gedichten over verlies
 

Hebben jullie ook gedichten over verlies?

Anne liet het licht aan staan
en veranderde de nacht in dag
Anne danste op haar sterren
en zong mee met de maan
Anne bewoog mee op een liedje
en lachte naar ons vooraan
Anne droomde van de wereld
waarin iedereen haar zag

Opeens ging Anne heel veel dromen
en ze leerde niks meer bij
De dokter gaf de hoop al op
niemand luisterde naar mij
en nu droomt Anne helemaal niet meer
ze komt niet meer terug

en ik zag iets wat niemand zag
hoe kan mijn zusje nou nog veilig zijn?
als ze niet zonder mij naar buiten mag...
zij was tenslotte nog te klein

want Anne was mijn kléine zusje
maar had mijn grote kunnen zijn ...

I see myself, everything is dark,
dark sky, dark ground, dark everything.
I know there is light, though I cannot see it now
because you are here.

You hand me a rose, I feel pain.
Wish I could describe everything I feel,
But I can't for you are fading away,
away from me,
and you're a blur, but I still feel you.

My heart is ripped apart,
the pain is killing me, killing my heart, killing my world,
everything I know.
Why did you leave? Why do you leave now?
I miss you.

I love you *gebroken hartje*

dit gedicht heb ik geschreven voor mijn vader die is overleden