niet kunnen huilen
 

Weet niet echt hoe ik alles moet verwoorden, zal wel een lang warrig verhaal worden, maar ik probeer het maar..

De laaste tijd gebeuren er weer zoveel dingen in mijn leven *slechte dingen* dat ik constant het gevoel heb om te moeten huilen, maar het lukt me niet. Voel wel steeds die druk en de neiging, maar het komt er gewoon niet uit

daar en tegen wordt het omgezet naar woede, wordt te snel kwaad op iemand of vooral op mezelf.
Steeds voel ik wel de neiging om te huilen en dan denk ik daar komt het, maar het komt maar niet verder dan mezelf verdrietig voelen of om weer kwaad te worden op die gene die me verdrietig maakt en in gedachte wordt het zo erg dat ik die gene in mn gedachte iets ergs aan doet of het me op dat moment niet kan schelen als er iets ergs gebeurd met die persoon

Heeft iemand hier ervaring mee of tips wat ik kan doen dat ik de woede weer kan terug zetten naar tranen?

lang verhaal majah...

sorry ik heb geen tip, maar ik wilde even kwijt dat ik ook zoiets heb meegemaakt, ik begrijp hoe je je voelt. Je voelt je rot en je kunt je frustratie niet kwijt. Sorry dat ik je niet kan helpen. :bloos:

it's oke :) bedankt dat je toch het verhaal heb gelezen :)

graag gedaan :) Ik vond het interessant om te lezen omdat ik zoiets ook had. Er was iets wat eigenlijk best erg is en ik kon niet huilen. Ik had gevraagd waarom dat misschien zou kunnen zijn en toen kreeg ik het antwoord dat ik misschien vrolijk deed omdat ik niet weer depri wilde worden en vrolijk wilde blijven ofzoiets in die richting..

Simon & Garfunkel: 'Bridge over troubled water'

Dan jank je wel.

Ja, ik ben heel serieus nu.

Ja dat herken ik ook wel, over dat vrolijk doen meestal tot het extreme toe en ik maar blijven hopen dat ik niet weer ging terug vallen..maja ik was er teveel mee bezig en daardoor viel helaas toch terug

het is zo frustrerend niet te kunnen huilen terwijl het zo oplucht en nu blijft die druk er steeds (n)

Ken het liedje, normaal had ik er wel om gejankt..nu is het alleen maar mezelf kut voelen zonder te kunnen janken...maak niet uit welk zielig liedje ik draai

misschien helpt met vrienden praten ook wel. Ik voel me vaak eigenlijk ook wel down, maar als ik bij vrienden ben, dan ben ik weer vrolijk :s

:( Dan weet ik het niet meer. Da's het enige wat bij mij ooit nog helpt. Ook niet altijd meer, besef ik trouwens net. (n)

jaa weet het, probeer al heel de dag mensen op te zoeken en te praten of whatever, maar het blijft..bah :(

Ik ben eigenlijk niet zo goed in bedenken van oplossingen.. :bloos: Ik heb me ook een tijd lang kut gevoeld over een bepaald iets, dat is denk ik ook nog niet helemaal over, maar nu voel ik me weer normaal.. Dat is best frustrerend

Het bezorgd me alleen maar kippenvel nu omdat het zo'n mooi liedje is :)

Hoeft ook niet :) vind het allang fijn dat je gereageerd hebt
*knuf*

graag gedaan :)

Uien snijden

Ik ken het gevoel...Als ik echt even moet huilen of zo ongeloofelijk kwaad ben, kan ik dat niet uiten. Vooral van het laatste heb ik de laatste tijd erg veel last, dan zit ik stil op bed met harde muziek op, terwijl ik van binnen kook... maar nee, sorry, ik heb er ook geenoplossing voor....

({)
foto's kijken van dierbaren (die er niet meer zijn), gedichtjes lezen die je ooit hebt geschreven, of aan iets denken waarbij je ooit hebt gehuild en wat nog (redelijk) vers in je geheugen zet. het schijnt dat je met bepaalde herinneringen dezelfde emoties weer kunt ophalen... dus daarbij misschien ook het huilen?

xxx fantome

ik heb dat ook net een aantal weken gehad. terwijl huilen dan zo op ou luchten deed het me niets meer.. een rotgevoel. bij mij was het dan ook nog zo dat iedereen meteen dacht dat het beter ging terwijl dat dus helemaal niet zo was..

maar op een gegeven moment werd ik helemaal afgekraakt door iemnand van me werk, waarbij ik dus NIET wilde huilen en sinds dien komt alles er de hele tijd uit. alsof nu alles van de laatste tijd zich laat merken... ook niet zo lekker maar t lucht in ieder geval iets meer op.

heel veel succes ermee. misschien ook een situatie dat je absoluut niet wilt huilen dat het dan toch gebeurd...

Ik heb dat heel erg met liedjes, altijd als ik een bepaald soort liedje luister, ga ik huilen als een gek... Maar sinds een paar weken werkt dat ook niet meer. Vond het zelf al raar..

Maar ik denk zelf dat het op een bepaald moment wel komt en dan huil ik weer dagen vol, net alsof dan alles erin 1 keer uitkomt

maar tot nu toe voelt het nog steeds niet geweldig :(

iig bedankt :)

Ja dat iedereen denkt dat het beter gaat, is hier ook zo...al merken ze wel aan mn blik dat ik het nog moeilijk heb, maar meestal reageren ze pas echt als je gaat huilen.

Meestal als ik deze periodes heb gehad, huil ik ook vaak op de verkeerde momenten en dat houdt het niet meer op...zo vervelend, maar het is er iig uit
Nu alleen nog de vraag wanneer?? :s

bedankt voor de reactie :)

Je houd je met de dingen waarover je eigenlijk wilt huilen te lang bezig, en je vind zelf dat je moet huilen terwijl je ook zonder te huilen dit kunt verwerken. Ga eens praten met iemand op een moment wanneer je je klote voelt, echt met iemand die ook goed luisterd, maar ook goed met je kan praten, je blijft dan niet lang tegen jezelf aan hakken en stomme dingen in je hoofd halen, want het is vaak toch zo dat wanneer je iets zelf op wilt lossen, je allemaal rare dingen gaat denken, die vervolgens in je hoofd blijven rondspoken.

Ik vind niet dat ik MOET huilen, het is gewoon die rot druk van het huilen, dat er niet uitkomt...

Praten doe ik ook al veel, ook met mensen die echt luisteren, maar kweet het niet. Kan het niet zo goed uitleggen, weet alleen van mezelf dat huilen zoveel oplucht en ik me ook vaak weer beter gaat voelen daardoor, maar nu is het wat ik ook doe het niet helpt ofzo :s

Mss moet je s niet meer willlen huile (dat wil je toch?) maar t gwoon late komen als t komt.... Komt t niet, dan komt t niet.... Laat t gwoon kome.... En niet meer zo hard willen....

Das waar :) ... zit er ook niet echt op te hopen ofzo, toch ook weer wel, ik probeer gewoon zoveel mogelijk afleiding te zoeken en dan gaat het soms wel weer wat beter :)

Alweer hoi :) ,

Wat ik ook heb gedaan is gewoon vrolijk doen, ook al ben je dat niet.. Nu kan ik weer vrolijk zijn, maar als ik in mn uppie zit ben ik soms nogal down. Bij vrienden kan ik haast niet down zijn, best raar.. :rolleyes:

haaj :p

met vrienden ben ik ook wel gewoon vrolijk of iig meer vrolijker dan als ik alleen zit.. maar zit vaak alleen thuis op een doordeweekse dag en zit de rest op school en kan ik ook niemand bereiken, blij dat over een paar daagjes weer weekend is :)

maak je favoriete huisdier af, huilen gegarandeert

jah, ik herken het probleem wel. Ik kan ook al lang niet meer huilen, ook als ik het zo graag wil.
Maar wat je dan kan doen om te beginnen huilen dat weet ik ook zo niet precies.
Wel denk ik dat huilen, eveneels als frustraties en woede gewoon een teken is van dat er iets uit moet dat er in zit. Eens goed gaan joggen, het van je afschrijven, boksballen.. kan misschien allemaal helpen om dat wat er inzit, eruit te helpen.

Nuja, ik hoop dat je weer eens zult kunnen huilen.

Ja, ik dicht ook wel eens als ik verdrietig ben enzo.. :bloos: Lucht op

Heeys...je moet eens proberen naar droevig muziek te luisteren. Bij mij si het tenminste zo dat als ik me eens shit voel, dan hoef ik maar eits droevigs op te zetten(lekker keihard) en dan jank ik even en is het daarna weer allemaal voorbij!!
Hopelijk helpt mijn tip jou... :)

dat was volgens mij nou net het probleem, dat lukt niet.

idd (n) maar anywayz bedankt :)

Hallo,
Ik herken het ook Ik heb dat, eigenlijk helaas heb, dat ook gehad Ik kan niet meer huilen Nou weet ik dat het niet bij jou werkt maar het is een samenwerking

Die muziek; de tekst moet op je inwerken je moet je aangesproken voelen het moet niet mooi zijn Maar veel zeggend Iets wat iemand over jou kan zingen of wat jij over iemand anders kan zingen Voorbeeld; bij mij Five for Fighting - Superman Dat spreekt aan op mijzelf Skunk Anansie - Hedoism Dat is bepaalde mensen Iets traumatisch van vroeger

Praten; Als je praat met mensen dan weet je dat iemand er voor je is Als diegene medeleven toont en je knuffelt dan zou het voor mij moeilijk zijn het in te houden Als iemand je toch begrijpt en je kan het met diegene delen Iemand vroeg eens aan mij Is er iets met je? Het is niet dat ik het wil weten, ik zie dat het niet goed met je gaat.. Ze bedoelde niet dat ik het je vraag en dat ik dan weer vrolijk door loop Maar dat ze me aansprak omdat ze zag dat het niet goed ging Toen heb ik ook alles eruit gejankt

Ik denk ook dat je niet zozeer met het huilen bezig moet zijn maar met de problemen Als je blijft denken ik wil huilen Of wat voel ik me kut Kon ik het er maar uithuilen Je moet je focussen op het probleem (men)

Wat een verhaal.. Ik hoop dat je er iets aan hebt

Het spijt me heel erg Maar moet het nog even zeggen:p
Acda & de Munnik - Lopen tot de zon komt Dat spreekt niet eens op mij aan Als ik me super voel is het een mooi lied Maar als ik gewoon vrolijk ben kan het me helemaal naar beneden halen En als ik al down ben, kan ik erop huilen (Nu al te vaak gedaan dus lukt niet meer:p) Wat praat ik toch ontzettend veel (a) :bloos:

(ik heb stiekem niet alles gelezen hoor :bloos: )

Ik ken heel erg wat je zegt. Ik kon vroeger ook niet huilen. Toen mijn vader dood ging heb ik ook nauwelijks een traan gelaten.
Je zegt dat het omslaat in woede. Dat herken ik ook wel een beetje, al is het niet in erge mate. Ik werd altijd vrolijk.
Het eerste wat bij mij opkwam was 'ontspannen'. Nu moet je dus niet verwachten dat je meteen als je ontspant gaat huilen ofzo, maar misschien moet je eens regelmatig ontspanningsoefeningen doen, want je lichaam is op deze manier áltijd gespannen.
En als je boos wordt ook ontspannen en tot tien tellen.

Dat is gewoon even wat bij mij op kwam. Als je zou willen heb ik hier nog wel wat ontspanningsoefeningen.
Succes en sterkte. :)

(ik heb ook niet alles gelezen)

Misschien is sporten iets. Hielp bij mij wel. Dan is het probleem zeker niet gelijk op gelost maar de ""agressie"" is in een andere vorm omgezet en weg. Op de een of andere manier ging ik ook minder piekeren door dat ik ging sporten, voel je je ook minder snel down enzo

@ tom-boy: Muziek hielp bij mij altijd heel goed, meer dan de rest bij elkaar, ja misschien een knuffel van een persoon waarvan je veel om geeft

Maar zelfs dat heb ik nu niet meer, voel me nu wel zo een koud iemand :S terwijl ik juist het tegenover gestelde ben. Ik ben soms zelfs zo erg dat ik vaak huil als ik al mensen op tv ziet huilen ofzo :o

maar nu niet, is nu ong 4/5 weken dat ik niet heb gehuilt of misschien langer, terwijl er zo veel dingen zijn gebeurd de laatste tijd, terwijl ik normaal allang ingestoord zou moeten zijn.

Ik probeer ook niet echt te huilen, maar dam voel je wel die druk/drang en voel je je ogen wel een beetje nat worden en dan probeer ik juist wel te huilen, maar dan stopt het weer :S

iig bedankt voor je reactie :)

Heb het geloof ik wel eens gelezen over dat je ook niet kon huilen toen je vader overleed... is dat dan niet meer door de shock, of andere dingen?

Ik doe niet echt ontspannings oefeningen, vind het ook moeilijk om me helemaal te kunnen ontspannen, maar kan het altijd nog proberen natuurlijk... als je nog wilt mag je jouw ontspanningsoefeningen wel geven :)

Sporten helpt wel om me beter te voelen en minder te gaan piekeren ja (y) maar..kan het niet zo goed uitleggen...uhm, doordat ik me verdrietig voel en dan juist die drang voel, ga ik me weer erg down voelen :s

Heb de laatste tijd ook heel erg dat ik gewoon ruzie wil zoeken met iedereen en het me niks doet als ik contact heb verbroken met iemand wat eerst een goede vriendin was... Misschien komt het hierdoor... maar voel me hierdoor echt een gevoelloos mens
:(

Niet geschoten is altijd mis :) :p
Het zat er dik aan te komen dat hij zou overlijden, dus de schok is dan minder groot enzo.. Daarvoor kon ik ook al nauwelijks meer huilen. Maar mijn lichaam was gewoon zoooo gespannen..

De oefeningen die ik bij faalangst kreeg en nog regelmatig gebruik (zal even bij mn zusje kijken of zij er meer heeft, want zij had een cd-rom van school gekregen ofzo):

Deel 1
Deel 2
Deel 3
Deel 4

Ik ken het dat niet kunnen huilen. Kn ik ook niet toen ik vorig jaar depri was. Maar nu alles weer goed gaat..komen de tranen er wel uit (y)
maar dit is bij mij zo gegaan...

Dat heb ik ook gehad, en ik heb het eigenlijk nog wel maar ik ga/ging de laatste tijd anders met die pijn om dan dervoor.

Huilen zorgt er vaak echt wel voor dat je frustraties minder worden, ik had (toen ik nog kon huilen) het gevoel dat er bij elke traan 10 kilo van mijn schouders viel; en dan krijg je opeens maar 5 tranen eruit.

Wat je volgens mij meemaakt is dat je gewoon wordt aan de pijn. Triestige muziek kan heel soms helpen, misschien ook door extra op de lyrics te letten. Bijvoorbeeld als je net je lief verloren hebt, is denken aan hem met jullie favoriete song (moet niet triestig zijn, mag wel) op zeer pijnlijk en kun je misschien wat traantjes laten.

Hoe ik zelf alles "opgelost" heb, is door vooral luide muziek te luisteren waar je je woede in kwijt kan door mee te schreeuwen of door te visualiseren (zelf heb ik het gevoel dat er allemaal naalden uit mij komen bij "From the Inside" van Linkin Park). Mijn verlichting probeer ik dus zo veel mogelijk uit woede te halen, zodat ik doorkan. Meestal werkt het, soms ook niet omdat je niet eeuwig woedend kunt zijn; dan zet ik triestige muziek op om wat af te koelen en inwendig te wenen.

Wat zeker helpt is rechtstreeks je probleem gaan opzoeken, dan begin je waarschijnlijk wel te wenen, dat heb ik hier zo'n twee weken geleden toch voorgehad: weer de confrontatie met al mijn gevoelens en als het tien seconden langer geduurd had zou ik op de grond hebben liggen wenen en ik liep eigenlijk half-bewusteloos (soort van waas voor de ogen, moeilijk om na te denken, precies dat je gaat flauwvallen van de pijn zonder dat ik te weinig gegeten had ofzo) rond voor een tiental minuten. Waarschijnlijk als ik het stuk dat ik toen aan het schrijven was, zou herlezen dat ik bijna hetzelfde zou voorhebben. Dat kun je ook proberen, als je echt wilt wenen (maar dat wou ik niet, dus was het best een akelige ervaring :o ). Misschien houdt je wel een dagboek bij, zo kun je ook vervlogen emoties ophalen die je misschien wel doen wenen.

Ik hoop dat je hier toch iets aan hebt. Je bent zeker niet de enige die niet kán huilen. Dat helpt misschien al. :)

Mijn probleem de laatste tijd is dat niet zoveel me heel erg dwars zit, o.a toen het uitging met mijn vriendin enzo :P dus ik zou je denk ik niet kunnen helpen aangezien ik ... niet eens zeker weet of ik alle emoties wel uit :S

Heb eindelijk na 4 weken gehuilt :)
Was wel in een rot situatie, maar het is eruit.

iig bedankt voor alle reacties! :D en nog succes voor de mensen die er nog steeds last mee hebben.

Ik vind het wel appart dat veel mensen zo gefixeerd op 'huilen' zijn... Ik zoek even naar een wetenschappelijk onderbouwd artikel over de functie van huilen.. Gevind:

Ben het hier niet mee eens. Als ik alleen ben en ik jank, dan voel ik me daarna toch echt opgelucht. Zonder dat er iemand was, dus ook zonder dat ik iets gedaan kon krijgen.

Wanneer je je boos voelt je terug trekken. Muziek aanzetten waar je gevoel bij kan uitten of emotioneel van wordt of herinneringen bij hebt.

Ik heb precies hetzelfde probleem, maar huil dan bijvoorbeeld op de meest vreemde momenten. Op zo'n moment je even afzonderen (of met een vriend/vriendin) en flink huilen. Lucht enorm op.

En anders... Maak jezelf vooral rustig :) Hoe rustiger je wordt, hoe sneller de tranen komen, omdat je ze dan niet (onbewust) in gaat houden.

Ik heb precies hetzelfde. Ik heb ontzettend veel moeite met huilen en als het al gebeurt maakt het huilen het vaak alleen maar erger. Ik weet heel vaak niet wat ik voel nog wat ik denk. Tevens heb ik moeite met het onderschijden van fictie en realitijd.

er zijn ook goede dagen echter die gedomineerd worden door hyperactivitijd of ontzettende depressies die komen en gaan in een 10e van een seconde. Soms duren die periodes enkele minuuten tot uren soms dagen tot weken.

Pak een ui,
snij hem

huilen maar

Dat is dus geen huilen maar een manier om je ogen vrij te houden vaan een stof die irriteerd. De ogen worden simpel weg gespoeld met vocht om ze schoon te houden.

Echt huilen begint van binnenuit en is een manier van ventileren omdat je iets hebt mee gemaakt als je vervolgens niet in staat bent te huilen word dat gevoel soms alleen maar erger omdat je lichaam het er uit wil gooien maar het niet kan dan kan het voorkomen dat als men het eenmaal voor elkaar heeft om te kunnen huilen het gevoel daardoor erger word.