![]() |
The night before
Een kier tussen de gordijnen liet wat licht door. Ze kneep haar ogen dicht, om ze te beschermen tegen de felle straal. Kreunend draaide ze zich om, weg van die irritante streep licht.
Een wrange smaak in haar mond herinnerde haar aan de vorige avond. Teveel wijn, teveel sterke drank met onuitspreekbare namen, teveel vreemde mensen. Ze had de hele tijd buiten gezeten, rond een kampvuur. Iemand had zijn gitaar meegenomen en had allerlei bekende nummers gespeeld. Er werd meegezongen, vals en onzuiver door de drank. Eigenlijk was er maar weinig over van die avond, alleen wat vluchtige indrukken, een bonkend geluid achter haar slapen en die wrange smaak. Ze kreunde opnieuw. Ze drukte haar handen tegen haar oren, in de hoop zo het geluid buiten te kunnen sluiten. Toen besefte ze dat het geluid in haar hoofd zat. Ze stond op. Even tolde de wereld en ze kneep haar ogen dicht om het te laten stoppen. Met veel moeite stommelde ze naar beneden, met behulp van muren en trapleuningen. Het was donker in het huis, en doodstil. Erg vond ze het niet, ze had voldoende aan het geluid in haar hoofd en het licht sneed toch alleen maar door haar ziel. Toen ze de gang op liep rook ze een vluchtige geur. Een bepaald beeld kwam terug. Een meisje, doodstil in het vuur starend, eenzaam en bloedmooi. Een volgend beeld. Hetzelfde meisje, lachend op haar rug in het gras, haar gezicht oplijst met blonde krullen. Haar gezicht uitnodigend opgeheven, haar ogen vol met ondeugende glinstertjes. En het gevoel die de kus teweegbracht. Verward stond ze stil, ze wilde alles op een rijtje krijgen, maar haar hoofd werkte niet mee. Ze zette de kraan aan en gooide water in haar gezicht. Het hielp iets, maar haar vermogen tot denken verbeterde niet. Gulzig dronk ze van het water. In haar kamer vond ze een onbekende sjaal, en in haar broekzak zat een papiertje met een telefoonnummer. Even fronste ze haar wenkbrauwen, bedenkend wiens nummer het was. Toen zag ze het meisje weer, die haar het papiertje in de hand drukte en haar een kus gaf. Een kleine glimlach verscheen rond haar lippen. Ze liet zich op haar bed vallen en sliep weer in, met het papiertje in haar hand geklemd. 10-03-2005 |
Zeer mooi om te lezen :)
Herken er ook wel wat in :) edit: Gaan ze hier ook naar Venetië? :D Grim |
Hm, ik denk dat ze een eerste klas ticket naar Dromenland heeft geboekt... Ook leuk, toch?
:D |
Ik ook.
|
waarom komt nou iedereen nu met zo'n liefdevol verhaal...
Ga mijzelf verbannen van letteren tot dat over is... :( |
Citaat:
Ik weet trouwens niet of ik dat op het moment wel kan:). |
Citaat:
|
Mooi, fijn weer om te lezen :).
|
Citaat:
Ik vind het echt een supergaaf verhaal, kan eigenlijk geen kritiek verder verzinnen... Maar misschien komt dat ook doordat mijn hoofd een beetje zo aanvoelt als dat van de hoofdpersoon (en ik heb niet eens gedronken:s) |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 01:23. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.