Manier van schrijven
 

Ja, wrs is er hier wel al ergens een topic over dit onderwerp, maar da's vast al heel oud dan. :p

Als jullie aan een verhaal beginnen, hoe schrijven jullie dan?
Werken jullie het eerst helemaal uit in jullie hoofd, of beginnen jullie gewoon impulsief te schrijven? Bedenken jullie eerst de personages en hun gedachtengang, of zie je in de loop van het verhaal wel welke personages erbij komen en hoe die denken?


TS begint:
Ikzelf begin meestal gewoon aan een verhaal, en 'zie wel' hoe het verder gaat. Er zijn uitzonderlijke gevallen, waarin ik al op voorhand een verhaallijn uitwerk en de personages bedenk. Meestal ben ik daar echter te ongeduldig voor :o, wil ik meteen beginnen met schrijven. En stop er dan na een tijdje mee omdat ik het verhaal niets waard vind. Zo staan er al gigantisch veel beginselen van verhalen op mijn computer. :o


Edit: Nog een extra vraagje ;): waarmee schrijven jullie? (Computer, of gewoon met de hand, ...)
Ik schrijf altijd met de computer. Met de hand gaat véél te traag en is lastig! :p Alleen als ik ineens een idee krijg, zet ik dat soms in m'n GSM (in kernwoorden) of als ik die niet bij heb, kribbel ik het ergens op een blaadje.

Ik begin ook vaak gewoon met schrijven. Ik loop alleen soms vast met de beginzin. Ik heb denk ik al duizenden beginzinnen geschreven :p en pas als die me bevalt ga ik verder. Dan zijn de gebeurtenissen erna meestal impulsief. Soms bedenk ik wel dat een bepaald iets erin voor moet komen, maar meestal laat ik me gewoon leiden door het verhaal.

voor wat het waard is..

als ik een verhaal of stukje schrijf zweven er vaak al een tijdje zinnen door mijn hoofd die ik mooi vind.
die zet ik dan in mijn telefoon of schrijf ze in een boekje tot ik er iets omheen gesponnen heb.

ik doe het ook weleens anders.
maar het is nooit zo dat ik een element van het verhaal al helemaal heb uitgesponnen (karakter van de hoofdpersoon of de verhaallijn oid).

Ik schrijf niet veel en zeker niet met regelmaat, maar ik voel het wel als ik opeens inspiratie heb. Dan kan ik opeens zo een halve pagina volschrijven, de zinnen bedenkend terwijl ze mijn beeldscherm al opvloeien. Soms is dat als ik me kut voel, andere keren als ik verliefd ben, maar het betreffende slachtoffer niet in de buurt is en soms heb ik ook nog wel eens geluk; dan heb ik gewoon inspiratie als ik eigenlijk achter een doodsaai werkstuk zou moeten zitten. Ik kan nooit echt schrijven als ik er tijd voor heb, denk ik...

Ik weet niet of echt het slecht is, maar ik ben idd waarschijnlijk net zoals de TS; tegelijk schrijven en bedenken, geen aantekeningen e.d..

Chan

ik heb vage periodes dat ik heel veel inspiratie heb en veel ideeën, maar ik begin meestal gewoon maar wat te schrijven, ik zie wel of er iets redelijks uit komt. Als het mislukt, hou ik er wel mee op, lijkt het ergens op, dan ga ik het wel verder uitwerken en de rest alvast verzinnen.
Ik gebruik nooit een plan oid, want dat werkt bij mij niet. Dan ga ik het schrijven saai vinden en hou ik ermee op.
Meestal schrijf ik als ik mijn gevoelens kwijt moet, of soms ook als ik niets te doen heb (maar dat wordt meestal niets). Soms als ik juist iets te doen heb, zoals huiswerk maken waar ik geen zin in heb :p
Wat ik ook vaak merk is dat als ik eenmaal aan een verhaal ben begonnen, ik het vaak in mijn hoofd al zodanig uitgewerkt heb dat ik vast kom te zitten bij het begin, omdat ik niet meer weet wat er daar ook alweer ging gebeuren. Of ik loop zo ver uit op de gebeurtenissen dat ik graag snel daar wil zijn met schrijven, en dan ga ik dus losse, onsamenhangende stukjes schrijven. Dat lijkt me niet erg handig.

Idee A

Titel

Idee A + B

Beginalinea

<Pauze>
<Muziek aanzetten, genre conform soort verhaal>
[data:]
horror - Ambient, Droning, Metal, Gothic
verliefdheid - Punkliefdesliedjes, vrolijkere muziek
Verdriet - Slow gothic, slow metal
Random - Random
[/data]

Idee A + B + C

Uitwerken

Klaar.

[unusual circumstances]
If: failure
Then: <failure impossible, proceed writing>

if: Writersblock
then: Do something else, then getting back to the story

if: Stuck
then: Listen music for a while.

if: Something important bothering when writing
then: Ignore story and pay attention to the important thingy.

if: night
then: stay awake and write

if: tired
then: coffee

if: no coffee
then: water

if: too tired too get water
then: go to sleep.

if: bored
then: play Madness for a while.
[/unusual circumstances]

[cmd=shut down]

Grim

Vaak begin ik gewoon. Bij langere verhalen probeer ik wel een beetje vooruit te zien en vooral niet te veel prijs te geven. Er zweeft vaak een gevoel, idee, gedachte door mijn hoofd en dat ga ik op papier zetten. Tja...

Het gaat bij mij meestal gelijk op. Ik heb altijd een stapel personages in mijn hoofd bij wie eventueel een verhaal past, en op dezelfde manier heb ik een lading grotere en kleinere verhaalideeën. Soms komt er opeens een nieuw persoon voorbij wandelen, of heb ik spontaan een idee voor een verhaal. Dat wordt op de een of andere manier gekoppeld en zo ontstaat er uiteindelijk een verhaal.

Het gebeurt ook wel dat ik gewoon iets ga schrijven. Daar krijg ik korte stukjes tekst van, geen verhalen, maar ze zijn wel heel bruikbaar als basisideeën. In deze stukjes worden nieuwe personages geïntroduceerd, of ik ga bedenken hoe die situatie kon gebeuren, en zo ontstaat er dan wel weer een samenhangender verhaal.

meestal met een pen, soms echter met een potlood

:) Ik begin praktisch altijd meteen.

Ik bedenk een beginstuk, maak een 'kaal' personage, eentje zonder karaktereigenschappen en voeg die later in het verhaal toe.

Vaak heb ik wel een ideetje over wat er zou moeten gaan gebeuren

Nog een extra vraagje: zie Edit in de beginpost :)

Altijd met de computer, omdat ik jaren geleden, toen ik nog klein was, ookal schreef met de computer. Het gaat sneller.

Echter, kernwoorden schrijf ik vaak op met pen/potlood, blaadjes vol. Maar de helft gebruik ik niet.

Meestal schrijf ik met pen of potlood op een A4 formaat multimapblaadje. Ik begin met schrijven, laat mijn fantasie en gedachten in vrije loop. Maar meestal zit er van te voren wel al wel iets in mijn hoofd.

Vaak zit er al iets in mijn hoofd, maar lang niet alles. Soms is het maar net een naam van een onbekend karakter, of een gevoel waar ik woorden omheen plaats. (dat laatste met name bij gedichten) Ook gebeurd het, dat ik behoefte heb om te schrijven. Als ik een leeg vel papier voor mij heb, kan ik het gewoon niet laten.

Nee, ik bedenk eigenlijk dat nooit allemaal van te voren. Misschien wel, dit is een lief persoon, of een vijandig persoon, maar nooit wat de gedachtengang enz. precies is. Dan is het schrijven niet meer spannend. Dan leef je niet meer echt in het verhaal, of tenminste dat is mijn ervaring. En wanneer je het zelf niet (meer) spannend (of boeiend vind) hoe kun je het dan op de juiste manier, met de juiste woorden beschrijven?

En nog op je laatste vraag:
Ik schrijf meestal eerst met de hand, waarna, wanneer ik het nodig acht, het uitwerk op de computer.

Bij mij kunnen er echt heel veel gedachtes door het hoofd spoken, vaak van meerdere verhalen tegelijk. Soms heb ik dan ineens een ''geniaal'' idee, en word ik bijna koortsig omdat ik het zo snel mogelijk eruit wil krijgen. Daarna krijgt het verhaal langzaam vorm, bedenk ik hoe de personages zich ontwikkelen, wat de locatie(s) wordt/worden, wat ik met het verhaal wil oproepen aan sfeer enzovoort. Dat kan trouwens ook midden in de nacht gebeuren, word ik ineens wakker met een ''geweldige'' zin, kras ik die op papier en kan ik heel lang daar over nadenken. Meestal is het echter zo dat ik tijdens het echte schrijven zelf (wat ik meestal op de pc doe, maar soms ook op kladblokken, bijvoorbeeld als ik in de trein zit) veel gedachtes ritueel verbrandt ;) en bijvoorbeeld blijkt dat het begin wat ik al heb beschreven wel gebruikt gaat worden maar als middenstuk. Ook ik heb een aantal beginnetjes op mijn pc staan, en in mijn hoofd dwalen op dit moment meerdere ''verhalen in potentie'', dat heeft vooral te maken met de verhalenwedstrijd. ;)

Ik kan overigens wel ''plannend'' schrijven, zo van: oke ik heb nu een paar uur over, ik heb zin om te schrijven dus ga ik aan dat verhaal werken. Maar een werkplan of iets dergelijks maak ik zelden op papier, en als ik het doe is het alleen voor het gevoel van ''ik ben echt professioneel bezig'' want ze kunnen vaak al snel weer de prullenbak in.

Soms met de hand (op school, in de trein), maar meestal op de computer. Omdat je dan gewoon sneller schrijft en ik kan vaak mijn handschrift niet meer lezen ;)

Ik schrijf een eerste zin, meestal omdat ik al een week of wat alleen die zin heb en verder niets. Dan gaat het meestal wel lekker, totdat ik óf de naam van mijn hoofdpersoon moet verzinnen, of het eerste citaat/stuk gesproken tekst moet doen.

Die naam vind ik altijd onmogelijk om te verzinnen. Ik kom vaak bij namen van mijn vrienden, maar zodra ik die gebruik, zijn die karakters meteen zo saai. Dus laat ik het vaak maar even rusten, of verzin ik iets doms.

Het eerste citaat vind ik altijd enorm lelijk en daarom wil ik er zo lang mogelijk mee wachten, of herschrijf ik het begin om daar ook al citaten in te doen. Ik vind het echt vreselijk als ik een verhaal heb met alleen maar vertellerstekst en dan aan het einde één gesproken zin. Echt heel erg lelijk.

Oh, en ik schrijf alleen op de computer. Tegenwoordig in een klein txt-bestand dat in mijn quicklaunch-bar staat, omdat ik zo'n Word-document te langzaam vind opstarten (de moed zakt me dan al in de schoenen) en ik vind ze iets te intimiderend. Een klein notepad-bestand is niet zo eng.

LUH-3417

Als bij de computer, dan op de computer, anders met de hand.

Ik schrijf meestal achter de laptop, op mijn kamer. Met muziek aan. Ideeën krijg ik, vreemd genoeg, vrijwel altijd op de fiets. Wanneer ik van school naar huis fiets en de zon schijnt fijn, of het regent juist heel hard. Dan komen er dingen in mij op.

Op school schrijf ik vaak in schriften, 't liefst met potlood. De laatste tijd heb ik veel schrijfsels gemaakt, maar ze zijn het niet waard om op letteren te verschijnen. :o

Ik heb gemerkt dat wanneer ik met een schema werk (personages, verhaallijn enz.) mijn verhalen meestal veel beter zijn dan wanneer ik ze gewoon uit de losse pols schud.
Ik schrijf bijna altijd op de computer (laptop)

Ik heb vaak het gevoel dat mijn verhaal in gedachten veel beter is dan wat ik opgeschreven heb.
"De materie werkt tegen" dixit weet ik niet meer

Ik loop meestal al een tijdje rond met een idee, een zin of een citaat en dat schrijf ik op mijn onderwerpenlijstje of ik zet het in mijn telefoon. Soms gebruik ik het nog, soms niet. Heel soms, als ik perse iets moet doen met een idee, begin ik er gelijk aan.

En ik schrijf altijd met de hand, dat ownt. (He! Toneelweekenduitspraak!)

@ Mijn*: Ik bedenk ook altijd vanalles op de fiets.

Op de fiets verzin ik vooral liedjes met muziek erbij... :|
Die dingen moet ik echt onthouden :|

Met een pen in een collegeblok. Bij kleine verhalen begin ik soms gewoon zomaar, maar meestal verzin ik eerst precies wat ik wil schrijven en schrijf ik het daarna gewoon op. Mijn ideeën komen vaak voort uit een gekke gedachte of een vreemd gevoel van me en soms heb ik gewoon ineens een zin in mijn hoofd of zo:o

:D Tsjah... ;)

Ik schrijf altijd en overal en heb nog nooit een manier gevonden waarop ik echt fijn schrijf. Ik ben nu bezig met in een schriftje schrijven en het vervolgens gaan uittypen op de pc, waardoor ik fouten en andere vreemde dingen er meteen uit kan halen, plus dat het verhaal er beter van wordt. Maar ik schrijf meestal zonder schema, want ik houd mij toch niet aan mijn schema ;)

Aan degenen die met de hand schrijven:
Duurt het dan niet vreselijk lang voordat jullie één bladzijde volgeschreven hebben, en krijgen jullie dan geen 'schrijfkramp' zeg maar?

Ik heb vaak genoeg dat er bij een verhaal allemaal ideeen opkomen, maar die het verhaal alleen maar onderuit halen als ik er naartoe werk. Daarom schrijf ik die ideeen nu apart uit, zodat ik allemaal losse ideeen heb, om ze vervolgens als een legpuzzel tot een leuk verhaal te vormen. Niet dat het werkt, want ik heb de laatste tijd maar weinig ideeen, en er moet toch een 'klein beetje' een bruggetje zitten tussen al die onsamenhangende zooi.

Voor dat schrijfwerk gebruik ik alles. Over het algemeen mijn heerlijk zachte laptoptoetsenbord, maar als het nodig is gebruik ik zelfs mijn eigen bloed als inkt. Bovendien komen de meest briljante ideeen tijdens college.

Niet zo vreselijk lang, hoor... En mijn hersenen gaan niet zo snel, dus op de computer krijg ik vaak van die stiltes, momenten dat ik niet weet hoe ik verder moet, terwijl ik daar met de hand geen last van heb. Van schrijfkramp heb ik op zich niet zo'n last, maar soms heb ik wel last van mijn nek:p Maar ik schrijf meestal toch geen uren achtereen, zolang kan ik me niet concentreren:o

En ik vind pen en papier zoveel fijner, geborgener dan zo'n kille computer;) Komt nog bij dat onze computer in de woonkamer staat, waar ik dus meestal geen prettige achtergrond muziek kan aanzetten...

ben ik het wel mee eens, ik schrijf liever met de hand. Het is wel makkelijker achter de computer, maar ik heb dan ook vaak van die momenten dat ik niet meer weet hoe ik verder moet. Ik vind het het lekkerst om gewoon ergens buiten te gaan zitten met een schrijfblok en een pen!

Ik wacht op de lente, en het vondelpark. Ik denk zo ongeveer volgende week.

:)

Maar dat kan ik dan weer niet.. Ik moet mezelf opsluiten in mijn kamer met zulke harde muziek dat ik verder niets meer hoor, anders gaat het niet:D

absoluut niet. als ik goed op dreef ben doe ik ongeveer 10 minuten over één bladzijde, en ik krijg eerder typkramp dan schrijfkramp...

op een computer kom ik niet echt in een goede sfeer, daar heb ik muziek voor nodig, of ik kan lekker buiten gaan zitten -> yes yes, lente!

In 'Het geheim van de schrijver' staat wel een leuk hoofdstuk over hoe schrijvers schrijven...met een pen of de computer. Echt heel leuk om te lezen dat bijvoorbeeld Harry Mulisch soms papier op maat liet maken!

:D