Wat niemand zag
 

's Nachts vloeien de tranen,
die ze overdag verborg.
Afhankelijk van haar masker,
dus behandelt hem met zorg.

Geen barsten, geen scheuren,
niets verraadt haar gedachten.
Niemand die iets vermoedde,
toen haar ogen niet lachten.

Jep. Deze heeft iets.
Tragedische groove zal ik het maar noemen.

Barsten en scheuren zijn een beetje een teveelgebruikt koppel en in de laatste regel heb ik een klein ritmestruikelblokje, maar het voelt prima :cool: (y)

Zeer fijn

wauw. dit is echt heel erg goed. het loopt heel erg lekker en ook al is hij kort, meer hoeft niet gezegd te worden. hij laat zeker een sfeertje achter...

Bedankt voor je commentaar.

Zou je uit kunnen leggen, waardoor het ritme bij jou niet goed loopt in de laatste regel?

Bedankt. :)

Mooi, geen origineel onderwerp, maar het loopt gewoon goed. Ik zit eigenlijk ook een beetje met dat barsten en scheuren. K zou er iets anders van maken. Het past wel in het ritme, maar het klinkt gewoon niet mooi.

Ja ik weet het, het onderwerp is al veel gebruikt, maar het kwam ineens in me op. Barsten en breuken ipv barsten en scheuren is dat misschien wat? :o

's Nachts vloeien de tranen,
die ze overdag verborg.
Afhankelijk van haar masker,
dus behandelt hem met zorg.

Geen barsten, geen scheuren,
niets verraadt haar gedachten.
Niemand die iets vermoedde,
toen haar ogen niet lachten.

dat snap ik niet

:eek: Hij s ech mooi :)

hij heeft wel iets denk ik ja. juist misschien omdat je het zo eenvoudig zegt. vanwaar behandelt? is dat op zij bedoeld? verder vind ik vloeien = tt wat raar, maar dat moet je natuurlijk zelf bekijken. vooral het metrum loopt in je eerste strofe erg goed. in je tweede strofe vind ik de 2e regel wat minder gaan, als je het bijv.! zo doet, geen barsten, geen scheuren ~ niets verraadde haar gedachten ~ niemand die ook iets vermoedde ~ toen haar ogen niet lachten.? de tweede regel klopt dan misschien niet helemaal, maar naar mijn gevoel loopt het wel lekkerder. verder denk ik dat het een mooi gedicht is, het komt wat afstandelijk over.

Ik heb iets geschreven wat hier heel veel op lijkt :)

@ Kristaco: welk gedicht dan? :)

En in het algemeen, behandelt slaat op haar masker. Ze behandelt haar masker met zorg. Ze zorgt ervoor dat er geen scheuren in komen als het ware.

Dat van behandelt vond ik ook wel vrij logisch.
Het klinkt goed, ga zo door, maar het is natuurlijk nog geen 7 waard. Vooral de 2e strofe vind ik vrij zwak, terwijl de eerste een goed begin is. Ogen lachen niet (mensen moeten niet denken dat in poëzie alles maar mag).

Dichterlijke vrijheid?
En daarnaast vind ik wel dat ogen kunnen lachen.

Er zijn extremere dingen dan lachende ogen tot poëzie gerekend.
Ik snap precies wat er mee bedoelt wordt, bovendien denk ik dat het een vrij vaak voorkomende uitdrukking is.

:confused: Als je ergens aan kunt zien of iemand werkelijk lacht/gelukkig is, is het wel aan de ogen. En ja, dat noem je lachende ogen.

Één woord: Beeldspraak.

Als je hier al begint te zeuren over lachende ogen, wat vind je dan van impressionistische gedichten?
Sowieso, wie ben jij om te beweren wat wel en niet mag in de poëzie? Hoogstens kun je van mening zijn dat het niet mooi is. Mensen moeten niet denken dat ze alles van poëzie weten.

Verder sluit ik me aan bij de meeste positieve commentaren.

oh die gaan we tegen je gebruiken.


Ik kan me totaal niet vinden in al die positieve commentaren.

dus behandelt hem met zorg

en

toen haar ogen niet lachten

In beide zinnen komt de klemtoon verkeerd te liggen. En in die eerste zin is de rijm wel heeeel gedwongen. En met die scheuren en barsten had ik weer geen problemen. Ik vind het onderwerp te uitgekauwd, te saai, te makkelijk. Het prikkelt niet, doet me niets.