Ach, soms voel je je gewoon zo.
 

Nog nooit zo
Wel eens bijna
Maar nooit helemaal zo
Alleen
Verward
Stress
Onmacht

Geen kracht meer
Doch die altijd was
Echter
Alles is vergankelijk
Zodat nooit ooit weer is

op zich is je begin best goed. als je het niet oppervlakkig doorleest en de juiste klemtonen legt, klinkt het zeker mooi. je vervolg vind ik wat minder, je verhaald alleen de woorden die je misschien bezig houden, zonder dat de lezer daar verder zelf iets mee kan. in de tweede strofe vind ik de laatste zin wat jammer in vergelijking tot de rest, deze zin loopt niet zo. inhoudelijk vind ik ‘m ook niet zo veel hebben, probeer die gedachte -die op zich zelf staand helemaal niet slecht is- wat minder cliche over te brengen. ineens prop je alles in een laatste zin, ik denk dat je dat best kunt voorkomen. moet lukken (y).

Nog nooit zo
Wel eens bijna
Maar nooit helemaal zo
Prachtig begin. Zeker in combinatie met de titel, heerlijk verwarrend, onduidelijk, en toch weet iedereen wat je bedoelt. Maar dan ga je uitleggen, haal je te uitgesproken gevoelens erbij, die het hele zo-gevoel neerhalen.

Begin een zin nooit met echter, dat is gewoon niet mooi en volgens mij mag het zelfs niet, maar daar ben ik niet zeker van. Het laatste stukje vind ik ook een beetje een samenraapsel van vaagheden om het leuk te laten klinken, maar het valt echt helemaal in het niet bij de sfeer die je in voorgenoemd stukje weet te creëren.

Mag je een zin niet met echter beginnen? :confused:

Ik sluit me verder bij Mutant aan, ik vind vooral het begin wel wat hebben. Over de tweede strofe twijfel ik, vooral ook omdat ik er niet echt wijs uit word, ik vraag me af of het wel klopt?

inderdaad. Dat wilde ik ook zeggen. Ikzelf zou "echter" ook niet gebruiken om zinnen mee te beginnen, maar weet niet of het verboden is. Die 3 woorden had ik geschrapt ofzo :)

Het mag wel.

http://taalunieversum.org/taal/advies/vraag/236/