'Spiekbriefje' bij presentatie/betoog
 

Hoi, hoe maken jullie je spiekbriefje als je een presentatie of andere voordracht moet houden, en je de tekst er dus niet letterlijk bij mag houden?

Ik zet erop wat ik in grote lijnen wil zeggen. En eventuele kleine details die ik met het oefenen telkens vergeet. Dus bijvoorbeeld:

- Inleiding: voorbeeld Kees

- Vraag: Hoe moet Kees een spiekbrief maken voor z'n betoog?

- Wat is een spiekbrief? (Presentaties: voor als je iets vergeet)
- Welke soorten? (tijdens toets / presentatie)
- Hoe ziet het eruit? (Grootte, kleur, formaat)
- Wie gebruiken spiekbriefjes? (leerlingen tot ministers)

- Conclusie: Dus een spiekbriefje gebruiken is erg handig, mits met mate!

Queue Cards!

Kaartjes op minder dan A5 formaat met steekwoorden. Uiterst handig.

ik ga altijd eerst precies opschrijven wat ik wil zeggen, dat lees ik 2 keer door, dan probeer ik het uit m'n hoofd te doen.
En op de punten dat ik dan vast loop, schrijf ik een woord (of meerdere woorden) op. En dan weet ik het wel. Meestal heb ik het spiekbriefje daarna geen eens meer nodig.

Diedingen heten cue cards.

En ja, die zijn handig :)

Ik bouw mijn presentatie - zoals iedereen - altijd op zodat ze bestaan uit een paar delen.
Inleiding krijgt z'n eigen kaartje, met een paar steekwoorden. Middenstuk deel 1 krijgt z'n eigen kaartje, middenstuk deel 2 ook etc. Die steekwoorden kunnen vanalles zijn. Soms wijk ik ook af van de volgorde die ik heb aangeleerd, zodat het wat soepeler loopt bv. Dan kan ik even snel zien op ik niets oversla.

Ik leer het altijd allemaal letterlijk uit mijn hoofd. Laatst had ik 15 min. lang iets uit mijn hoofd verteld en geen woord vergeten.

Ik gebruik al bijna een jaar geen spiekbriefjes meer, alles doe ik uit m'n hoofd, dat werkt wat prettiger. Overigens studeer ik het niet letterlijk in! Nee, ik zorg dat ik weet waar de rode draad ligt van mijn verhaal. Mijn inleiding is altijd érg duidelijk, ook voor mezelf is het zo makkelijker bij het verhaal te blijven. In mijn inleiding weis ik in feite de rode draad aan, daar borduur ik dan tijdens de rest van de presentatie op voort. Maar volgens dezelfde methode kun je ook gewoon presenteren m.b.v. een spiekbriefje, natuurlijk. Zet wel alleen de 'tussenkopjes' van je 'tekst' op papier, eventueel een paar exacte gegevens, zoals cijfers en jaartallen, uitgezonderd.

Leer niet alles letterlijk uit je hoofd, want het publiek heeft al dan niet bewust door dat je alles op staat te dreunen. Formuleer ter plekke om je presentatie levendig te houden, want zo kun je ook reageren op de omgeving, bovendien raak je dan minder snel de draad kwijt als er iets misgaat.

Gewoon de grote lijnen op papier zetten en de hele tekst een aantal keer goed doorlezen. Als je het dan even niet meer weet en je ziet de grote lijnen weer, dan komt de rest vanzelf wel weer bovendrijven... zo werkt het bij mij iig :)

omg ja....vertaalt heten mijn dingen rij-kaarten :(

dan klinkt het bijna nooit natuurlijk en bovendien raak je dan in de problemen wanneer je iets van je tekst afwijkt. Je kan beter de grote lijn van het verhaal onthouden.

wat ik tijdens een presentatie heb gedaan, op het kastje achter me een blad gelegd, en ik heb toen gezegd, ik ga nu een voorbeeld op het bord tekenen (hele moeilijke zooi.. hoe een aardbeving ontstond) en dat had ik gewoon overgenomen van het blaadje achter me op het kastje.. dus toen ik mijn cijfer kreeg, kreeg ik een 6,5 omdat ik die tekening "uit mijn hoofd" gedaan had :D

ik doe er een powerpoint bij en werpdan af en toe een blik op het scherm om te kijken waar ik was
maar dat werkt niet echt voor de middelbare school :) ehm, daar had ik altijd een a4'tje met grote duidelijk geschreven steekwoorden (meer een inhoudsopgave) op de tafel voor me. Als ik iets in mijn handen heb ga ik daarmee prutsen tijdens de presentatie, dat moet natuurlijk niet.

Een 6.5 is niet goed hoor :nono: ;)