een gevoel van niets
 

Alleen
als de zon op komt,
samen
als zij weer onder gaat

sigaretten
en rode wijn,
en de zoete geur
van somberheid

want ook niets voelen,
is een gevoel..

vergeven, gewist
nooit meer bekeken
in de vergetelheid geraakt
maar nog niet helemaal vergeten

want zoals jij naar haar verlangt,
verlang ik naar jou

Alleen
als de zon op komt,
eenzamer
als zij weer onder gaat

De laatste strofe vind ik heel mooi.
Over de rest van het gedicht weet ik het niet echt, sommige stukjes vind ik heel mooi, maar dan lijk je weer te lang op iets door te gaan.
want ook niets voelen,
is een gevoel..
vind ik bijvoorbeeld wat minder.
Maar over het algemeen vind ik hem mooi.

Ik voel het gedicht helemaal. Zo beleef ik het een beetje; Alleen, op de veranda met allemaal tjilpende krekels om je heen in de zwoele avondlucht dagdromend over een verloren liefde.
Vind het erg mooi.

Ja, die eerste en laatste strofen sluiten goed op elkaar aan. Verder niet erg bijzonder

Prachtig gedicht. "Want ook niets voelen is een gevoel" is erg mooi, omdat het zo waar is, maar past toch niet helemaal in het gedicht.
Als muzikant moet ik altijd weer even wat zeggen over het ritme.
Bij de tweede strofe zou ik tussen sigaretten en rode wijn, "en" weglaten. Bij de 4e strofe zou ik ritmisch gezien de laatste twee zinnen compleet vervangen. Dat loopt natuurlijk niet. Zonde, want de rest loopt wel erg goed.