U of Jij? Voornaam of Achternaam?
 

Noem je een leraar U of Jij? Bij de voornaam of bij de achternaam? Wat zijn de regels bij jouw op school?

Ik ben benieuwd wat de regels qua namen zijn bij jullie op school omdat dat geloof ik best nog wel kan verschillen!

Daarnaast vraag ik me af wat jullie vinden van de afstandscreatie met "u en meneer/mevrouw" en het respects niveau van je/jij en u :).

TS begint :).

Zelf zit ik op een school waar je, je en jij moet zeggen. Als je dat niet wil volstaat u ook nog wel, maar leraren bij de achternaam noemen hoort niet bij ons. Het is gewoon Jeroen, Joey en René en niet meneer Bergamin, Willemsen of Vet. Ik vind dat de sfeer die wordt gecreeërd veel opener is dan bij u en meneer en ik heb het gevoel makkelijker op een docent af te stappen als je gewoon iemand bij z'n voornaam kan noemen.

Hoe denken jullie erover?

Ik vind dat er inhoudelijk geen verschil is, een docent blijft immers de docent die hij is, gevouvoyeerd of niet. Maar omdat veel volwassenen graag gevouvoyeerd worden door jongeren, vind ik dat jongeren het best aangeleerd kan worden dat ook te doen, want het is voordelig en dus verstandig om altijd te vouvoyeren als de mogelijkheid dat iemand dat graag wil bestaat.

Docenten en andere volwassenen mogen in mijn ogen kinderen best verzoeken hen niet te vouvoyeren, maar ik vind het onzin om vouvoyeren te verbieden, want het is alleen maar een vorm die bovendien in bijvoorbeeld het bedrijfsleven belangrijk kan zijn.

Het ligt een beetje aan de docent, tegen de meeste zeg ik 'u', en noem ik meneer of mevrouw ...
Maar sommigen die me wel goed liggen noem ik bij hun voornaam, of zeg ik jij tegen. Dat zijn dan eigenlijk alleen m'n afdelingsleider en m'n lerares Engels.

Op de middelbare school lag het een beetje aan de docent. Tegen de meeste zei ik 'u'en 'meneer' of 'mevrouw', maar een aantal noemde ik bij hun voornaam en zei ik 'je' tegen. (Dat waren m'n mentor uit de eerste, m'n mentor uit de derde en m'n docent Nederlands uit de eerste.)

Nu spreek ik bijna iedereen aan met zijn of haar voornaam en 'je', op een aantal na die ik bijna niet ken of waarvan ik vind dat ze zich op die manier gedragen. ;)

Verschillend. Dat vind ik zelf erg verwarrend. Ik betrap mezelf er soms op dat ik eigenlijk u had moeten zeggen, maar jij zei. Bij ons is er geen regel, dat vind ik eigenlijk wel erg jammer. (n)

Er zijn voor zover ik weet geen regels over maar iedereen is gewoon een je of jij.
Ik zit op een hele kleine school dus de afstand tussen leerling en leraar is ook een stuk kleiner. Denk dat het daar deels door komt.:)

Op de basisschool heb ik van een oude leraar geleerd dat je altijd u moet zeggen en meneer Achternaam. Tenzij er expliciet tegen je wordt gezegd dat je mag tutoyeren. Daar hou ik me nu nog steeds braaf aan :)

Ik zeg altijd meneer Meuris en u, áls ik het moet zeggen. Meestal vermijd ik aanspreekvormen.

Ik ben daar ook tevreden mee, ik vind dat een docent geen gelijke van je is, zo'n man of vrouw staat boven je en daar dien je respect voor te hebben. Heel ouderwets misschien, maar ik vind het fijn zo :) Zeker op de basisschool en middelbare school vind ik dat u heel normaal is, de afstand tussen leerling en docent is daar groter dan op het HO.

op bassischool altijd je + voornaam

Op middelbare school altijd u +achternaam

Maar ik word altijd zo zenuwachtig met als er geen regels zijn , dan vraag ik me af wat moet ik doen en hoe. Dus ik ben blij dat bij ons iedereen met u word aangesproken.

Op de basisschool moesten de juffen bij hun voornaam genoemd worden en de meesters bij hun achternaam. Verder was het ook altijd 'u' (sinds ik het me kan herinneren).
Op de middelbare school moesten we ook iedereen 'meneer zus' of 'mevrouw zo' noemen (en u), maar sommige docenten zeiden er wel bij dat ze graag met 'je' aangesproken werden. Een docent was er zo strikt in, dat je de klas uitgestuurd werd als je per ongeluk 'je' tegen hem zei.
Ik vind het wel zo beleefd om iemand bij zijn achternaam aan te spreken en met 'u' te benaderen, tenzij ze zelf zeggen dat dat niet hoeft.

Op de basisschool sprak ik mijn docenten wel aan met 'je' maar op de middelbare school eigenlijk alleen maar met 'u' en achternaam. Mijn lerares Latijn mocht ik wel tutoyeren, maar dat was ik niet gewend en heb het dus ook niet gedaan. :)

Dan zullen er wel veel bruggen uitworden gegooid. Want in de eerste klas ga je hier nogwel eens perongeluk de fout mee in , als je al 8 jaar je hebt gezegd.

In principe hoor je bij ons op school gewoon u en meneer/mevrouw te zeggen, zo wordt het je ook aangeleerd in de brugklas en zo doet iedereen het ook. Er is maar één uitzondering, en dat is dan ook gelijk de populairste leraar van de school. Sommige leraren - meestal die tussen de 20 en 35 - vinden het geen probleem als je ze bij hun voornaam noemt en zeggen dat soms ook wel, maar op één of andere manier is iedereen zo gewend aan dat officiële dat dat er niet echt in gaat. De lerares waarmee ik voor de schoolkrant als hoofdredacteur heel veel samenwerk noem ik gewoon Ellen, maar zelfs dat doe ik eigenlijk alleen buiten de klas, als ik bij Frans zit is ze gewoon weer mevrouw.

Op de basischool gebruikte ik de voornamen van mijn docenten, ik zei in het begin 'u' en na een tijdje 'je'. Die kende ik natuurlijk ook goed, omdat ik maar één docent had.
Op de middelbare school zei ik meneer of mevrouw, zonder achternaam, en in eerste instantie altijd 'u', als ze zeiden dat het mocht 'je', maar aanspreken met de voornamen kreeg ik niet voor elkaar :P.
Nu zeg ik meneer Achternaam of mevrouw Achternaam tegen mijn docenten; ze kennen mij niet, ik ken hen niet, maar ik weet wel hun naam dus dat laat ik dan ook merken :P.

Meestal gewoon meneer/mevrouw, en indien dat niet duidelijk is gewoon niks. :p

Maar bij sommige leraren hangt gewoon zo'n relaxte sfeer dat iedereen hem/haar gewoon bij de voornaam noemt, zeker als iemand dat dan aangeeft!

Bij mij op school bestaan er niet echt regels voor ofzo. De een zegt u en de ander zegt jij/je. Je kan wel duidelijk eruit halen wie het mee heeft gekregen uit z'n opvoeding, want die zeggen dan meestal u. Wel noem iedereen bijna de leraren bij zijn of haar achternaam. We hebben wel een een paar uitzonderingen zoals Sammy (lerares spaans), Daan (studiecoordinator) en Petra (mentor). Maar persoonlijk zeg ik zelf altijd u en noem ik de leraren hoe dan ook bij de achternaam........ Is eigenlijk meer een gewoonte geworden.....

Ik vind zelf ook het ook wel een beetje respectloos als je iedereen zomaar met je of jij gaat aanspreken.
Gister in de bieb stond een meisje van een jaar of 10 voor me en die zij tegen een vrouw van een jaar of 50 ook gewoon 'heb je mijn pasje' dat vind ik toch echt onrespectvol. Ik bedoel als er een volwassen tegenover staat dan zeg je toch netjes u (en al helemaal als je diegene niet eens kent!)

Voor dat ik naar deze school ging, zat ik op een school waar je ook iedereen met de voornaam mocht (moest) noemen en je en jij kon zeggen. De sfeer wordt inderdaad dan wel opener Maar ik moet eerlijk zijn het was een kleine school met geloof nog geen 100 leerlingen (schakelklassen). Maar als je op een grote school zit, vind ik het eigenlijk niet meer dan nomaal dat je gewoon u zegt en een leraar bij de achternaam noemt. Dat dwingt toch ook een soort respect af.

En als je later bij een bedrijf gaat werken zeg je toch ook niet zomaar tegen je baas 'he kees wil je me ff helpen'. Dat zal je dan denk ook niet in dank worden afgenomen!

Ligt eraan, wat ze zelf willen, leeftijd, houding etc.
Oudere docenten spreek ik bijna allemaal met 'u' en met meneer/mevrouw aan. De wat jongere docenten spreek ik gewoon met 'je' en voornaam aan (tenzij ze dit niet willen).
Soms vragen we het ook wel gewoon aan een docent, hoe ze aangesproken willen worden. :)

Ik zei op m'n oude school altijd Meneer <Achternaam> en Mevrouw <achternaam>. En uiteraard hoort daar ook 'u' bij.
Er waren 2 docenten die je ook bij de voornaam mocht noemen: bij één deed ik dat wel en bij de ander niet. Ik vind het maar raar om mensen zomaar bij de voornaam te noemen en om 'jij' te zeggen als ze niet hebben gezegd dat het mag.

bij mij op school wordt altijd u, meneer/mevrouw, achternaam gezegd tegen leraren. En tegen de receptioniste van de bovenbouw wordt ook altijd mevrouw + achternaam gezegd, alleen zegt de ene je en de andere u tegen haar.

bij ons kan je zeggen waar je zin in hebt..... toch is de achternaam meer geaccepteerd, en u ook. gewoon uit respect. ik denk niet dat ze raar opkijken als je ze bij de voornaam noemt, maar we hebben redelijk oude leraren, dus dan is het wel zo netjes.. :)

zo gaat het bij mij ook. Er zijn leraren die aangeven dat je ze bij hun voornaam mag noemen, alleen gebeurd dat niet altijd.

Nu bij hun voornaam, maar op de middelbare school bij hun achternaam.

wij spreken leraren met meneer en mevrouw aan, en zeggen ook u. Je en jij vind ik op de één of andere manier ook vreemd klinken als je dat tegen een leraar zegt, maar dat zal wel gewoon zo zijn omdat ik anders gewend ben :)

Het verschilt bij ons per vak. Er zijn docenten die ook wederzijds vouvoyeren, vooral de professoren. Zijn ze 'slechts' drs, dan spreek ik ze vaak met jij aan (omdat dat een ongeschreven regel is). En voor de rest ga ik af op de manier van ondertekenen van berichten. Beperken ze zich tot de initialen, dan is het duidelijk.

Leraren zijn je meerderen en de relatie leraar-leerling is een zakelijke. Dus tenzij ze anders hebben aangegeven getutoyeerd te willen worden spreek je ze met 'professor X' en met 'U' aan.

Ik heb er overigens zelf een hekel aan als leraren mij met U aanspreken en ik spreek hen liever ook niet met je aan. Ik stel prijs op duidelijkheid.

Ik vousvoyeer docenten vrijwel altijd. Ben niet anders gewend.

Bij ons was het u en meneer/mevrouw + achternaam. Behalve bij mijn gymdocente omdat die maar een paar jaar ouder was dan wij. In het algemeen kon ik hier wel goed mee omgaan, behalve als ik mails kreeg van mijn docenten met dan hun voornaam eronder ofzo.

Nu ik studeer is het meneer + voornaam + achternaam en dat vind ik nog veel raarder, want het is wel je prof en ik weet nu nog niet echt hoe ik ermee om moet gaan. Ik houd het tot nu toe maar gewoon op meneer/mevrouw en u want dat is in Belgie toch gebruikelijker.

Meestal mevrouw/meneer&je.

Bij oude leraren u.

Bij een paar leraren de voornaam, maar dat is òf omdat zij het gezegd hebben òf omdat ze mee zijn geweest op toneelweekend en daar moet je ze bij de voornaam noemen, dus dat houd ik op school stevig vol:).

Op de basisschool waren de meesters bij hun achternaam en de juffen bij hun voornaam. En je geloof ik, geen idee eigenlijk meer.
Nu op de middelbare is het heel verschillend. Leraren die wat jonger zijn, of die ik ook regelmatig zie bij het organiseren van buitenschoolse activiteiten, is voornaam en je. Of ik vermijd de naam. Anderen zijn meneer en mevrouw (eventueel met achternaam) en u.

Bij ons is het altijd u en achternaam. Aan het begin van het jaar kregen we een nieuwe, jonge leraar. Hij zei wel een keer: mensen die dat willen mogen me ook wel met 'jij' aanspreken en voornaam. Iedereen vond dat wel leuk, maar door het automatisme zegt iedereen nu toch nogsteeds 'u'.
Ik vind het best een goede zaak. Een leraar is nog steeds je meerdere. We gaan heel normaal om met leraren hoor, ook best gezellig, maar het blijft 'u'.
De laatste tijd doe ik veel binnen school, in organisaties enzo. Dan krijg je ook vaak voornamen te horen en leer je leraren beter kennen. Maar toch denk ik niet snel over te gaan op je/jij.

In principe is de gebruikelijke aanspreekvorm je/jij en voornamen. Ik merk wel dat ik sommige automatisch met u aanspreek, omdat ze redelijk op leeftijd zijn (tegen de 60).

Als je iemand direct gewoon voor de eerste keer aanspreekt: dan gewoon met u. En anders "meneer ... (en dan achternaam)". Heb ik zo op elke school zo gedaan. Behalve als het gewoon een vrolijke, coole leraar was die je wat meer spreekt, dan ga je meestal "automatisch" meer over op "je" en eventueel de voornaam.

Hmm ik heb ook een leraar die ik mijneer *voornaam*
noem.. maar verder aanspreek met u.
Tenzij het een gesprek is dat niet zo formeel is, dan ben ik snel geneigd je te zeggen.

De jongere leraren zeggen we wel meneer/mevrouw tegen, maar een u willen ze vaak niet horen, voelen ze zich zo oud..

basisschool: u + juf/meester en voornaam
dus: Juf Marieke, wilt u dit kopieeren?

middelbare school: u + meneer/mevrouw en achternaam
dus: Mevrouw Wessels, heeft u de toetsen nagekeken?

hbo: geen regels
De meeste docenten geven aan dat ze je/jij genoemd willen worden en bij de voornaam, sommigen zeggen er niets over.
bij oudere docenten heb ik eerder de neiging om iemand bij de achternaam te noemen (of gewoon 'meneer') en met u aan te spreken dan bij de jongeren.

Ik vind het best een beetje vreemd dat de leraar-leerling relatie nou zonodig in stand gehouden moet worden door de leraren bij de achternaam en 'u' te noemen.

Op zowel mijn baisschool als mijn middelbare school was het de gewoonte om ze bij de voornaam te noemen, en ook te tutoyeren (tenzij ze ouder waren dan 60) of zo, en daar vind ik niets oneerbiedigs aan.
Het is gewoon wat persoonlijker, en dat vond ik altijd wel heel prettig.

Nu op de universiteit zou ik mijn docenten wel met u aanspreken, maar ik spreek ze toch nooit aan en ze kennen me helemaal niet, dat is toch heel wat anders.

Voornaam en 'jij'. Dat is een soort van traditie bij ons op school, of hoe je het ook wil noemen. Op de bassisschool werd het mij ook al aangeleerd, dus voor mij was het geen grote overstap. Tegen de schoolleiding zeg ik trouwens wel gewoon 'u'.

Dat ligt eigenlijk heel erg aan de docent zelf. Op de middelbare school zei iedereen bij ons altijd U tegen een docent, of je noemde hen bij hun achternaam.

Maar nu heb ik vaker les van tutoren die 3 jaar ouder dan ik zijn, ... En daar hoef je dan geen U tegen te zeggen ... :D , Die noem je meestal gewoon bij hun voornaam.

Schoolleidings bedoel je rector, coordinator en conrector?

Het hangt bij mij er vanaf wat ik moet weten van de rector, maar als het gewoon niet zo iets ernstigs is dan is het gewoon je :). Maargoed we zeggen elkaar ook "goedemorgen en hoi" op de gang :)

Voornaam en jij. Maar dit is ook een vrij kleine school, ons kent ons weet je wel.

Op m'n eerste middelbare school was het meneer/mevrouw + achternaam, en u.
Op m'n 2e middelbare was het meester/juffrouw + achternaam, en u. Wat ik op zich nog steeds interessant vind, voor een middelbare, maar goed.

U, meneer, mevrouw. Ik zal niet snel 'je' tegen een docent zeggen.

meneer/mevrouw en u: alleen als de docent echt expliciet vertelt dat je hem mag tutoyeren, dan alleen met jij

Ik spreek alle docenten standaard aan met achternaam en u. Ik denk niet dat de sfeer hierdoor afstandelijker is, ik heb juist een goede band met alle leraren. Het ligt aan de leerling en leraar of zij een informele of formele band willen, niet aan tutoyeren.

basisschool: meester/juf.. (evt. +voornaam) + u? (ik weet eigenlijk niet wat ik zei.. :o)
middelbare school: meneer/mevrouw (evt. + achternaam), u
bij enkele docenten soms 'je' en bij de toa's/poa's oid dan wel weer de voornaam met u/je. Niet omdat die minder zijn oid..het is een gewoonte hier op school.

Ik vind het raar om 'je' te zeggen, of de voornaam. Er mag wel wat afstand zitten tussen docent en leerling, en verder zeg ik ook tegen zo'n beetje iedereen u, nog even terug soms zelfs tegen m'n neef :o :D .

inderdaad, ik zit trouwens ook op dezelfde school, dus zelfde regels e.d.

Ik spreek iedereen met u en de achternaam aan. Sommige leraren worden ook welooit getutoyeerd door een aantal leerlingen, maar niet door mij. Ik vind dat niet gepast, ik vind dat er wel een afstand mag bestaan tussen leerling en leraar. En ik ben het nu eenmaal zo gewend:)

Vroeger alleen met u en meneer/mevrouw + achternaam. Tegenwoordig vinden ze dat we mogen tutoyeren dus doe ik dat.

je en voornaam. dat is gebruikelijk bij ons op school. van veel leraren ken ik de achternaam niet eens.

Gewoon bij de voornaam, zoals ze dat ook bij mij doen.

Het status gebruik van namen vind ik niet modern.

Bij ons het een meer een kwestie van gevoel, geloof ik. Wanneer je een redelijke 'band' met een docent krijgt of als deze erzelf om vraagt, zeg je vaak je/jij en gewoon de voornaam. Wanneer je iemand niet mag of je hebt daar gewoon behoefte aan noem je mensen u.

Wij zelf hebben een geheel eigen sytheem ;) we noemen de leraren naar het vak dat ze geven. Juffrouw Nederlands, meneer wiskunde ;) was in het begin een beetje wennen voor ze, toen wij perongeluk dit lieten vallen in de les, maar ze beginnen eraan te wennen :P Het is ook zoveel werk (ahum) om elk jaar al die verschillende leraren uit je hoofd te leren. ;)

Het is dus wel zo dat u/je bij ons een afstand aangeeft. Maar dit wordt niet vooroorzaakt door de aanspreektitel maar is meer een gevolg van de afstand zelf.

mentor = je
andere leraren = u

Ik heb ook eigenlijk alleen maar leraren die het niet echt waarderen denk ik als ik je/jij ga zeggen....vind ik niet erg of zo, ik ben het wel gewend

Een leraar bij de voornaam noemen zou ik niet snel doen :confused: