Iedereen en ik
 

Ik zie mezelf zitten
Als het anders was gegaan
De hele dag achter de computer
Of hangend voor de teevee

Iedereen gaat weg
Maar ik ga niet meer mee

Liggend op de bank
Met mijn voeten op de tafel
Voor me uitstarend
Kijkend in het niets

Terwijl iedereen kijkt
En zij zien een boeiend iets

Eenzaam in mijn bed
Alleen onder de dekens
Koud en heel verdrietig
Nooit meer kunnen slapen

Terwijl iedereen slaapt
En ik niet meer wil ontwaken

Niet meer eten
Niet meer willen leven
Geen doel om te volbrengen
Uiteindelijk zou ik sterven

Iedereen huppelt
Ik struikel over bergen

Maar gelukkig is het anders
Gelukkig zie ik iets
Gelukkig kan ik dromen
Zowel ’s nachts als overdag

Ik mag mezelf gelukkig prijzen
Dat ik jou bij me hebben mag

De eerste stroof+volgende twee regels doen me aan Annie M.G denken, de rest ook, maar het onderwerp is ietwat ' volwassen', het taalgebruik te plechtig. Gedicht is daardoor uit balans.

Ik ben het met de vorige reactie eens, ik vind het jammer dat je in een regel beschrijft; 'een boeiend iets'
dat is mij net iets te vaag en vind ik zonde omdat het in mijn ogen erg opvalt.

verder begint hij erg goed.
ga vooral door met dichten!

ik vind het mooi maar het is idd een beetje plechtig en serieus..sorry
maar hij is verder mooi