Julia
 

Ze ziet de dingen zoals ze hier nu voor haar staan.
Ze hoopt dat de regen haar zonden wegwast,
maar als ze thuiskomt met de druppels als tranen
op haar wangen voelt ze zich nog steeds Julia.
Ze snapt nog niet waarheen de zinnen gaan.

Zoals het op je weblog staat (daar heb ik zojuist op gekeken, en ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik dat hier zo post), en dan met name de eerste strofe,

Eén

Julia ziet de dingen
zoals ze nu hier voor haar staan
maar snapt nog steeds niet
waarheen de levenszinnen gaan.

vind ik het veel mooier. Er zit een fijner ritme in en roept bij mij veel meer gevoel op zo. Het 'ze voelt zich nog steeds Julia' vind ik ook mooi, al heb ik wel een beetje het idee dat het niet echt bij de rest van het gedicht past.

Zoals je wel gezien hebt (ik vind het niet erg hoor :)) heb ik een combinatie van twee min of meer losse stukjes gemaakt. Maar ik ben het wel met je eens. :)

wat CSN aanhaalde vind ik op de een of andere manier ook beter eigenlijk. ik vind het erg goed hoe je het beschrijft, met het noemen van en bespreken over julia en het spreken van zij. maar snapt nog steeds niet ~ waarheen de levenszinnen gaan vind ik dan ook mooi aansprekend.