[Gedicht] Harmonie
 

Harmonie

Twee ogen scheppen één beeld
starend over de golven,
eindeloze gedachten oproepend
vormen zij één zee

Schuimend rukt het geweld op
met kracht slaat zij druppels uiteen
gedachten-explosies vormen draaikolken,
orkanen, tornado’s

Als een donderslag straalt de zon,
ogenschijnlijk sereen
vormen vloeiende lijnen
hemel en hel.

Ik werd tijdens het lezen steeds afgeleid door je avatar...:o

Ik vind je woordgebruik erg mooi en erg beeldend. Ik houd wel van dit soort gedichten.
De eerste strofe vind ik mooi, de tweede wat minder, en de derde strofe vind ik echt heel erg mooi. Het maakt het heel mooi af.
Ik zie hiervan echt een schilderij of zo voor me, idee?

Mooi woordgebruik, en ik ben het met Thoughtful eens wat betreft de eerste en de tweede strofe. De tweede strofe heeft ook iets, omdat het heel duidelijk het gevoel van geweld naar boven brengt (wat op zich ook niet zo heel vreemd is natuurlijk...), wat ergens ook botst met de titel 'Harmonie'. Tja... Mooi! :)

Opzich vind ik het wel mooi, maar soms lijkt het alsof je die woorden heb gekozen omdat die woorden zelf mooi zijn en niet omdat ze in het gedicht passen.
Het ritme vind ik slecht. Probeer te letten op het aantal lettergrepen, dat kan al een stuk schelen want vooral bij elke laatste zin van elke strofe zijn er te weinig. Let ook op het metrum: op welke lettergrepen is er nadruk, hoeveel benadrukte lettergrepen per zin zijn er, enz. enz. Je kan ook een ritme maken daardoor.

Dank voor het commentaar :)
We moesten voor het examenvak 'literatuur' aan de hand van een foto of een plaatje een gedicht schrijven.. Op mijn foto stond enkel en alleen een oog.

Op het ritme en het metrum hoef je inderdaad niet te letten, want daar klopt totaal niets van. Maar anderzijds: het is een 'modern gedicht' en hoeft dus niet te voldoen aan de stijlregels zoals deze bij tradiotionele gedichten van toepassing zijn. De enige vorm van rijm die in het gedicht voorkomt is de alliteratie in de laatste twee regels (Vormen Vloeiende.. Hemel en Hel)

De tweede strofe heb ik inderdaad gebruikt als felle contradictie op de rust in de eerste en de laatste strofe.

Ehh juist... dus niet.
Volgens mij maakt het vrij weinig uit of je een gedicht modern noemt of oud, het moet wel een beetje lopen.

hmm ik dacht zoiets ergens gelezen te hebben, maar dan heb ik me waarschijnlijk vergist.. Dit was ook pas mijn eerste poging tot 'dichten', dus ik vond dit al een hele prestatie :D

Ik vind het ook wel een hele prestatie :)

Over het lopen of niet lopen, ik vind (let op, mijn mening dus) dat een gedicht niet per se lekker hoeft te lopen, wat betreft metrum ed. Maar, dan moet het ook consequent geen ritme hebben, dus niet willekeurig een paar regels wel, dan een paar regels niet. En als ik een ritme verwacht waar het er niet is, dan struikel ik er wel over.

Bij dit gedicht heb ik geen behoefte aan een lekker ritme. Waarschijnlijk omdat er geen eindrijm in zit. Ik lees het meer als een, voordracht. (niet het woord wat ik zoek, maar ik kan er even niet opkomen).

Die laatste regels, met de alliteratie, vind ik eigenlijk wat minder. Ze lezen 'anders' dan de rest, juist vanwege de alliteratie.

En ik heb steeds de neiging om 'ogenschijnlijk sereen' te lezen alsof het op het schijnen van de zon slaat, maar dat doet het denk ik niet, of wel?


En verder, vind ik het gewoon een mooi gedicht. Wat Thoughful en ICU al zeiden. Vooral blijven dichten.

Ik hou van gedichten over harmonie.
Ze zijn zo... harmonieus. :rolleyes:

Hmm, dit kan nog is interesant worden :).
Een gedicht schrijven wat niet lekker loopt maar toch... fijn leest zeg maar, lijkt me verrekte moeilijk. Maar wel eerg mooi om te lezen.
Zelf kijk ik altijd ook naar het metrum omdat ik dat erg belangrijk vind. Je kan een fantastische zin hebben gevonden qua woorden maar als door een fout metrum het heel anders wordt opgevat, nadruk op verkeerde woord/betekenis ligt, het gewoon niet lekker loopt of whatever is het daardoor behoorlijk verkloot. Ik durf zelfs te zeggen dat een goed gedicht een goed metrum moet hebben.
Een goed metrum 'maken' vind ik zelf erg moeilijk aangezien je dan andere woorden moet gebruiken enzo, en vaak vergeet ik om bij m'n eigen gedichten te kijken naar het metrum :bloos: :s.

:rolleyes:

Tegenstrijdigheid

Ik begrijp wat je bedoelt, maar het ligt hier aan de manier van lezen. Als je een gedicht leest als versregels, moeten die onderling op elkaar 'lijken', een goed ritme is dan wel bijna onontbeerlijk. Maar, dit gedicht (en ook anderen) lees ik anders, meer als zinnen dan versregels. Elke zin wordt apart uitgesproken, als een 'normale' zin, waar ik niet let op het metrum, maar meer op de lading van de woorden, en de intonatie. Het hoeft niet 'goed te lopen', omdat een ritme niet aan de orde komt, geen invloed heeft. Als T-i-n-e-z duidelijk gebruik had gemaakt van een ritme, zou ik het gedicht heel anders hebben gelezen, en waarschijnlijk minder goed hebben gevonden.

Jah ik weet het. Maar het gebeurd wel, als ik hier gedichten van andere lees let ik er bijna altijd op maar als ik zelf een gedicht schrijf denk ik er vaak niet aan, of pas heel laat.

Nee 'ogenschijnlijk sereen' slaat niet op de zon, maar op de situatie zoals deze in de eerste strofe was.. Het moet weer de kalmte aangeven die er ontstaan is na de woeste worsteling van gedachten in de tweede strofe. De persoon komt plotseling (donderslag) tot een inzicht waardoor zijn gedachten weer op een rijtje komen, het verheldert (de zon). Omdat gedachten zeer subjectief zijn, is het 'ogenschijnlijk'. Verdere, nog niet bij de persoon opgekomen, denkbeelden zouden zijn gedachten weer uit balans kunnen halen. Daarnaast vond ik het woord passend bij de foto die ik had gekozen (van een oog) 'OGENschijnlijk'

Dank voor alle reacties trouwens!! :)