daadkracht..
 

“Ik ben het gewoon zat!” Ze probeert het krachtig te zeggen. Haar piepende ademhaling verraadt haar slechte eigenschap. Nooit is ze daadkrachtig geweest, niet wat slechte dingen betreft. Ze kon al niet stoppen met roken, en nu kan ze ook al niet met hem breken. Ze is hem zat, ik hoor het iedere keer weer. Ik kijk ernaar uit, en zie er tegelijk tegenop; onze avondjes sportschool samen. Iedere keer weer zie ik haar, haar stralende lach, haar bijdehante opmerkingen die net niet te ver gaan en ik geniet van de tijd die ik bij haar ben.
Als ze iemand leuk vind, want meestal blijft het daarbij, moet ik alle kleine vorderingen horen, elk woordje, elke kleine liefkozing, die voor haar een wereld van verschil maken. Een kusje in een sms bijvoorbeeld, maar als ik het stuur wordt ze er niet warm of koud van.
Zo gaat het dus al weken, hij geeft haar aandacht, maar niet te veel. Als ze om meer vraagt krijgt ze die, voor even. Zo blijft zij vragen en verlangen. Ik ben het ook zat.
“Weet je, weet je wat ik gewoon doe?!” Ze kijkt me plotseling recht aan. “Wij gaan gewoon samen naar zijn kroeg, als hij moet werken, en we gaan gewoon zoenen!” Een triomfantelijke blik mijn kant uit. “Eens kijken hoe hij dat vind, eens kijken of hij jaloers wordt.” Gaat ze verder.
Aanvankelijk maakte mijn hart een sprongetje. Het kleine sprankje hoop laaide op. “Dit is mijn kans” schoot het door mijn hoofd. Maar, nuchter als ik ben, weet ik best dat het haar alleen om hem te doen is. “Aan de andere kant..” begint het duiveltje in mij, “ misschien knapt hij wel op haar af, als ze met een ander zoent. Dan is ze voor jou…” Ik druk het de kop in. Ik ben nooit daadkrachtig geweest, niet wat slechte dingen betreft.

Ik vind je stijl erg prettig, en ook de inhoud spreekt me aan. Alleen die laatste zin vind ik niet geweldig...
Komt er een vervolg, of is dit een gedachtespinsel? :)

Nee het is een kort verhaaltje dat ik op die manier een afsluiting probeer te geven.

maar bedankt! Ik heb het eigenlijk geschreven voor het forum, om eens te kijken wat er aan (opbouwende en nuttige) kritiek komt. Om te verbeteren dus :)

Opbouwende kritiek? Ik ga mijn best doen :)

Vind ik geen mooie zin. Alsof een piepende ademhaling een slechte eigenschap uitbeeldt; het kan net zo goed een ademhalingsprobleem zijn, of iets dergelijks.
De overgang is te snel, en het is een beetje verwarrend wie wie aandacht geeft. UIteindelijk is het wel duidelijk, maar toch.
De eindzin is en blijft slecht! Misschien iets van: 'Maar ik wist dat ze die daadkracht niet zou kunnen vinden', om toch een soort cirkel te blijven houden?

Hmm dankjewel.
Die eindzin wil ik toch echt zo houden, voor mij is die erg belangrijk.

Over de piepende ademhaling heb je gelijk, maar ik had een linkje nodig. Misschien andere suggestie?

Als ze iemand leuk vind, want meestal blijft het daarbij, moet ik alle kleine vorderingen horen, elk woordje, elke kleine liefkozing, voor haar maakt het een wereld van verschil. Zoals een kusje in zijn sms, maar als ìk het haar stuur wordt ze er niet warm of koud van.

Zo beter, of bedoelde je het anders?

Misschien in plaats van die piepende ademhaling -> wanhopige blik in haar ogen, of een spanning in haar schouders, zoiets.

Het gaat mij meer om Zo gaat het dus al weken, hij geeft haar aandacht, maar niet te veel Maar ik denk dat die verbetering die je zelf al voorstelde ook goed is.

En als die eindzin voor jou belangrijk is, moet je hem zo laten staan! (Y)

Hmm, nee ik ga er altijd vanuit de je mimiek meegaat met je gedachten. Maar dat kan ook persoonlijk zijn.
wanhopig kijken verraadt ook geen slechte eigenschap in de vorm van roken, dus dat is nogal.. moeilijk..
maar bedankt voor het meedenken en beoordelen!

Maar het gaat toch om het feit dat ze niet daadkrachtig genoeg is om te stoppen? Nou ja, jij kan het weten, het is jouw verhaal :)
En graag gedaan hoor! :D

Ik vind het wel leuk. Is het gebaseerd op iets waargebeurts?

Nee, mijn duim is wel zooooo groot *houdt handen ver uit elkaar*

Oke hier en daar wat.