Waarom heeft iedereen het er altijd over dat het Christendom zoveel ellende en oorlog met zich mee heeft gebracht? Die opmerking vind ik echt in elk topic over het Christendom. Die ellende en oorlog heeft volgens mij meer met de psyche van de mens te maken dan met het Christendom, daar is opzich niks mis mee.

Zo kan je in principe elke overtuiging verwerpen. Beetje jammer.

De 99,99% van de mensen die bijvoorbeeld op jonge leeftijd (een gruwelijke) dood sterven, hebben dat te danken aan een mythologische Adam & Eva, maar de 0,01% (als het al niet veel minder is) die op een schijnbaar wonderbaarlijke wijze geneest, hebben dat te danken aan God. Dit soort denkbeelden getuigen mijns inziens van weinig gevoel voor logisch nadenken en rechtvaardigheid.

Dat jij het niet bestaan van een mooi hiernamaals een gruwelijke gedachte vindt, wil niet zeggen dat er daarom wel een hiernamaals moeten bestaan. Dit is weer die typisch kromme gelovers redenering: ik wil/geloof/hoop dat iets zo is, dus zal dat ook zo zijn. Zo werkt het echter niet.

De troost die mensen vinden bij het idee van een liefdevolle God is inderdaad prima psychologisch te verklaren.

Dit soort ideeen moet je inderdaad zien in de context waarin Jezus dacht dat het koninkrijk van God elk moment kon komen (vandaar dat hij niet veel op had met 'aardse' zaken). Na 2000 jaar wachten we daar nog steeds op....
Dit is niet uit zijn context rukken, dit is compleet onjuist.

Natuurlijk zit het in de aard van de Mens om elkaar de kop in te slaan. Het georganiseerd geloof is slechts een extra stok om dat te doen. Dus in een zekere zin heeft het Christendom wel degelijk oorlogen en ellende op zijn geweten. Net zoals elke grote religie dat wel heeft.

[QUOTE]Bart Klink schreef op 05-04-2005 @ 12:36 :
De 99,99% van de mensen die bijvoorbeeld op jonge leeftijd (een gruwelijke) dood sterven, hebben dat te danken aan een mythologische Adam & Eva, maar de 0,01% (als het al niet veel minder is) die op een schijnbaar wonderbaarlijke wijze geneest, hebben dat te danken aan God. Dit soort denkbeelden getuigen mijns inziens van weinig gevoel voor logisch nadenken en rechtvaardigheid.

Dat jij het niet bestaan van een mooi hiernamaals een gruwelijke gedachte vindt, wil niet zeggen dat er daarom wel een hiernamaals moeten bestaan. Dit is weer die typisch kromme gelovers redenering: ik wil/geloof/hoop dat iets zo is, dus zal dat ook zo zijn. Zo werkt het echter niet.

De troost die mensen vinden bij het idee van een liefdevolle God is inderdaad prima psychologisch te verklaren. [/QUOTE

Er zijn zo ontzettend veel wonderbaarlijke genezingen dat het percentage van 0,01% totaal nergens op slaat. Helaas willen veel mensen de wonderen gewoon niet meer zien en is alles vanzelfsprekend. En dat je het dan nog schijnbaar noemt verbaasd mij niet maar is onzin. Ik zie te veel van Gods kracht dat ik er gewoon niet omheen kan. Maar als je een atheistisch geloof aanhangt dan zul je dat niet willen zien.
Toch zijn er grote atheisten die uiteindelijk toch ook moeten erkennen dat er een opperwezen is. Ik ben de naam ff kwijt maar zal het binnenkort even opzoeken. Deze man was in Engeland een man met een groot aanzien in het atheistische geloof maar kon toch niet onder een opperwezen uit. Ik zeg niet dat hij hiermee God bedoelde maar dat er iets was was voor hem wel duidelijk geworden.
Zoekt en gij zult vinden staat voor mij vast, maar niet zoeken levert niets op. (maar dan ook echt niets)

Er zijn geen grote noch kleine atheisten. Net zo min als atheisme een geloof is.

Anthony Flew, maar zet jezelf niet voor schut door dat (als derde of vierde onderhand) aan te halen.

Want:

a - zie RanC, atheisme is geen geloof, laat staan dat het leiders heeft.

b - Flew heeft zich geheel niet bekeerd, hij heeft gezegd dat er idd mischien een opperwezen kan zijn. Waarmee dus nog alle religies in hun hemd staan, aangezien dat hun bepaalde god, en hun doctrine nog niet waar maakt.

c - het een enkel voorbeeld is, en om jezelf nu een op enkel persoon te baseren...

d - dat geen weerlegging of bevestiging is van andere zaken, waaronder de mythe van gebedsgenezing.

Ongegronde overtuigingen lopen inderdaad het risico verworpen te worden.

In de bijbel worden moorden goedgekeurd en gepleegd door god dus 'niets mis mee' is misschien een groot woord. Maar waarom heeft de psyche van de mens niets met het christendom te maken? Ik neem aan dat de heilige geest weet hoe de psyche van de mens werkt, dus dan had hij die bijbel zo kunnen (laten) schrijven dat er geen conflicten uit voortkomen.

denk je dat zelf? zo ja, zou je voorbeelden kunnen noemen?

Moet ik nu echt al die citaten opzoeken waarin God het ene volk ter dood veroordeelt en de ander laat vermoorden vanwege een of andere kutreden?

nee :). even goed kijken wat ik bedoel.

Zegt mn ook van Islam :o

Ik begrijp wel degelijk wat jij bedoelt. Maar ik kan begrijpen dat het lijkt uit mijn post alsof ik het niet doe.

In de bijbel worden bepaalde conflicten (lees: massamoorden) goedgepraat vanwege bepaalde doelen. Sommige volkeren volgen God's Wil en Wetten niet; daarom moeten ze dood.

Dat kan ertoe leiden dat extreme Christenen vandaag de dag denken:

"Goh, toen mochten ze dood omdat ze God's Wil niet volgden, dan mogen ze dat nú dus ook!"

Zo komen er dus conflicten.

Zo kan je het voor elke religie bepalen.

En in beide gevallen heeft men gelijk. :)