Abortus
 

Altijd een interessant onderwerp jullie zullen denken dit hoort toch op gezondheid thuis? Niets is minder waar. Abortus en euthanasie hebben alles te maken met religie.

Dus...

Wat vinden jullie van abortus. Wanneer is het op religieus gebied geoorloofd om een abortus te begaan? Of is iedere abortus slecht.

Ik vind dat abortus misschien de enige oplossing kan zijn voor een meisje of een vrouw.. tenzij je niet verkracht bent en toch bent gaan wezen vrijen zonder condoom en terwijl je wist dat je zwanger kon raken..
Dan zou je van mij de gevolgen ook moeten dragen want je moord niet zomaar een kind uit toch ..
Maar, als je verkracht bent ofzoiets dergelijks en je wilt je kind niet houden omdat je toch niet weet wie de vader is en het kind zelf ook niet zou ik wel een abortus willen ondergaan // ( Mijn mening he ;) )

Abortus is altijd geoorloofd, behalve misschien om medische redenen. (bijvoorbeeld als men al te lang zwanger is)

Deels mee eens, abortus is altijd geoorloofd je mening staat vrij.
Maar als jij zelf uitvrijen gaat, condoom knapt, je gaat niet double dutch, je vrijt zonder condoom en je bent ook nog zo stom om niet een morning after pil te halen. Dan vind ik het belachelijk dat je niet de verantwoordelijkheden waarneemt die voortvloeien uit jouw daden.

Kortom: ik vind abortus alleen toegestaan als je verkracht bent en niet kunt leven met het feit dat het kind wat je zult krijgen niet van jou en je vriend/partner is.

Waarom? Wat is het bezwaar?

Ik hoor hier de woorden: je moet je verantwoordelijkheid nemen, en abortus wel is toegestaan als je buiten je schuld zwanger bent geraakt.

Dat wil dus zeggen dat een kind krijgen een STRAF is, voor onveilig vrijen, waarvoor een strafuitsluitingsgrond is als het om verkrachting gaat.

Dat begrijp ik echt niet. als ongeboren kind bescherming geniet en recht heft op leven, dan geniet het dat toch ongeacht de schuldvraag van de moeder? Het kind heeft toch geen schuld?

Kortom: als je consequent wilt zijn, dan is abortus of in alle omstandigheden verboden, of in alle omstandigheden toegestaan, want het gaat hier om het kind, niet om de moeder.


(Fraaie moeder zal dat worden, die niet eens genoeg verantwoordelijkheidsgevoel had om niet zwanger te worden.)

Precies om die reden ben ik voor abortus, ongeacht de omstandigheid.
Als een vrouw om de een of andere reden abortus wil laten plegen, is ze blijkbaar niet in staat (of ze het niet kan of niet wil, doet niet ter zake) een kind op te voeden.

In zo'n geval géén abortus laten plegen heeft voor het kind waarschijnlijk een miserabel leven tot gevolg, denk aan verwaarlozing, pleeggezinnen en wat al niet meer.
In het belang van het kind ben ik daarom voor abortus, omdat dat een ellendig leven kan voorkomen.

In principe ben ik ben tegen abortus, hoewel ik denk dat er uitzonderingen zijn, zoals gevaar bij het leven van de moeder.

Als jij je volwassen genoeg acht om sex te hebben ben je (in je eigen ogen) ook volwassen genoeg om een kind groot te brengen. En anders: begin gewoon niet aan sex.

Enkel seks hebben om een kind te krijgen is net zo'n stomme redenatie als alleen bier drinken om ladderzat te worden, alleen te roken omdat je graag longkanker wilt, of alleen naar het casino gaan omdat je al je bezittingen wilt vergokken.

Het hebben van seks en een kinderwens hebben geen zak met elkaar te maken.

Helemaal jouw mening vriend. Ik vind jouw redenatie ook verre van slim/goed. Kijk sex heeft alles te maken met kinderen (ook als er wel of geen wens is!) Snap je?

Je hebt inderdaad niet alleen sex omdat je kinderen wil. Maar ja na een nachtje te hebben liggen rollebollen kan het wel een van de gevolgen zijn.

Evenals roken, dat doe je ook omdat je het lekker vind. Tja een van de mogelijke gevolgen is dat je er longkanker van kan krijgen.
En het gokken etc. etc.


Ik praat hier over oorzaak gevolg. Oftewel kettingreactie, domino effect enz. enz.

Klopt, iedereen die aan seks doet, weet wat de gevolgen zijn. Net als bij roken inderdaad, ik rook ook enkel in de weekenden, om zo de kans op rare ziektes redelijk acceptabel te houden.

Maar het verschil is dat bij roken slechts één persoon de lul is, namelijk de roker in questie. Eigen schuld, dikke tumor, zeg maar.
Bij seks echter, zijn niet alleen de ouders, maar juist het kind de pineut. Het kind wordt dus opgezadeld met ouders die hem/haar niet wensden, en waarschijnlijk niet in staat te zijn het kind de opvoeding te geven die het verdient.
(Ik zou graag willen weten of je het tot hier met me eens bent, kan dat?)

Goed, dan nu het punt waarop wij denk ik van mening verschillen.
Ik vind dat een kind beter af is met een abortus, dan met een opvoeding die veruit onvoldoende is. Beter geen leven dan een slecht leven, in dit geval.

Hmmm ook niet mee eens, al moet ik zeggen dat ik nu even heeeeeeel kritisch kijk hoor. Let op, jij rookt (in de weekenden).
Niet alleen jij krijgt last van je gezondheid omdat je rookt, ook de mensen die zich in je naaste omgeving bevinden ademen jouw rook in. (nu zal het nu met mee roken niet zo'n vaart lopen, maar je snapt me wel). De gevolgen daar zit jij niet alleen mee opgezadeld, maar ook jouw ouders en je vrienden en vriendinnen. Kortom iedereen die om je geeft zal zorgen om je hebben omdat jij kanker hebt (als je het dan eenmaal hebt).
Okay best ver gezocht maar toch.


Jij geeft aan dat de ouders het kind niet wensden. Ik begrijp dat wel, maar wees nou eens een kerel en neem je verantwoordelijkheden voor iets wat je hebt gedaan.

Hmmm ik wil geen kind: Ach joh ---> Abortus. Klaar geen problemen meer.


Komt ook nog bij trouwens dat vrouwen die een abortus hebben laten plegen er later een behoorlijk trauma/litteken aan overhouden. (litteken in mentale zin dan uiteraard).

Ik vind: ieder kind (of zoals velen gevoelloos noemen: klompje cellen of foetus) heeft recht op leven. OOK als dat betekend dat zo'n kind in een tehuis terecht komt etc. etc.

Altijd geoorloofd.
Als het kind ongewenst is, zal het sowieso met een trauma opgroeien, en de ouders zullen ook niet al te gelukkig zijn.

juist, ik ben het vandaag volledig met je eens.

wat juno zegt

1.5. Abortus, toegestaan of niet?
Abortus is binnen de Islam tot op een zekere hoogte toegestaan, indien het leven van de vrouw in gevaar komt. De meeste geleerden hebben besloten dat de bezieling (Allah’s geest) de scheidslijn is die bepaalt of abortus toelaatbaar is of niet. Bij sommigen ligt de grens op het einde van de 4de maand, anderen beperken de periode tot 40 of 50 dagen. Dit hangt samen met de religieuze visie op de geboortebeperking. Vanaf de periode dat de vrouw bevrucht is, telt men 120 dagen, en dat is de tijd waarin de ziel wordt ingeblazen door Allah. In bekende hadiths* komt dit voor: "De schepping van ieder van jullie vindt plaats in de buik van de moeder, dit gedurende 40 dagen in de vorm van een levenskiem, daarna is hij even lang een klonter, daarna is hij even lang een klompje vlees; vervolgens wordt er een engel naar hem toegezonden die hem de levensadem (rûh) inblaast…"
Dus, men kan hieruit besluiten dat vanaf de bevruchting tot de periode van 120 dagen vruchtafdrijving mag toegepast worden. Na die periode is abortus verboden, behalve wanneer het leven van de moeder gevaar loopt. In de Koran staat over deze situatie: "Diegene die zich in een noodsituatie bevindt, zal geen zonden begaan bij het toepassen van wat niet is toegestaan." In geval van verkrachting is vruchtafdrijving toegestaan. Uiteraard, beschikt de vrouw niet alleen over een stoffelijk lichaam, maar heeft ze ook een geestelijke natuur. Het is ondraaglijk om een kind te moeten dragen op zo’n onwaardige manier. De vrouw treft in zo’n geval geen enkele schuld en heeft dus nood aan alle beschikbare hulp van omstaanders.
1.6. Kan adoptie toegestaan worden of niet?
Adoptie* kwam in de voor-islamitische periode vaak voor en de profeet Mohammed had zijn door hemzelf vrijgelaten slaaf Zaid ibn Haritha geadopteerd. Wat zeer belangrijk is in de Islam, is dat de pleegkinderen hun vaders naam moeten behouden, wat terug te vinden is in de Qorân (33:4-5). Een uitzondering op die regel doet zich voor wanneer de achternaam niet gekend is: in dat geval is de enige optie de naam van de pleegvader over te nemen voor het geadopteerde kind, wat op zich niet verplichtend is.
Het geadopteerd kind heeft niet dezelfde wettelijke rechten en plichten binnen het pleeggezin als de "eigen kinderen". Wanneer iemand geen "eigen" kinderen heeft, mag hij zijn pleegkind(eren) alle rechten geven die hij kan geven en één derde deel van zijn erfenis afstaan. Het betreft meestal weeskinderen of vondelingen die worden opgevoed en onderhouden binnen de familiekring, maar vanaf hun puberteit wordt van mannelijke pleegkinderen verondersteld afstand te houden van de vrouwelijke familieleden. Het islamitisch familierecht gaat er vanuit dat het adoptiekind dat niet rechtstreeks bloedverwant van het adoptiegezin is, een potentiële huwelijkspartner zou kunnen zijn voor één van de gezinsleden.

Uit ---> http://www.flwi.ugent.be/cie/CIE/abid1.htm


Wat ik er van denk:
Wanneer men een vrouw vraagt om te aborteren omdat ze ‘misschien’ een risico zou lopen voor haar of haar kind(eren), dan zou ze niet moeten aborteren. Niet zolang ze niet wetenschappelijk hebben vastgesteld dat er zeker een gevaar is.
Je verliest dan tenslotte een kind die misschien wel fatsoenlijk had kunnen leven als ze niet geaborteerd had...

Inderdaad, vergezocht. Edoch heb je wel gelijk, dat dan weer wel. Gelukkig voor mij gaat het redelijk buiten het doel van dit topic, dus kan ik er met een gerust hart niet op ingaan.

Citaat:

Jij geeft aan dat de ouders het kind niet wensden. Ik begrijp dat wel, maar wees nou eens een kerel en neem je verantwoordelijkheden voor iets wat je hebt gedaan.

Zelfs als dit ten koste gaat van het kind? Ik ben van menig dat abortus in sommige (de meeste?) gevallen van meer liefde voor het kind getuigt dan geen abortus.

Citaat:

Hmmm ik wil geen kind: Ach joh ---> Abortus. Klaar geen problemen meer.

Ah, deze opmerking kom ik later op terug.

Citaat:

Komt ook nog bij trouwens dat vrouwen die een abortus hebben laten plegen er later een behoorlijk trauma/litteken aan overhouden. (litteken in mentale zin dan uiteraard).

Aha, en net zei je nog dat abortus als een makkelijke oplossing wordt gezien?

Overigens kan ik me in dit laatste punt van je wel vinden, echter, dat trauma krijgen de vrouwen in kwestie pas als ze de nadelen die aan de geboorte van het kind (studie naar de knoppen, sociale leven gereduceerd tot nul, een dijk van een verantwoordelijkheid) kleven zijn vergeten, als ze wel in staat zijn een kind op te voeden, kortom, als er bij een mogelijke zwangerschap van abortus geen sprake meer zou zijn.

Citaat:

Ik vind: ieder kind (of zoals velen gevoelloos noemen: klompje cellen of foetus) heeft recht op leven. OOK als dat betekend dat zo'n kind in een tehuis terecht komt etc. etc.

Hier zit ons meningsverschil dus. Ik vind, zoals ik eerder al zei, dat een abortus in bepaalde gevallen humaner is dan géén abortus.

Daar ben ik het voor een groot deel mee eens.
Als je de keus maakt om te vrijen (veilig of niet) dan moet je ook de verantwoordelijkheden kunnen dragen. Anders zou je er niet aan moeten beginnen. Er zijn uitzonderingen. Maar over het algemeen vind ik dat abortus geen optie is.

:( Hoe kortzichtig kunnen mensen zijn.

Er zijn zo veel situaties te bedenken waarin mensen anders denken over het al dan niet krijgen van een kind in de periode tussen de coitus en de geboorte.

Stel je wilt een kind, maakt dit ook en 2 weken later krijgt je man een ongeluk en raakt voor de rest van zijn leven verlamd. Lijkt mij een goede reden om toch voor een abortus te kiezen.

En dan wil ik het niet eens hebben over ongewenste zwangerschappen.

En ook: als je onder een auto komt is dat je eigen schuld want als je je op de openbare weg begeeft weet je dat je overreden kunt worden?

Hmm, ja dat is deels wel zo, als je het zo bekijkt. Ik bedoelde ook niet dat het maar je eigen domme schuld is als je zwanger raakt, omdat je seks wilt. Maar iemand die zwanger wordt, en het komt even niet uit... een kindje krijgen. En ze laten het gewoon weghalen, dat vind ik gewoon jammer.

Persoonlijk vind ik dat ook jammer, maar vaak is het beter dan wanneer ze het gewoon krijgen, waar hadden ze dat lijkje van die 1 week oude baby ook weer gevonden afgelopen weekend?

Ik bedoel als mensen het niet willen zullen ze er echt niet beter voor zorgen als ze het verplicht moeten krijgen.

Tegen.

Voor, onder elke omstandigheid.

Waarom?

-Omdat ongewenste kinderen zelden gelukkig zullen zijn, vanwege de houding van de ouders, dan wel vanwege materiele oorzaken.

-omdat de bevolkingsgroei beperkt moet worden, oncontroleerbaar grote gezinnen zijn slecht voor de welvaart van zowel de ouders als hun kinderen.

-omdat mensen niet gedwongen mogen worden tot het krijgen van kinderen wanneer er een alternatief is, iedereen moet vrij zijn dat voor zichzelf te bepalen.

-omdat er verder geen zinnige argumenten tegen zijn.

Altijd voor.

jullie vinden het zielig voor het kind.

het is juist zielig voor het kind als het moet leven met ouders die hem/haar niet wensten.

Maar ik vind niet dat je het kan maken om zomaar een kindje te laten verwijderen. Ik vind dat echt niet zomaar kunnen. Ik snap dat een kindje opvoeden op jonge leeftijd of zware omstandigheden ook niet makkelijk is, maar goed. Het is niet altijd een excuus om het maar weg te laten halen. En niet iedereen legt zijn pasgeboren baby in de goot..

Ar-gu-men-ten.

Wáárom "kan dat niet zomaar"?

voor vrije keuze -> toestaan bij wet dus.

omdat niet alle mensen religieus zijn. een groot deel van de bevolking (incl. ikzelf) vind abortus ethisch verantwoord. als je het zou verbieden betekend dat in mijn ogen een soort religie-dictatuur. als je het echter toestaat kunnen mensen die het er niet mee eens zijn zelf nog altijd de keuze maken het kind niet te aborteren. pro choice :)

Dat ben ik op zich wel met je eens. Je maakt een beslissing over een mensenleven en dat is iets waar je zorgvuldig mee om dient te gaan. Het is niet een wratje wat je weghaalt ofzo.
Toch vind ik dat er zeker wel situaties zijn die abortus rechtvaardigen. Een mensenleven is nou eenmaal best gecompliceerd en je kunt je in een situatie bevinden waarin je absoluut niet op een kind zit te wachten. Als je dan het idee hebt dat het kind houden alleen maar slecht voor jezelf en voor het kind zou zijn, dan is het toch niet zo'n slecht idee om abortus te plegen? Natuurlijk is het ook dan nog steeds erg.. en het was beter geweest om gewoon niet zwanger te worden.. maar achteraf heb je daar niet zoveel meer aan, het is nu eenmaal gebeurd. Ik vind dat iemand er wel heel goed over na moet denken, het is een hele zware beslissing. Maar op dat moment moet je gewoon proberen de juiste keuze te maken, voor jezelf en voor het kind.

Geen kind, foetus, iets geheel anders.

Verder ga ik met Meph mee, ik schetste de argumenten tegen, nu graag argumenten voor.

Precies, en nou niet komen aanzetten met een argument als het kind heeft recht op leven, want iedereen die vindt dat een verkrachte vrouw wel een abortus mag laten plegen, schuift dat recht op leven even hard weer opzij. Dus dat recht op leven is zo absoluut blijkbaar niet.

Ik vind dat Abortus goed is als:

-je verkracht bent.
-je 'per ongeluk' zwanger bent en dat je wel voorbehoedmiddelen hebt gebruikt. (condoom gescheurd...)
-als het (bijna) onmogelijk is om voor je kind te zorgen.
-als het kind geen goed leven zou hebben als het geboren wordt.(ziekten van het kind...)
-als de moeder dood zou gaan als het kind geboren zou worden.

Ik vind een gehandicapt kind echter geen reden om een zwangerschap af te blazen.

(y)

Ik ben in principe tegen abortus. Simpelweg omdat ik geloof dat het kind je wordt geschonken door de wil van God. En omdat abortus in mijn religie verboden is.

Echter, er zijn wel wat argumenten hier tegen in te brengen.

In de Koran staat dat 'de ziel' na 4 maanden in de baby wordt geblazen. Je zou dus kunnen beweren dat abortus vóór die 4 maanden geoorloofd zou zijn. Je kan dan immers nog niet spreken van een mens met een ziel, en zou het dus geen moord kunnen zijn.

Wanneer je als ,bijvoorbeeld, ongehuwd 20-jarig Marokkaans meisje zijnde met een kind thuiskomst, dan kunnen de gevolgen niet te overzien zijn. Je kan je dan afvragen of de nadelen niet veel sterker opwegen dan de voordelen.

Abortus komt in de Islamistische gemeenschap niet tot nauwelijks voor onder gehuwde paren, maar wel onder niet-gehuwde paren. Als argument om het kind te houden wordt dan vaak tegen het meisje gezegd: Je hebt al een zonde begaan door gemeenschap te hebben voor het huwelijk, en je begaat nog een zonde door het kind te laten aborteren. Daarom zijn er wel meisjes die het kind houden, maar daarmee gooien ze hun hele leven wel in de war.

Wanneer ik getrouwd ben, en ik toch ongewenst zwanger zou raken, zou ik het kind nooit laten weghalen. Echter mocht het zo zijn dat ik zwanger zou raken voordat ik getrouwd zou zijn, moge Allah mij hiervoor behoeden, dan is de kans groot dat ik ervoor zou kiezen om het te laten aborteren.

Wat is het verschil tussen ziekte en handicap als het gaat om de vraag of het kind wel of niet een goed leven zal kunnen leiden?

Ik was niet duidelijk nee. Ik bedoel een kind met een verstandelijke handicap. Als een kindje het syndroom van down heeft vind ik niet dat je de zwangerschap mag afblazen. Een kind met een open ruggetje vind ik denk ik dat het wel kan.

Er zijn zoveel situaties waarin je gewoon had moeten oppassen. Dan was je niet zwanger geweest. En dan wordt je wel zwanger omdat je zo dom bent geweest, en dan laat je zomaar een baby'tje weghalen. Dat recht heb je niet. Je maakt zelf de fout.
En zoiezo vind ik het niet kunnen om zomaar te beslissen over een beginnend leven.

Maar ik zeg nogmaals, er zijn situaties waarin ik het wel toe zou staan, een abortus.

Mongooltjes hebben vaak een heel scale aan lichamelijke afwijkingen, ze hebben onder andere veel hartklachten. De mongooltjes en andere geestelijk gehandicapten die jij op straat ziet, zijn degenen die geluk hebben: zijn zijn redelijk gezond en lopen weliswaar achter in hun ontwikkeling, maar de tehuizen zitten vol met zwaargehandicapte kinderen die het leven leiden van een plantje. Maar ja, die zie je niet he.

ik reageer later weer even nadat ik het allemaal heb gelezen.
Even druk met school :(

Ik ben in bijna alle gevallen voor abortus.

Als iemand geen voorbehoedsmiddel(en) heeft gebruikt en goed in staat is het kind op te voeden sta ik er kritisch tegenover, maar het blijft een persoonlijke keuze die je alleen zelf kunt maken (vooruit, ook de vader mag meedenken ;) ).

Toch zou ik niet weten wat ik zou doen als ik plotseling zwanger zou raken. Ik kan me voorstellen dat ik me vreselijk schuldig zou voelen als ik het weg liet halen.

Waar is het argument? Dat recht heb je in Nederland gelukkig wel.

Citaat:

En zoiezo

Zie mijn sig.

Citaat:

vind ik het niet kunnen om zomaar te beslissen over een beginnend leven.

Dus je wil ook geen mieren doodmaken, of iets eten waar bacteriën op zitten? Maagzuur is vaak vrij dodelijk voor bacteriën.

Integendeel. Waaraan ontleen jij namelijk het recht iemand anders zijn vrijheid te ontnemen?

Daarom had er ook "beginnend mensenleven" moeten staan.

Natuurlijk, maar ik vind het superieur achten van de mensheid verwerpelijk, aangezien het nergens op gebaseerd is. Niet dat ik vind dat we mensen hetzelfde moeten behandelen als bacteriën, maar dat heeft verder niets te maken met zoiets vaags als 'instrinsieke waarde', maar gewoon met eigenbelang.

Mephostophilis schreef op 30-03-2005 @ 21:40 :
Dus je wil ook geen mieren doodmaken, of iets eten waar bacteriën op zitten? Maagzuur is vaak vrij dodelijk voor bacteriën.
-----------

Hebben we het over mieren of over baby's?
Inderdaad, baby's. Dus wat zou ik nou bedoelen? En mieren doodmaken is iets anders. Maar goed. Was misschien onduidelijk..

Zie mijn vorige post. Maar je hebt helaas nog geen enkel argument genoemd. Ik wacht met smart.

Misschien heb ik wel geen goeie argumenten. Het is een gevoel denk ik. En in mijn geloof wordt abortus ook niet echt aangemoedigd. Ik weet het niet, maar ik als ik nu 'per ongeluk' zwanger zou worden, zou ik het kind wel krijgen.