Wat gebeurde er?
 

Heej,
ik heb een vraagje:
ongeveer 1/1,5 geleden at ik vrij slecht. Toen ben ik vorige zomer mee geweest op 'n schoolkamp, waar ik ook vrijwel niks had gegeten. Op een avond kwamen we terug van een dropping en stond gewoon wat na te praten toen ik mijn benen niet meer voelde. Ik hoorde nog dat iemand riep dat ik niet flauw moest vallen, maar alles werd zwart en ik begon te draaien. Een jongen heeft me vastgehouden en mee naar binnen gebracht. Hier weet ik niks meer van, dat is me later verteld. Eenmaal binnen zat ik als een zombie voor me uit te staren en ik kreeg mijn ademhaling niet onder controle. Mijn hart ging echt tekeer. Een meisje wilde me iets laten eten, maar het leek wel of ik in een roes was. Toen ik probeerde een bekertje water vast te houden zaten mijn handen 'vast'. Ik kon ze niet meer bewegen... Ik ben bij een lentor op de kamer gaan slapen en toen ik daarnaartoe liep moest ik kijken waar ik mijn benen neerzette, want die voelde ik niet meer. Later zaten ook mijn armen 'vast'. Een docente heeft me iets laten slikken dat spierverslappend werkte, en toen ben ik gaan slapen.
De laatste tijd denk ik hier weer vaak aan. Het rare is dat ik niet ben flauwgevallen, want ik ben ook zelf (danwel met ondersteuning) naar binnen gelopen. Maar ik was heel erg geschrokken omdat ik het eng vond wat er gebeurde.
Weet iemand wat er precies aan de hand was?
x Anne

Het klinkt toch als flauwvallen. Je hoeft niet letterlijk te vallen om flauw te vallen...

haha! Nee, dat snap ik ;)
Maar sommige dingen kon ik me wel herinneren, andere niet. En lopen enzo deed ik ook ammel zelf...en dat lijkt me een beetje moeilijk als je flauwvalt ;)

Heb ik ook gehad met een hersenschudding/flauwvallen. Gewoon flauwgevallen. Waarom wil je perse dat het iets anders is?

Wil dat het iets anders is?
Tuurlijk niet!
Maar de mensen die bij me waren snapte niet wat er gebeurde en wilde 'n ambulance bellen. Ze zeiden dat ik niet was flauwgevallen, maar wat het dan wel was wisten zij ook niet. Maar ik wil gewoon voor mezelf weten wat er is gebeurd.

'Flauwvallen' hoeft niet altijd gepaard te gaan met het totaal verliezen van het bewustzijn (wel vaak trouwens) en met niet meer kunnen bewegen, etc. Met name als je op het randje blijft hangen van flauwvallen dan kun je wel in een toestand komen waarin je helemaal verdoofd bent, waarin je oog- en oorfuncties minder goed tot nauwelijks werken maar waarin je nog wel iets merkt van de omgeving.

Ik denk dus dat je gewoon bent flauwgevallen. Alles wijst er iig op. En zoals ik al eerder zei hoef je niet letterlijk ervoor te vallen.

En natuurlijk is het heel slecht om zo weinig te eten. Nu waren er toevallig mensen bij, maar als die er niet waren geweest, had je je behoorlijk kunnen bezeren met de consequenties van dien.

Klopt.

En eigenlijk kun je dan beter je eraan overgeven dan op dat randje te blijven hangen. Je lichaam doet dat om je te beschermen en daar kun je dan gemakkelijker van herstellen, dan als je dus je niet overgeeft aan je lichaam en probeert 'bij te blijven'.

Wat doet je lichaam om te beschermen? Flauwvallen? Ik vraag me af of dat een juiste medische verklaring is. Ik dacht altijd dat je dan een tijdelijke vermindering van de bloed (lees: zuurstof)toevoer naar je hersenen hebt waardoor je het bewustzijn verliest, maar ik zie de bescherming er niet van in.

klinkt idd als flauwvallen
ik heb het 1x gehad, en had net zoals jou dat ik wel met ondersteuning heb kunnen lopen, om later te gaan zitten
ik kon soms zien, horen bijna niet
ik hoorde lang een harde, hoge piep
het leek ook idd of mn armen en benen vast zaten
net voordat ik flauwviel werd ik een beetje licht in mn hoofd, zo'n gevoel dat je soms hebt als je te snel opstaat
ik was toen aan het werk in de keuken, was sla aan het snijden en iemand vroeg of ik iets wilde doen
ik zei dat het goed was, dat ik het zo deed, want dat ik nu even licht in mn hoofd was
toen heb ik het mes neergelegd (gelukkkig maar!!) en viel ik achterover
er is me verteld dat mn collega me net optijd kon opvangen, anders was ik achterover op de stenen gevallen
ze hebben me toen naar voor gebracht (in het cafe) en hebben me op een bankje neergezet
wat ik zelf nog weet is dat ze me met zn tweeën aan mn armen hebben meegenomen naar voor
verder duurde het (voor mijn gevoel) heel lang voordat ik weer goed kon zien en horen
ik had die dag wel goed gegeten
ze hebben me toen naar huis gebracht en daar heb ik heel de dag op bed gelegen
dit is nu zo'n 3 à 4 jaar geleden
nooit meer gehad verder

wel goed eten hoor, anders kan dit wel vaker gebeuren!

Soms val je flauw als bescherming, bijvoorbeeld wanneer je niet goed ademt. Wanneer je flauw valt, kan je lichaam de ademhaling weer hestellen en vervolgens kom je weer bij. Dat zie je vaak bij jonge kinderen - van een jaar of twee/drie - die houden soms tijdens het spelen zo geconcentreerd hun adem in, dat ze flauwvallen.

Maar wanneer je niet of nauwelijks eet, dan val je flauw omdat je gewoon te zwak bent veel energie te verbruiken.

En zoals gezegd; je hoeft niet echt te vallen om flauw te vallen, en daarnaast kan je best (een beetje) bij bewustzijn blijven. Ik had dat een paar jaar geleden wel vaker, vooral wanneer ik te heet had gedouchet. Dan voel je je benen en/of armen niet meer goed, en hoor en zie je ook heel gek. Rustig gaan zitten, rustig ademen en af en toe een slokje water hielp bij mij dan wel.

Een huisarts die met mij op vakantie was, zei dat je lichaam je laat flauwvallen om je te beschermen, je hebt idd een tekort van bloed/zuurstof in je hersenen en door te vallen kom je hoofd op een lager punt te liggen waardoor je meer/beter bloedtoevoer naar je hersenen krijgt.

Ja, dat klinkt logisch. :)

Maar is 't opzich niet je eerste reactie om je er tegen te verzetten?

Ja, maar dat kun je dus beter niet doen :). Of iig, je kunt het beste meteen zorgen dat je je hoofd tussen je knieen doet of gaat liggen, evt zitten als je het voelt aankomen.

okay! Tnx allemaal (y) ;)

Met die symptomen er bij, niet meer voelen van benen, hyperventileren achteraf, zou je zeggen dat je flauw bent gevallen door uitputting. Lijkt wel een soort van suikercoma. (in mindere mate dan)

Gebeurt in het leger ook wel eens, weinig eten --> erg actief --> van je stok gaan. :p

Je lichaam zal heel lang blijven vechten om het bewustzijn te behouden en als je dan toch 'moet' flauwvallen kan je je er beter niet tegen verzetten omdat het echt nodig is zeg maar.

Idd, of op z'n minst een plekje uitzoeken waar je gerust om kan vallen zonder ergens tegen aan te vallen. (Of je gaat zelf alvast liggen, nog beter :P ) Je lichaam geeft eerst een soort alarm, je krijgt een signaal dat je moet gaan liggen oid, doe je dat niet, dan gaat het vanzelf.

mjah, gaan liggen werkt inderdaad dan het beste :)
overigens kun je op 2 manieren flauwvallen: slap (dus dat al je spieren verslappen en je daardoor valt) of stijf (ja, dat al je spieren aanspannen en je daardoor valt, je slaat dan als een plank achter- of voorover à la tante Sidonia, meestal in reactie op stress). Voor het tweede geval kloppen lang niet meer alle dingen die hierboven gezegd worden. Maargoed, zo vaak komt dat niet voor.

Eigenlijk moet je wel nadat je flauwgevallen bent, blijven liggen waar je ligt tot je je écht weer helemaal 100 % voelt, en héél langzaam overeind komen... anders ga je zo wéér onderuit.

Je kunt je beter storten op je abnormale eetgedrag...

:| Sorry hoor, maar dat heb ik niet meer!