Te veel denken = arrogant worden
 

Ik heb een huge problem, het zit al mn hele middelbare school tijd al dwars en wil heel graag weten of anderen het ook hebben...
Ik zit constant na te denken over wat mensen doen, waarom ze dat doen, of dat past in hun persoon, wat hun bedoelingen zijn, ik zit hun kleding helemaal uit te pluizen, wat voor mode het is, wat zegt dat over die mensen, doen ze meeloperig, hoe gaak daarop reageren met wie gaan ze om, wat denken van mij met zo'n broek, met die kapsel....kortom, ik ben helemaal in de ban van de "anderen".
Niet omdat ik geen persoonlijkheid heb of onzeker ben, nee, meer om overal op de hoogte te blijven, om altijd klaar te staan met een antwoord, om niet als een sukkel alles achteraf te hoeven ontdekken....

Klinkt tot nu wel nog niet dramatisch, maar het probleem is, als mensen mij aanspreken, dan denk ik altijd weer dak precies antwoord kan geven, helemaal op maat gemaakt voor die ander, altijd net even slimmer dan de ander, probeer mezelf net iets hoger te zetten dan de ander, altijd vooruitdenkend. Maar wat er uit mn bek komt is alleeen maar onzin, het meest ontoepasselijke en absoluut niet passende, ik ben zo aan het denken dat mn harde schijf crasht en allemaal gemene en smerige dingen zeg....

Dan kwets ik mensen, beledig ze, geef zo'n fucked-up beeld van mezelf, mensen kijken mij altijd aan van "waar denk jij allemaal aan" zo erg vooruitlopend en arrogant doe ik. Ik wil mensen niet kwetsen, maar ik wil gewoon bij blijven, maar ik mezelf dus écht in-populair. Mensen willen met mij niet spreken, als ik een gesprek probeer te beginnen lijkt het alsof ik een gunst van de ander wil.

Deze week kreeg ik toevalligerwijs van 3 mensen te horen dat ik "niet iemand ben waarmee je normaal kan praten"...de ene noemde me zelfs de bitch van de klas (ben overigens een jongen)....

Ik wil niet in de looserheid sukkelen, niet omdak een bitch ben, maar ook niet omdak een sukkel ben die nergens over kan praten....

Mssn komt het erop neer, hoe kan ik aardig zijn, hoe kan ik wat simpeler nadenken, hoe krijg ik mensen zover dat ze me risicoloos aan spreken ?

Door exact te zeggen wat je zelf vindt in plaats van een antwoord op maat te proberen te maken.

Of door erbij stil te staan hoe zij zich zouden voelen bij een dergelijke opmerking van jou, in plaats van of het antwoord wel slim genoeg is. Iedereen zegt weleens stomme dingen en daar hoef je je echt niet voor te schamen. Maar als het te vaak gebeurt, probeer dan eens gewoon aanrdig te zijn, in plaats van alleen maar slim.

...Stoppen met 'op maat-gemaakte-antwoorden', zoals je zelf hebt ondervonden zijn ze gezien hun reactie niet geheel passend. Jij bent de 'baas' over je eigen gedachten, roep jezelf tot een halt indien je zo overmatig denkt. Wellicht kun je zodra je jezelf tot een halt hebt geroepen daarna wel een 'echt', 'spontane', niet weloverwopen respons geven?

Succes, patronen veranderen is moeizaam, maar mogelijk!

Gewoon minder nadenken. Meteen zeggen wat in je opkomt, dat is vaak het beste (y)

Precies wat we nodig hebben. Nog meer hersenloze idioten. ._.

Overigens is er niets mis met arrogant zijn. Ergens herken ik mijzelf wel een beetje in dat verhaal en ik ben er trots op. Dat zou jij ook moeten zijn.

ar·ro·gan·tie (de ~ (v.))
1 verwaande houding tegenover anderen => hoogmoed, hovaardij, ijdelheid, inbeelding, pedanterie, sufficiëntie, verbeelding

Nou ja, wat jij 'niets mis' noemt .. mij lijkt 't knap vervelend als iemand echt arrogant is.

Wat als het nou ook écht zo is? Misschien is hij gewoon veel beter dan zijn domme klasgenoten en verdienen ze het om gekwetst te worden.

Tuurlijk :rolleyes:


Het is moeilijk maar misschien moet je proberen aan andere dingen te denken. Misschien je jezelf verbeteren als je weer bezig bent. Er is niks mis mee als je iets niet als eerste weet, zoveel schokkende dingen gebeuren er niet op school lijkt me.. het is inderdaad moeilijk om rolpatronen te veranderen maar als je er echt vanaf wil moet het in ieder geval proberen, lijkt me :)

Neuh.. want hij probeert juist aardig te zijn en daar slaagt hij niet echt in, dus hij denkt alleen dat hij het allemaal doorheeft maar dat heeft hij juist niet.

Ten eerste: wanneer is iemand beter dan een ander? Als hij een hoger IQ heeft? Een groter sociaal inzicht? Als hij goed kan voetballen? Of als hij hard werkt voor de dingen die hij wil bereiken?
Ik denk dat iedereen andere kwaliteiten heeft. En natuurlijk, sommige mensen stellen zich onmogelijk en dom op en het kan soms geen kwaad die eens op hun plaats te zetten. Maar om anderen constant te kwetsen door lompe opmerkingen te maken is niet eerlijk en zal niemand verder helpen. Ook degene die de opmerkingen plaatst niet, want op die manier houd je geen sociale contacten meer over.

Te veel denken != arrogant worden. Je moet alleen bedenken dat jij het ook niet weet. Jij weet niet wat anderen bedoelen met hun kledingstijl. Jij weet niet wat anderen denken. Tuurlijk kan je een goede gok maken maar het gaat je blijkbaar niet goed af. Gewoon normaal doen dus. Je hebt het trouwens over sukkels die overal achteraf achter moeten komen maar ik weet zeker dat er maar weinig mensen zijn die dingen aanpakken op de manier dat jij dat doet.

Thanks voor de reacties, ik moest even een derden-perspectief hebben...
Ik ben niet echt trots op mn arrogantie, maar ik stel me bij voorbaat al zoals ik heb gezegd, en dat heeft natuurlijk een reden. Ik ben allochtoon (dát is het niet), maar ik heb altijd het idee dat nederlanders en vooral waar ik woon, (niet echt stad maar ook geen platteland groene hart) het idee hebben dat ik sociaal gezien nog wat in te halen heb, alleen omdat ik dus buitenlander ben.

Ik weet natuurlijk dat het niet zo is, maar toch krijg ik het gevoel, mssn omdat ik niet altijd klaar sta met zo'n scherpe opmerking of spreekwoord (ik spreek wel vloeiend nederlands hoor, maar ik mis net die woorden)...
En ik wil dat ik gewoon een gewone jongen wordt, eentje die normaal kan antwoorden. Dat gevoel ben ik namelijk kwijtgeraakt, ik krijg soms het gevoel dak Privé of Weekend ben, door al zinloze "geroddel"...

Ik weet niet hoe ik zo'n comeback moet aanpakken

Nou, probeer jezelf maar hierin te plaatsen...

Je moet jezelf niet zulke hoge eisen stellen, want anderen stellen ze ook niet van jou! Niemand verwacht een 'scherpe opmerking of spreekwoord' van je op alles wat ze zeggen!
Ik denk dat de sleutel idd gewoon ligt in minder krampachtig PROBEREN te ontdekken wat JIJ denkt dat anderen van je verwachten, en gewoon... tja... wat losser proberen te worden.
Go with the flow.