gebroken vaasje
 

Mijn vaasje is gevallen
van de tafel naar de grond.
Hij heeft een barstje opgelopen
maar was verder niet gewond.

M'n vaasje wilde water geven
aan de bloemen op de grond.
Maar hij heeft te lang gelegen
voordat iemand hem daar vond.

Mijn vaasje staat weer op de tafel
druk zijn barstje te verbergen.
Hij vraagt zich af hoeveel pijn
de schade hem zal vergen.

Mijn vaasje heeft het moeilijk
maar houdt zich dapper groot.
Hij wil graag nieuwe bloemen
want de oude die zijn dood.

Maar telkens als er iemand
mijn vaasje water schenkt,
moet hij altijd zachtjes huilen
als hij aan zijn bloemen denkt.

:)

ik vind hem mooi,

je zinnen lopen wel goed, er zit een ritme in
moet hij altijd stilletjes huilen die loopt minder vin dik wel


maar je kan het egt goed man :)

Ja, het leest inderdaad erg fijn vanwege het goede ritme, en ook je rijm vind ik leuk en absoluut niet gedwongen overkomen. Gewoon een leuk gedichtje om te lezen, hoewel het op bepaalde punten nog wel een klein beetje bijgeschaafd mag worden:
moet hij altijd stilletjes huilen bijv. loopt niet zo geweldig en je woordgebruik vind ik iets te gemakkelijk.

Ik vind het meer een leuk gedicht, dan echt een mooi gedicht. Maar ik vind het zeker een origineel idee. De rijm vind ik echt goed, want het valt nieteens echt op. Het ritme is ook goed, maar ik heb bij de 1e en 3e strofe, dat voor mij de laatste regel niet echt uitkomt qua ritme?

dankjulliewel :)

dat stilletjes heb ik aangepast in zachtjes, zo loopt 't beter en 't verwoord ongeveer hetzelfde :) De rest vind ik wel aardig lopen op zich :)