weerbericht
 

Kun jij echt de regendruppels,
beletten van het vallen?
De ingeslagen bliksem,
terug de lucht in gooien?
Een dicht pakket van wolken,
zonder moeite openblazen?
Of lijk je net als ieder ander,
mooier dan je bent?
En kom ik straks bedrogen uit?
Alleen, vol zorgen, onbemind?
Een ellenlange lijst van vragen.
Waarop alleen geduld,
dat (on)verwachte antwoord vindt.

---------------------------------------------
Toch maar weer eens een keertje een poging wagen.

Tot hier vind ik het echt (y) . Daarna wordt je minder origineel, wordt het geheel een beetje afgezwakt door de clichés, dat vind ik jammer.

juist, wat traangast zegt. eigenlijk kreeg ik een 'wat moet je hier nu weer mee' gevoel bij het lezen van je gedicht, maar ik denk dat het ook vooral komt door je slot, omdat die geen bijster originele afsluiting vormt. je vervalt daar in oneindig cliche, wat begint met en kom ik straks bedrogen uit. het mooiste gedeelte uit je gedicht vind ik toch het eerste gedeelte, [I]kun jij echt de regendruppels ~ beletten van het vallen?[I]. die is echt de moeite waard (y).

Ik vind het einde, dwz de laatste zin, wel nog mooi eigenlijk :) , maar dat stukje net daarvoor is minder. En het begin is ook mooi :)

alleen dit:

Kun jij echt de regendruppels,
beletten van het vallen

is beletten te vallen beter denk ik

eerste stuk is super...daarna cliches!

Ik zal de vraagtekens sowieso weglaten.
Ze zijn storend, vind ik.

Het commentaar is zoiezo al wel een stuk positiever dan eerst. :)
Ik zal nog eens naar het einde kijken.

Nee... ik vind dat je het zo moet laten, dat vind ik mooier en het ligt fijner in het ritme. Verder sluit ik eigenlijk aan bij de rest. Vooral het begin is mooi, daarna doet het me niets meer.

Ja, ik krijg wel zo'n gevoel op het begin, dat sterft ook af bij dat einde ja,, en wat betreft die vraagtekens, ik vind eigenlijk dat ze er wel moeten staan dat maakt het iets realistischer ofzo ^o) wat speelser maar serieuzer.. zoiets moeilijk uitleggen :P