Puberteit/depressie?
 

Misschien best een stomme vraag..
Maar wanneer spreek je nu over een depressie en wanneer over "de puberteit"?
Als je bijvoorbeeld al meer als een jaar erg last hebt van je negatieve emoties, moet je dan nog genoegen nemen met "het gaat wel over, het is enkel de puberteit"?

Ook al heeft het te maken met je puberteit dan moeten mensen (neem aan vrienden en/of familie) dit niet zomaar wegwuiven.

Of je daarmee genoegen moet nemen is afhankelijk van wat jezelf vindt. En idd, al is het de puberteit, dan moet het ook serieus genomen worden.

Ga eens langs je huisarts, hij/zij heeft er meer verstand van en kan eventueel verder (laten) kijken hoe het zit ed.

Opzich kan een depressie ook 'gewoon' overgaan. Maar ookal is het de puberteit, dan nog is het zeker iets wat serieus genomen moet worden. Af en toe negatieve gedachtes is heel normaal. Maar als jij een paar maanden achter elkaar je rot voelt en het niet meer ziet zitten, kan dat best de puberteit zijn, maar dan moet dat zeker niet onderschat worden...

Oftewel, het maakt geen fuck uit welk label je eraan hangt.

Is dat niet mooi. :)

denk dat puberteit gewoon vaak (mede)oorzaak is van een depressie

ligt aan veel dingen, maar het kan idd een aanleiding zijn voor een depressie. Net zoals de midlife crisis

in dit topic heb ik geprobeerd om soort van centraal topic op te zetten. Maar er is ook veel over dit onderwerp gediscuseerd...

HEt is niet iets wat ik kan beoordelen. Maar ik vind niet dat het zomaar afgedaan kan worden met 'laat maar gaan, het is de puberteit, gaat wel weer over!'. Hallo, als jij je hele puberteit met deze gevoelens moet gaan rondlopen! :s Ik denk dat, ookal is het de puberteit, of heeft de puberteit er grote invloed op, er best dingen gedaan mogen worden om het 'draagelijker' te maken en om er voor te zorgen dat je iets vind om op een goede manier met je gevoelens om te gaan. Eventueel door deze gevoelens om te zetten in positieve gevoelens.

xxx fantome

Ik denk dat depressieve gevoelens bij de puberteit horen. Het is iets waar je doorheen moet. Pas als het echt langer dan een jaar voortduurt denk ik wel dat je er hulp mee moet zoeken.

Hormonale toestanden hebben invloed op je gemoedstoestand. Aangezien deze hormonen in de puberteit nogal tekeer gaan, denk ik dat de puberteit om die reden samen kan hangen met een dip. Maar, tussen een dip en een depressie zit een groot verschil. Indien het je functioneren belemmerd, wat let het je dan om een bezoek aan je huisarts te brengen? Wat de exacte oorzaak van je neerslachtigheid is, doet er niet toe imo.

Sterkte!

Depressie is nog altijd een (blijven) ziekte (beeld), pubertijd niet, dat is zonder twijvel tijdelijk.
Depressie (als ziekte, dus niet in een dip zitten) kan langdurig zijn of vrij kort.
Depressie / stemmingswisselingen is heel wat anders dan puberen hoor !!

Dat hoeft dus niet :)

kan je dat toelichten ?

Het is heel normaal om stemmingswisselingen te hebben in je lichaam tijdens de puberteit. En je moet het verschil goed zien tussen een dipje en depressie.

Een depressie is een depressie als het langer dan twee weken duurt. Je hebt dysthyme (of dysthymie?) als het algehele gevoel van depressie langer dan twee jaar duurt. Dit eerste kan ook heel goed in en door de puberteit komen. Dus een depressie is niet per sé iets anders dan puberen. Pubers kunnen (en zijn soms) ook depressief en hebben stemmingswisselingen. Het zijn ook mensen. En of het nou door de puberteit komt (en het dus daarna gelukkig overgaat) of niet, dat maakt niet eens zoveel uit.

ow zo zie je dat, daar kan ik inkomen, maar andersom kan het niet.
In de puberteit kan je en is misschien de kans wel groter dat je een depressie krijgt.
Oorzaak gevolg (dus in de puberteit zou je best depressief kunnen worden)
op latere leeftijd kan dat niet, want dan heb je je puberteit gehad.

Precies, maar dat wil dus niet zeggen dat je in de puberteit niet depressief kan zijn. Op latere leeftijd zijn er dan gewoon andere redenen voor.