wazig... flauwvallen?
 

weet niet of t hier goed staat, maarja...

een paar jaar geleden heb ik de ziekte van pfeiffer gehad, en toen ben ik ook flauwgevallen. ik was vrijwel meteen weer bij, en mijn ouders hadden me op de bank gelegd. maar toen ik daar nog half suf lag, leek t wel alsof "mn geest uit mn lichaam ging" ofzo (wat klinkt dat afgezaagd, maargoed). ik hoorde mn ouders wel nog dof in de achtergrond. paar seconden later, werd ik weer "teruggezogen" in mn lichaam.

ik ben verder nooit flauwgevallen, maar is dit normaal ofzo?
ik vond t een nogal vage gebeurtenis

Volgens mij is dit vrij normaal bij flauwvallen. Ik ben vrij vaak flauwgevallen en dan hoorde ik wel wat er gezegd werd, maar ik kon niet bewegen en ik voelde ook niets. Het lijkt mij dus niet zo vaag.

Guinevere

Ja, ditis wel normaal ben ook nog maar 1x flauw gevallen dus ervaringsdeskundige ben ik niet, maar bij mij ging het ook wel ongeveer het zelfde. Kon wel alles horen, kon alleen niet reageren..


Volgens mij hoort het ook eerder op lichaam en gezondheid..

zoals je dit ervaren hebt, zie ik dit als een uittreden (het verlaten van het lichaam). zelf heb ik met flauwvallen geen ervaring en weet ik niet in hoevere je met meditatie meebezig bent. Maar ik zou het gewoon proberen

Een flauwte houdt gewoon in dat je zenuwstelsel deels wordt uitgeschakeld, waardoor zintuiglijke functies en de skeletspiertonus uitvallen. He kan inderdaad gebeuren dat de zintuiglijke functies niet allemaal uitvallen, vooral het gehoor, of zelfs dat de spiertonus normaal blijft (er moet wel iets uitvallen natuurlijk, anders is het geen flauwte meer).

Ik ben ook al een aantal keer flauwgevallen en heb ook zoiets, maar volgens mij is dat gewoon, omdat je nog helemaal suf bent van het flauwvallen.

omdat ik een erg lage bloeddruk heb ben ik erg vaak flauwgevallen, soms doeik het nog wel ns...tot in kledingrekken bij de H&M :P
maar tis idd wel normaal dat het voelt alsof je teruggezogen wordt...soms in de korte tijd dat je weg bent leef je gewoon 'door' terwijl je in het echt op de grond ligt, en dan ben jei neens weer ergens anders...ook wel ns gehad dat ik mezelf vanuit een ander standpunt zag...dat was dan wel weer vaag...
maar de klap van woeshj, en het zwart trekt weg en je oren ploppen weer beter open en je bent terug...is volgens mij the usual...:)

ik ben twee keer flauwgevallen toen ik ziek was, maar toen merkte ik niets, en ik onthield ook niets van wat er gebeurde toen ik flauw viel, ik wist zelfs niet dat ik gevallen was. (ik stond toen ik flauw viel, mn broer ving me nog net op)