samen staan we langs het veld
zij aan zij nu opgesteld
mijn hand in haar hand fijn er warm

de zon en zij
ze warmen allebei
mijn lichaam, ziel
alleen zijn voorbij

we staan dus samen langs dat veld
en kinderen rennen voor ons langs
geluk gevonden, niet meer bang

de wind en zij
ze strelen allebei
mijn lichaam, ziel
gevangen, toch vrij

en nu trekt de warmte van haar wang
en voel ik de ronding van haar oor
in mijn wang en ik weet: hier leef ik voor

alleen maar zij
staat naast me, is blij
haar lichaam, ziel
de liefde voorbij


Iamre18: Die eerste stroof is toch een gevoel, ik laat het zo staan, als ik jouw voorgestelde wijziging zou doorvoeren, zou het (in ieder geval voor mij) wat anders gaan betekenen. De laatste regel van het ' refrein 2e keer' was inderdaad niet zo sterk, heb ik ook lang over zitten pijnzen, dank voor uw voorstel, is mooier zo.

oud was:

samen staan we langs het veld
zij aan zij nu opgesteld
mijn hand in haar hand fijn er warm

de zon en zij
ze warmen allebei
mijn lichaam, ziel
alleen zijn voorbij

we staan dus samen langs dat veld
en kinderen rennen voor ons langs
geluk gevonden, niet meer bang

de wind en zij
ze strelen allebei
mijn lichaam, ziel
haar liefde voor mij

en nu trekt de warmte van haar wang
en voel ik de ronding van haar oor
in mijn wang en ik weet: hier leef ik voor

alleen maar zij
staat naast me, is blij
haar lichaam, ziel
de liefde voorbij




Deze is ook te grazen genomen door zijn hormoontjes...

Ja eens

Ach opzich wel een lief idee, zeker dat het van jou komt :p... Maar ik vind het zo cliché en het rijmt zo gerijmt :s... Aan de andere kant, het simpele idee wat eruit komt is lief en geeft een goed gevoel :)...

Simpel en duidelijk gedichtje...en idd lieffig:). Ik zou een aantal dingen wel wat anders doen.>>>

Wat betreft die 1e strophe: ik zou de 3e zin wat anders verwoorden...ik vinem zo niet echt lopen...bv:

"Mijn hand fijn en warm in haar hand"

2e strophe vink mooiig!, alleen zou ik die laatste zin weer anders doen>>deze zin komt ook een beetje terug in de laatste strophe dit vind ik niet zo mooi......dat zwakt die laatste regel totaal af...Je zou in die 2e strophe een zin kunnen 'maken' met iets van Vrij er in verwerkt...'Ik voelde mij vrij' of zoiets dergelijks....3e strophe vink wel mooi, alleen die 1e zin niet...4e en 5e strophe vink wel weer mooi!!...en die laatste strophe sluit het gedicht heel mooi af (tenminste als je die 2e strophe verandert)


liefsx
Mariamne

Wijziging doorgevoerd, is het zo beter?

Zeeeeeeekers:).......!!


xxx

Ik vind hem bijzonder. je gaat er van glimlachen en denkt aan je eigen liefde( s )'de ronding van haar oor'dat vind ik prachtig klinken. dat maakt hem subliem

het enige wat ik jammer vind is, dat je hier schrijft:

we staan dus samen langs dat veld

die, DUS vind ik een beetje misplaatst. ik zou daar 'nu'voor zetten of zo. ik weet het niet, dat is mijn mening. maar ja, wie ben ik he? ;)

verder is ie: (y)

Hmmm ik weet niet wat er te zeuren viel, ik vind zo wel oud als nieuw bijzonder intressant...het leest leuk weg, straalt wel liefde van af...Je KAN het wel, je laat het alleen niet vaak zien :)

'nu' i.p.v 'dus' was geen optie, 'dus' moest erin. Het is een verhaallijntje, na het refrein pak ik de draad weer op, het gaat door. Het refrein is eigenlijk geen onderbreking, maar het komt wel als zodanig over, doordat je hier geen tekst, zeker geen rijmende tekst, parralel kan laten lopen.