Waarom
 

Waarom moeten schrijvers altijd hun seksuele frustraties in hun boeken kwijt???

Ik heb dit jaar een aantal boeken van toch best veel aangeraden schrijvers, Gerard Reve, Heleen van Royen enz enz gelezen.

Ik snap niet dat het verkoopt!!! Bijvoorbeeld Gerard reve alsjeblieft alsof iemand wil weten dat hij homo en pedo is!!!!!!!!

Wat vinden anderen hiervan?????????????/ :(

Allereerst dat een beetje minder best mag.

Verder, waarom zouden ze het schrijven als het niet in trek is?

Ik vind, laat maar gaan :)

De gelukkige huisvrouw van Heleen van Royen staat toch niet vol met seks, of zijn mijn hersenen zo verwelkt dat ik het verkeerd heb onthouden?

Maar over het algemeen ben ik het wel redelijk met je eens, hoor:)

Laat ze schrijven wat ze willen, je bepaalt toch zelf wat je leest. Veel mensen willen het wel lezen anders waren deze mensen nooit bekend geworden. Niet zeiken.

Die heb ik effe niet gelezen :(
Maar godin van de jacht des te meer

Dat had ik ook wel door, maar wat zien mensen in een verhaal over iemand die homo en pedo is??? :evil:

achja ze moeten ergens over te schrijven hebben :)
en doordit soort 'gespreksstof' in hun boeken te zetten gaan mensen er misschien wel over praten/ en daarna lezen
maar ik vind het soms ook een beetje te 'ordinair' :P om het zo maar te zeggen

de schrijverswereld is vrij om te schrijven
wij zijn vrij om het te kiezen of kopen :P

Dat is een geweldig boek namelijk, echt een aanrader(y)

Het is alleen jammer dat ik verplicht ben om te lezen??!!! (en dan ook nog wat me opgedragen wordt!!) ;)

Het is opzich wel een leuk boek. Ik heb het na het lezen aan een aantal mensen aangeraden en stuk voor stuk vonden ze het eigenlijk best leuk om te lezen (de meeste hebben een hekel aan lezen) (y)

Ik had het over de gelukkige huisvrouw, de goden van de jacht moet ik nog lezen;)

Maar goed, in principe moet men maar schrijven waarover men wil, zolang ze maar niet verwachten dat ik al die seksverhalen ga lezen:p

Als je taboes doorbreekt, kom je in het nieuws. Kom je in het nieuws, dan wordt je beroemd. Wordt je beroemd wordt je gelezen. Zo simpel is het.

Ben blij dat er lekker over neuken geschreven wordt.

Wat is er mis met je horizon verbreden in plaats van je alleen maar verdiepen in mensen die net als jij denken?

Het enige vreemde eraan vind ik dat ik gedwongen wordt om het te lezen. Ik zit nu in 5atheneum en ze hebben een aantal boeken gekozen voor nederlands waarvan ze denken dat ze in de smaak zullen vallen. Niet dus...... ;)

Ik heb me erdus in verdiept en ik ben er achter gekomen dat ik het niet interessant vind!!! :p

Je redenering is niet echt zuiver.

Eerst begrijp je niet dat schrijvers hun seksuele frustraties kwijt moeten raken in hun boeken. Je wil niets weten van de homoseksuele avontuurtjes van Reve.

Nu vind je het alleen niets omdat je gedwongen wordt om het te lezen...

Echt wel, anders had je er geen topic over geopend. :o

Omdat men seks zo boeiend vindt:eek:.

hahaahaha

Nederlandse literatuur en seks horen bij elkaar (Y) Ik hou er persoonlijk wel van, maar niet als het op zo'n manier gebeurd: En ze bedreven de liefde :P
Maar gewoon zoals de meeste Nederlandse schrijvers het doen: over kutten en lullen.
:cool:

:D (y) :cool:

je bent een vrouw naar mijn hart

Literatuur en 'lullen en kutten' horen per definitie niet bij elkaar.

Arrrrrrgumentatie?

Ik was dus benieuwd of jullie er hetzelfde over denken als ik!!! :cool:

Literatuur in de definite van teksten met een blijvende artistieke waarden vereist een hoger niveau dan een beschrijving van 'lullen en kutten'. Literatuur in de definitie van alle proza en poëzie uit een bepaald gebied uit een bepaalde periode sluit natuurlijk dat soort dingen niet uit.

Wat mij wel interessant lijkt, is als ze dan ook echt op een biologisch analitische manier op die seks in zouden gaan. Haartjes tellen, opgezwollen bloedvaten, bobbeltjes, kleur en weet ik veel wat.

ik denk dat sex vaak wel in een boek hoort.. vooral in literatuur.. je kan toch ook niet van die twee verliefde personen in een boek verwachte dat ze zich een boek van 300 bladzijdes lang in gaat houde he :p ;)

Mja, ik wel hoor. Ik vind het trouwens veel interessanter om over de gevoelens die liefde oproept te lezen dan de seks die het veroorzaakt. Platonische liefde.

Daarbij hoeft liefde helemaal geen rol te spelen in literatuur, maar daar gaat de discussie niet over.

Door wie bepaald? Verschillende mensen. Daarom zijn er ook verschillende meningen over wat literatuur is of niet. Giphart.

Onzin. Een tekst kan natuurlijk best '' blijvende artistieke waarde' hebben, literair zijn én over kutten en lullen praten. Alsof het 'verboden' is dergelijke woorden te gebruiken als een tekst van enig niveau is.
Dat zou beperkingen betekenen, en dat lijkt me erg raar.
Moeten die schrijvers dan slechts in rare metaforen praten of dingen weglaten? Juist de dingen bij de naam noemen kan de tekst naar een hoger plan tillen.

Daarbij, bij bijvoorbeeld een verkrachting kan je moeilijk spreken van bedrijven van liefde en meer van die taal. In zulke gevallen is het aan te raden om de hardheid ook te laten blijken uit de taal.

Ach, soms is sex ook wel een beetje leuk toch..? :D

Sex Sales, Sex Sales...

Ik denk er niet hetzelfde over als jij, interessant he? :p

Altijd.

Allereerst moet ik zeggen dat ik enkel de beginpost en wat flarden heb gelezen.

Ik vind het raar dat mensen vinden dat in boeken die dan zo nodig Literatuur genoemd moeten worden geen seks met lullen en kutten voor mag komen. Het is toch hoe het gaat? Mogen boeken dan alleen termen als "De prachtige welvingen van het vrouwelijk lichaam" en "De edele delen van de man" voorkomen? Ik vind dat als je de "vunzige" termen als lullen en kutten op een mooie manier kunt combineren met een goed verhaal, dat je dan juist een zeer goede schrijver bent.

Om maar weer even op het eeuwige voorbeeld Turk Fruit terug te vallen; Ja, Wolkers gebruikt veel geneuk, gekut, en gegeil in zijn boek, maar hij stelt het wel samen met een heel mooi verhaal over een liefde die maar niet over gaat. En dát is juist hetgene wat mij zo vreselijk aanspreekt in dat boek. Ondanks het grove taalgebruik weet hij toch een goed verhaal neer te zetten, en dat vind ik knap.

Mijn* (binnenkort als Mijns.)

tiz maar net wat je onder literatuur verstaat nietwaar?!

ts: ik vind zelf dat je zwaar overdrijft, als een auteur een karakter beschrijft vanuit diegene, dus met alle gedachten en emoties etc erbij, zou t niet bepaald geloofwaardig zijn als de 'dirty details' achterwege worden gelaten






























saai ook trouwens :rolleyes:

Ga eens wat van giphart lezen, daar vliegen frustraties als soa's het boek uit.

frustraties?

En er zijn dan ook verschillende benamingen voor die dingen in plaats van lullen en kutten??!!! dat zijn namelijke slechte metaforen. metaforen geven de spanning een extra sensatie!!! is mijn mening dan :bloos:

Heel interessant, maar mijn eigenlijke doel was dus waarom he

Je stellingname zou literair gezien ook wel naar een hoger plan kunnen worden getild, namelijk door middel van het verwijderen van enkele overbodige uitroep -en vraagtekens.

Dat is dan jou mening, maar voor mij geeft dat een extra nadruk :p

tja de meeste mensen schrijven ook om hun frustraties van zich af te zetten. En ja, daar kan seks bij zitten.

Voor mij geeft kut en lul soms extra nadruk

Mijn lul geeft een afdruk.

:confused:

Wat zit jij daar te doen alsof ik nutteloze replies post? :| Ga er dan niet op in :|

Wie, wat, waar? :confused:

:confused: