Gezondheidszorg Ja?Nee ?
 

Halloa Forummers !!!

Ik ben vandaag weer bij BJZ geweest en ik ga door naar een psychaiter/psycholoog om te leren om gaan met mijn trauma's en problemen wat ik daarbij heb gekregen.

Nou had ik een paar vraagjes aan jullie
Hoe hebben jullie het ervaart/ervaar je het, de hulp !
Ging het goed of ging het juist niet goed.
Knapte je er van op of werd je nog depressiefer,hielp het niet.

Als je het echt niet aankan kan je dan naar een instituut waar je kan rusten,bij komen ? Hebben jullie hier enige ervaring mee ?

Omdat het de eerste keer fout is gegaan bij mij heb ik er nu niet meer zoveel vertrouwen in maar ik moet gaan want anders kom ik er echt niet meer uit en ik wil niet dat het nog eens 4 jaar bij me is die problemen.Ik heb zo mijn twijfels nu. :| :(


Bedankt voor het lezen en het plaatsen van een reatie

Kus Knuf Limburgertje ;) ;) ;)

Hulp helpt alleen als je je helemaal geeft en compleet eerlijk bent en meewerkt. Je hebt het dus zelf in de hand :).

Dat weet ik en dat is me ook al vaker gezegt maar ik blijf maar twijfelen stel het gaat weer fout,stel ze doen me vertrouwen weer beschadigen ?

Gr.Limburgertje

wat is er dan fout gegaan de 1e keer?

nou alles achter me rug om door aan me ouders geven....en dat terwijl ze gezegt had dat ze dat niet deed...en ook nog het verkeerd doorgevne aan me ouders :S

Dat is niet zo netjes.

Maar kun je niet beter in overleg met je ouders wat zoeken dan? Het is veel fijner om steun te hebben enz, dan heeft het ook meer kans van slagen.

Dacht je dat ik steun krijg van me ouders me ouders hebben liever dat ikhet tussen 4 muren hou :S :(

Maar goed ik zou het nogeens er op wagen

Heb jij ooit dan hulp gehad ??/

Ik ga nu maar eens van de computer af anders heb ik dadelijk ook nog straf

Doeii gr limburgertje

Ik heb ooit een soort van hulp gehad. M'n broertje wel overgens. En ik merkte dat het veel fijner is dat mn ouders m'n broertje steunen enz, terwijl ze het van mij bv niet wisten...

Als ze je niet steunen, tja, dan kun je het achter hun rug om doen. Je kunt natuurlijk meteen bij het 1e gesprek zeggen dat je slechte ervaringen hebt en dat je niet wilt dat het aan je ouders verteld wordt...

Achter je rug om?! :eek:
Zover ik weet kunnen ze het niet achter je rug om doen. Misschien mogen ze wel dingen vertellen omdat je minderjarig bent (in bepaalde gevallen) maar niet achter jou rug om. Je moet iig op de hoogte zijn! En over het algemeen wordt je de keuze voorgelegt of je erbij wilt zijn als het je ouders verteld wordt!!! Dit is inderdaad niet bepaald netjes, en je kan het dan ook aangeven dat dit is gebeurd, en dat je dat niet wilt!
xxx

Het ligt er maar net aan welke hulpverlener je treft en hoe je zelf tegen de hulp aankijkt.
Je kùnt in het begin van je therapie een soort dieptepunt krijgen. Het verwerkingsproces wordt in gang gezet en je gaat bewust nadenken over verschillende zaken. Laat je hier niet door afschrikken, zoals ik hierboven al schreef het is mogelijk, maar niet vanzelfsprekend dat je wat terugvalt.

Goed dat je de eerste stap hebt gezet! Mijn persoonlijke verhalen zijn niet heel positief over het RIAGG. Maar het verhaal heeft altijd twee kanten..

Take care,

Ze hebben toen niet met mij overglegd (BJZ) ze hebben gewoon me moeder opgebeld en vanalles verteld en ook nog verkeerd verteld.Omdat ik dicht sloeg en niks meer durfde te zeggen heb ik het zo gelaten wat ze wisten.
Nu krijg ik verder hulp en die nieuwe contactpersoon bij BJZ is echt anders en die doet niks achter me rug om.
Moet net bij mij gebeuren achter me rug om naar me ouders gaan.
Me ouders zijn niet zo'n voorstanders van hulp en zeker niet psychaitrische hulp maarja.
Ik probeer er positief naar toe te kijken maar de negative kant van hulpverling blijft er toch bij.
Ben ook zo bang om terug te vallen naar een oud patroon en naar de gevoelens en zoiets allemaal teveel om op te noemen maar toch iedereen bedankt dat jullie op mijn topic reageren

Knuf Kussie Limburgertje

K heb zelf ongeveer n jaar bij n psycholoog gesprekke gehad.... T heeft me wel ech geholpe... K sta nu n stuk positiver tegenover mezelf/andere/nieuwe dinge/t leve... K heb daar kei veel geleerd, en k zou zegge dat je t gwoon moet probere... K denk dat je dr "open-minded" in moet gaan... Succes!

T is denk k ook slim om met je psycholoog/psychiater duidelijke afspraken te make.... Hij/zi zegt niets tegen jouw ouders zonder dat jij er van weet/toestemming van jou heeft....

En je komt ook uti limburg? Mss moet je s (als deze psycholoog niet goed bevalt) naar Peter Delsing in Venlo gaan... Daar ben ik gwees... Hij s ech zooooo goed ;)

oowwjaaaah, beetje reclame maken he!? :p ;)
maar wat goed dat het jou zo heeft geholpen (y)
@ ts: heel veel succes ermee! geloof in jezelf (en een beetje in je hulpverlener ;))

Ik woon nog een stukje lager in limburg en venlo is nog te ver reizen voor mij maar toch bedankt voor het aanbod.
Echt heel fijn voor jou dat het jou zo goed heeft geholpen ik hoop dat het mij ook gaat helpen en zo niet dan weet ik ook echt geen raad meer hoor.
Op dit moment ben ik weer helemaal aan mijn einde en zie k het ff niet meer zitten en nu ook nog dinsdag naar stage en ook naar school bah ik heb er echt geen zin in maar morgen lekker de hele dag in me bed liggen :-) das wel leuk en fijn

Gr.Limburgertje