treinreis der ontmoetingen
 

Verschillende werelden die elkaar kruisen
die op het perron voorgoed uit elkaar zullen gaan
De ene denkt aan voetbal, de ander aan zijn vrouw.

Ieder met een andere boodschap
ieder met zijn eigen verhaal

Starend uit het raam,
wachtend op dat ene teken, zodat het leven verder kan gaan

Hmm, eerst ff wat veranderingen in de vorm:

Verschillende werelden die elkaar kruisen
die op het perron voorgoed uit elkaar zullen gaan.
De ene denkt aan voetbal, de ander aan zijn vrouw.

Ieder met een andere boodschap,
ieder met zijn verhaal.

Starend uit het raam,
wachtend op dat ene teken,
zodat het leven
verder kan gaan.

Het idee vind ik erg goed, zelf denk ik hier ook erg vaak aan als ik in de trein zit. De uitwerking vind ik minder, het loopt niet lekker. De voorbeelden van voetbal en vrouw steken een beetje op het gedicht in, ze 'passen' daar niet heb ik het gevoel. Ook zijn dat twee voorbeelden van waar een (doorsnee) man aan denkt, ik zou er een vervangen aan iets waar een vrouw aan zou denken.

Ik weet niet precies wat ik erin mis maar het lijkt zo oncompleet. Blijf er mee bezig, werk het uit, schrijf het helemaal opnieuw en gooi het weer weg totdat het eindelijk voldoening geeft :). Het is het waard want het idee vind ik érúg goed!

waarom zijn de verbeteringen steeds beter dan mijn origineel?*zucht* :D