uitmaken?
 

Nou een heel lang verhaal is het eigenlijk, maar sommige hebben het wel eens eerder gelezen.
Het gaat de laatste tijd niet zo heel erg goed tussen m'n vriendje en ik. Maar ik wil hem niet kwijt, ik ben zo aan hem gehecht.
Ik heb hem gister zo verteld dat i kvind dat we wel erg jaloers zijn. Maar dat is allemaal al bepraat, en dat ik wat meer vrijheid wil.
We hebben dus zo afgesproken dat we geen meisjes of jongens omhelzen. dat vinden we iets intiems. Ik voel me daar ook wel prettig bij.
Maar nu had hij zo'n uitje met school, en is ie met een groepje nog de stad in geweest, en heeft 1 zo'n wijf op z'n schoot gezeten. Vinden jullie dat dat kan? hij heeft er verder geen bedoelingen mee ofzo, maar als i kdat doe zou die het zelf ook niet leuk vinden.
We hebben het er vanmiddag zo over gehad enzo, en hij had wel spijt etc etc. maar k wil het niet uitmaken, maar soms mis ik mijn vrijheid toch wel.
ja misschien kunnen jullie hier niet over oordelen, want er is nog veel om op te noemen.

groetjes ik.

Alleen afgaande op je post:

Doe in Godsnaam iets aan die jaloersheid! Ga er desnoods voor in therapie of praten met een psycholoog. Dat zeg ik niet om je/jullie af te zeiken, maar omdat ik het eng vind overkomen. Eventuele toekomstige vriendjes kunnen dit ook erg eng vinden, en benauwend bovendien. Het schrikt ook af. Werk er dus aan. Het is al geen goed teken als je helemaal flipt als je erachter komt dat er een meisje op z'n schoot heeft gezeten. Je vraagt: vinden jullie dat dit kan? Ja, ik vind zeker dat dit kan. Ik vind niet dat het kan, dat jij het meisje in kwestie daarom meteen degradeert tot 'een wijf'. Probeer uit te zoeken waar die jaloersheid vandaan komt. Onzekerheid? Negatieve ervaringen in het verleden? Pas als je daar achter bent, kun je daaraan gaan werken. Wat betreft de vrijheid: ik weet niet hoe oud je bent en hoelang je al een relatie hebt, maar als jij denkt dat er meer te zien is dan deze relatie, moet je eens rond gaan kijken. Maar bedenk daarbij wel dat die jaoersheid anderen af kan schrikken.

ik heb al 10 maanden een relatie, ben 16.
Maar hij is ook erg jaloers dus.
en we proberen er echt wel mee om te gaan hoor, maar dat gaat niet zo in 1,2,3.
Maar het punt is hij zou het ook niet leuk vinden snappie?

ja ik ben zo aan hem gehecht. Ik wil hem niet kwijt, maar aan de ene kant mis ik het wel allemaal het uit gaan etc. naar jongens kijken etc.

Hij zou het ook niet leuk vinden, dat snap ik. Maar ook dat vind ik niet gezond. Ik ben van mening dat je, ook in een relatie, 'gewoon' contact moet kunnen hebben met jongens/meiden zonder dat daar direct iets achter hoeft te zitten. Kijk, als de vriendin van m'n beste vriend -met wie ik dan ook goed bevriend ben- bij mij op schoot komt zitten, wat soms gebeurt, dan weet ík dat daar niks achter zit, weet zíj dat én weet híj dat. Zo zou het in een goede relatie moeten werken. Want als je zo jaloers bent als jullie, geeft dat indirect aan dat je elkaar niet vertrouwt en dat is geen goede basis voor een relatie.

10 maanden op je 16e is erg lang. Hoewel ik mensen ken die daar qua lengte ruimschoots overheen komen, is het toch meer uitzondering dan regel. Wat niet wil zeggen dat dat slecht is. Ik snap dat je dan behoefte krijgt om eens rond te kijken. Je mist het uitgaan en kijken naar andere jongens. Bedenk wel, dat er weinig jongens trek hebben in een relatie met iemand die zo jaloers is. Dus ik raad je, met de beste bedoelingen, aan om eerst aan die jaloersheid te werken voordat je eventueel een nieuwe jongen aan de haak wilt slaan.

kwil geen nieuwe jongen, mis de vrijheid gewoon een beetje.

hij is te gek voor mij dus. alleen soms... aargh..

Praat er eens met hem over. Hoe denkt hij over de relatie? Over 'vrijheid'? Mist hij dat ook? Probeer daar achter te komen.

overleg met elkaar wat je wel vind kunnen en wat niet en als één van jullie twee er toch aan toegeeft bekijk je of het nu werkelijk een punt is, of dat er eigenlijk niets aan de hand is. Als je zo een paar keer van die dingetjes hebt meegemaakt leer je er vanzelf wel beter mee omgaan, gewoon door van elkaar te weten dat sommige dingen nu eenmaal onschuldig zijn :)
Gewoon goed praten en goed beseffen dat de intieme momenten echt wel alleen voor elkaar bestemd zijn. Zodoende krijg je vanzelf een stukje van je vrijheid terug :)

Ik snap heel goed dat je vrijheid wil, jullie houden elkaar gevangen.

Hier moet je toch eens ernstig over praten met hem. En dan bedoel ik niet over dat schootgedoe, maar wel degelijk over deze uiterst ongezonde jaloezie :)

Aan de ene kant wil je zelf meer vrijheid, aan de andere kant wil je niet dat hij meer vrijheid heeft. Logisch.. :) Maar dat geldt dan waarschijnlijk ook voor hem, dat is het vervelende. Hij vindt het ook niet leuk als jij met andere jongens omgaat, maar ondertussen wil hij wel zelf met meisjes om kunnen gaan.

Op die manier heb je dus een probleem. Zorg er iig voor dat je alles wat er gebeurt eerlijk aan elkaar vertelt. Spreek dat echt goed af. En spreek af dat je altijd eerlijk tegen elkaar zult zijn over je gevoelens voor elkaar of voor anderen. En spreek het niet alleen af, maar hou je daar ook echt aan! Ookal zal de ander het in eerste instante vervelend vinden en zou je het daarom liever verzwijgen, het is toch belangrijk dat je het vertelt.
Zo kun je allebei toch met anderen omgaan, maar weet je van elkaar dat je er niks achter hoeft te zoeken, omdat hij jou of jij hem er anders wel over gehoord zou hebben.

Het staat er misschien een beetje ingewikkeld, maar ik hoop dat je snapt wat ik bedoel.

hij mist het dus niet. hij zegt: ik wil liever bij m'n meissie zijn dan dat ik vrijheid heb hoor.

Was ook wel te verwachten in combinatie met ziekelijke jaloezie.