Niemand kan mij horen
in de stilte van de nacht
Niemand die op mij wacht
Vergeten en verloren...

Niemand spreekt over wij
als jij samen met mij bent
Niemand die mij echt kent
Vergeten en vogelvrij...

Wederom een gedicht in de 'normale' Kimry-stijl, oftewel de stijl die ik het meeste in gedichten gebruik.

De eerste strofe vind ik het mooiste. Dan gaat het nog over jou alleen en dat spreekt me aan. De stijl die je gebruikt, herken ik en gebruik ik ook vaak. maar ik vind het wel erg standaard en niet echt vernieuwend.

liefs Snow

eens

verder vind ik je rijmschema wel knap :)

Hoezo 'knap'? Wat vind je er precies knap aan?

Ik weet dat het inderdaad erg standaard is, maar ben de laatste tijd ff een beetje geblokkeerd qua nieuwe gedichten schrijven. Er is veel waar ik over wil schrijven, maar ik krijg het gewoon niet meer verwoord.

Liefs Kimry

gewoon abba... dubbelde rijm, het lukt mij eigenlijk nooit, en als het lukt is het gedwongen rijm, en dat vond ik hier niet...