onzichtbare vriend
 

Onzichtbare vriend

onder witte lakens, fris
en lenteachtig, telden we
tot tweeëntachtig, want je zei:
‘Honderd is te veel en te oud’

logisch was het niet, maar bij
de laatste tel, -ik had het koud -
sloot ik mijn ogen en wachtte
op jouw –zachte -, zoete woorden

je ademde mijn fantasieën, zo
ze mijn aderen doorboorden

lente tweeduizend vijf: lammetjes
in de wei, schaapjes in de lucht
en de wind zucht, ik ruik de ‘toen’,
het proeft naar kindse herinnering:

-geen “Dag”, geen afscheidszoen
je was weg, als in een betovering-

-vervlogen,
vervlucht, of wellicht,
had ik je zelf wel weg-
en opgezogen-



mijn beste maat, je kwam en ging
ving mijn tranen, in je fluistering
je was niet echt, dat was gebleken
maar, kunnen we niet voor één keer

onder witte, schone lentelakens
die –tweeëntachtig- nog bespreken?

Je woordgebruik is wel mooi, maar ik weet niet echt wat ik met je gedicht moet. Misschien is het te lang of misschien begrijp ik de strekking niet helemaal.
Vooral de laatste twee strofes vind ik wél heel erg mooi.

Misschien is het een tip om ook wat meer op andermans gedichten te reageren, want ik (weet niet hoe het met anderen zit) heb meer de neiging op gedichten te reageren van mensen die ook (wel eens) op anderen reageren.

edit: Het maakt mij verder niet uit hoor, maar die neiging heb ik wel, ik heb nu eenmaal ook geen zin om overal op te reageren.

als ik een gedicht zie dat me echt aanspreekt ofzo, reageer ik, is best nog wel eens voor gekomen

verder, ik zal me voornemen me iets meer op dit forum te vertonen

-sluit offtopicgesprek-

Ik vind het een mooi gedicht en zoals Thoughtful al zei: Je woordgebruik is leuk. Een beetje langen zinnen misschien, nog een beetje verhalend. Ook kan ik soms het ritme niet helemaal vinden. Vooral de eerste strofe vind ik het ritme niet. Ik weet niet precies waardoor, misschien doordat je niet zoveel rijm gebruikt?

op jouw –zachte -, zoete woorden en waarom heb je het -zachte- gemaakt? Ik vind dat niet echt wat toevoegen.

Ik vind het best mooi, maar zoals Thoughtful al zei: ik weet niet goed wat ik ermee aan moet.
Ik krijg hier geen bijzonder gevoel bij, en dat is best jammer.
Dit stukje vind ik wl erg mooi!

Ik vind hem heel mooi. Vooral omdat ik er een stukje uit herken.
telden we
tot tweeëntachtig, want je zei:
‘Honderd is te veel en te oud’

Dit heb ik laatst ongeveer ook zo ervaren. Moeilijk uit te leggen.

@ paris,
Het ritme in de eerste strofe, op de laatste 2 na, is juist het best, al zeg ik het zelf...nuja uh eigenlijk ook niet, maar er zit wel ritme in :bloos: (was de bedoeling :s )