebruikt, dansers in het droomlicht, traandoordrenkte mouw, blauwgelokte warmte enzovoort. je lange zinnen gebruik is ook passend, je zinsbouw is mooi. wat ik eraan vind haperen is dat je ritme af en toe te verhalend ligt. in de 4e regel loopt het af, bij enkele gestalte was geweest ligt de klemtoon verkeerd. vergelijk het eens met iets als de vleesgeworden enkele gestalte was gebleven, dat klinkt heel anders. de eennalaatste regel lijkt me ook te lang, je verliest een ritme wat bij je gedicht hoort.
inhoudelijk vind ik je gedicht heel erg goed, van het begin tot het eind. terwijl hij ’t onheil spelde op een traandoordrenkte mouw is erg mooi, en ook je slot is prijzenswaardig :).

toch klopt het eigenlijk wel. vergeet de 'toen' niet. de vleesgeworden enkele gestalte was geweest, toen tussen 'geweest' en 'toen' zit bij wijze van spreken een klein rustje.
en de een-na-laatste regel is toch niet te lang? hij is precies even lang als de eerste.

ik lees je eerste regels in een bepaald ritme, en daar valt die regel buiten. ik bedoel niet perse dat het niet zou kunnen, maar naar mijn gevoel loopt het niet zo lekker. en dat vind ik op zich best jammer van je gedicht. als je het niet echt ritmematig doorleest, langzaam - dan komt idd dat toen weer wat beter op z'n plek. maar je moet zelf maar kijken, misschien ligt het wel aan mij :).

wow ik vind het erg bijzonder :)
dicht en dacht
en
terwijl hij ’t onheil spelde op een traandoordrenkte mouw
erg gaaf :cool:

Ik vind je gedicht (y)!

Vooral de laatste 2 regels:
wie weet, wie weet… de zomer komt met blauwgelokte warmte
“Iets met veel lachen,” fluisterde de Muze

Het gedicht roept echt een bepaalde sfeer bij me op. :)