Poging 2 van 10.
 

“Ik ben gewoon moe, ik wil niet meer. Wat is het nut nou? Nu elke dag naar school gaan, dag in dag uit. En waarom? Om straks een baan te krijgen, dag in dag uit. En waarom? Om dood te gaan. Waarom kan ik dat gewoon niet nu doen? Ik ben gewoon zo moe, zo moe. Ik heb geen fut meer.” Hij zucht, diep. Ik houd hem in mijn armen, kus zijn zachte haar. Ik houd hem stevig vast, troostend, terwijl ik hem door mijn vingers voel glippen. Ik streel zijn armen. Vol wonden, littekens en lelijke korsten. Ik haat die wonden, ze doen me zo’n pijn. Zijn perfectie die hij zelf niet doorheeft, verwoest. Mijn liefde, die zijn innerlijke wonden maar niet kan helen. Zijn mooie donkere mysterieuze ogen, waar veel pijn achter schuilgaat. Het intrigeerde me, nog steeds trouwens.
Ik zit op zijn bed, en ben volkomen machteloos. Zwarte teksten staren me aan vanaf zijn muren. Ze maken me pijnlijk bewust van zijn pijn. De zin van het leven is aan hem voorbij gegaan. Geen psychiater of psycholoog dringt tot hem door. Bedenkend dat ik hem verlies, verlies aan zichzelf maakt me verdrietig.
Huilend lig ik nu in zijn armen, snikkend en gesmoord door zijn trui vertel ik hem dat ik hem haat, dat hij een lafaard is, dat hij me niet alleen mag laten. Hij zegt niets. Ik haal diep adem, stop met huilen. Ik snuit mijn neus en kijk hem aan. Zijn zakmes ligt blinkend en scherp op zijn bureau. Ik pak het op en kijk ernaar, het mes dat ik zo haat. Ik stroop mijn mouwen op en blijf hem aankijken. Nog steeds geen reactie.
Ik zet het mes op mijn vel, en snijdt erin. Ik ben niet bezig met de pijn, die toch duidelijk aanwezig is. Ik peil zijn reactie. Hij heft zijn hand op, legt het op mijn hand met het mes. Kijkt me aan en pakt het mes af. Hij klapt het dicht, legt het in zijn la. Omhelst me, kust me, en zo staan we daar. Midden in zijn kamer. Ik hopend op een wonder. Hij op zijn geluk.


Wederom: verbeteringen, (opbouwende/nuttige) kritiek welkom.

Apart, vooral het einde. Samen snijden, daar heb ik toch mijn bedenkingen bij...
Verder vind ik het niet bijzonder geschreven, het is gewoontjes, het doet me niets.

Kus Soapsie

*zucht* opbouwende dan wel nuttige kritiek
dat zegt je echt niks zeker?
Jammer, want met jouw reactie kan ik dus niks,
nutteloos, helaas.

:confused:
Waarom reageer je zo?

Moeten we je het voor gaan kauwen hoe het precies moet?

Heb verder geen verstand van letteren maar ik vind het een erg mooi stuk. Ik hou wel van die 'simpele' teksten. Met simpel bedoel ik dan niet van die moeilijke woorden en zinnen enzo..

Ik vind het mooi! (y)

uit jouw reactie blijft dat je waarschijnlijk niet echt met kritiek om kan gaan...opbouwend of niet...

Deze formulering zocht ik. Ik ben het met je eens.

(y) :p

Hm, ik vind het mooi, goed stuk. Misschien simpel bewoord, maar toch... En sorry, ook ik kan weinig 'opbouwende' kritiek geven.

Ik vind het ook wel een mooi stuk, maar ik durf het niet te zeggen want ik ben bang dat je gaat schreeuwen. Goede, bruikbare kritiek geven is best moeilijk.

Ik ben het eens met Soapsie.

En als kritiek waar je misschien wel wat mee kan, ik vind je zinnen in het begin te kort. Het geeft het verhaal een soort snelheid, die er niet bij past.
Verder heb je een aantal woordden dat je wel heel vaak gebruikt, gewoon, pijn.

:D

Is
Is dit
Is dit misschien
Is dit misschien wat
Is dit misschien wat je
Is dit misschien wat je bedoelt
Is dit misschien wat je bedoelt met
Is dit misschien wat je bedoelt met opbouwende
Is dit misschien wat je bedoelt met opbouwende kritiek
Is dit misschien wat je bedoelt met opbouwende kritiek?

Het is apart, maar het raakt me wel.

Alleen: volgende keer niet gelijk zo aanvallend tegenover letteraars he! :nono:

We hebben status :cool:

En ook niet tegenover niet-letteraars!

Like duh!

Oke sorry dan voor de reactie,
maar het probleem is dat ik het natuurlijk niet leuk vind om kritiek te krijgen, en er hoeft niets voorgekauwd te worden,
maar, ik kan er gewoon niets mee als je het niet mooi vind.
ik krijg een mening, maar het is gewoon makkelijker als ik weet wat er niet goed aan is snap je,
ik schrijf het op, ik check het op spelfouten en zet het hier neer.
Het is van mijn kant ook maar een probeersel, maar ik wil graag beter worden in schrijven omdat ik gewoon niet lang bezig ben.
het lijkt mij dan toch het beste als je vertelt waarom iets niet goed is of wat je dan anders wilt zien.
tot zover..

Dat begrijpen we (de meesten), maar het is gewoon erg moeilijk, zo niet onmogelijk, om, wanneer het je bijvoorbeeld niet raakt , aan te geven waar dat door komt. Je weet hoe het bij je overkomt, maar niet wat daar precies voor zorgt. Bij Soapsies reactie is dat ook zo, dat kun je gewoon niet goed beargumenteren.

Als je niets kunt met 'Ik vind het niet goed', kun je ook niets met 'Ik vind het goed'.

Ah weet je wat het is, dan weet ik toch dat ik niet hoef te verbeteren. Maar als iemand het goed vind is het goed,
maar ik kan me niet voorstellen dat het zo is.
ik heb het gewoon een beetje onderschat, en de mensen hier hebben gelijk

Dat is dus snijd, zonder t.

Ga nou niet direct op zo'n vreemde manier praten/typen. Wat moet ik er nou nog meer over zeggen? Ik vind je manier van schrijven saai...zou ik dan als 'opbouwende kritiek' moeten zeggen: "Schrijf interessanter!"? Dat snap je zelf toch ook wel. En dat ik niet zo hou van het onderwerp snijden, daar kan ik toch ook niet veel meer over zeggen?
Dus niet meteen gaan lopen piepen als ik negatief commentaar geef.

Als je het niet leuk vind om kritiek te krijgen, waarom post je dan iets? Als je hier iets post, kan je uiteraard kritiek verwachten. Dus dat snap ik dan weer niet...

Laat maar joh, ik geloof dat ze al sorry heeft gezegd :rolleyes:

:eek: niet zij weer :eek:

:nono:

n00b!

Niet weer zo'n iemand die kritiek niet accepteert. Vraag dan door als iemand wat vraagt, vraag gewoon wat er beter kan. En doe niet gelijk zo chagerijnig.

Heb gelijk al geen zin meer om dat snij-verhaal te lezen.:o

Je begint je tekst al met een citaat dat zo lang is, dat ik niet echt in de gaten heb dat het wordt gezegd. Zoiets gaat niet in een zucht, het moet onderbroken worden. Ik vind het vooral storend omdat deze eerste zinnen (achter elkaar nogwel) de enige gesproken zinnen zijn in je verhaaltje.

Daarnaast, het is een fragment, geen verhaal. Een fragment kan op zich heel mooi zijn, maar eigenlijk kan je er als lezer weinig mee. Je leest het, denkt er even over na, en gaat weer verder, al kan het nog zo mooi zijn.
Bovendien is het schrijven over een psychisch of psychologisch 'drama' dat een relatie ondermijnt niet echt bijster bijzonder, vandaar dat er niet echt bekritiseerd word. Het zit goed in elkaar, maar het is niet zozeer goed. Bijna iedereen in de juiste stemming zou zoiets kunnen schrijven.

Maargoed, ik sluit nog even af met wat tips: gebruik ruimtes, enters, regels, en ratel niet in een keer door. Tip twee: begin niet teveel zinnen met 'ik' of 'hij', danwel het onderwerp. Gebruik niet in elke zin de zelfde grammaticale configuratie, anders wordt het eentonig, hoe boeiend het ook is.


Voor de rest (dus niet voor TS, maar voor de rest):Lever nou niet zoveel kritiek op de persoon. Dat is veel te gemakkelijk van achter een anoniem toetsenbord. Bovendien heeft ze al 'sorry' gezegd, dus toon je een beetje letteren-waardig.

Mvg.

Zut Alors!

Zie; er valt best kritiek te geven. De een na langste post van dit draadje :)

Nee, dan vind iemand het goed. Volgens mij kan je nooit iets schrijven dat goed is. Ik weet niet wat de definitie van zijn is, maar ik denk niet dat je iets kan schrijven dat iedereen goed vind. Beetje veel cursieve stukjes, maar goed.

@ Zut: Volgens mij de langste:D.

En ontopic: Tja. Ja. Mwah. Opbouwende kritiek:cool:.

Als ik deze reactie lees dan denk ik gelijk fuck off en heb ik echt geen zin meer om jou verhaaltje te lezen.

O ja, daarbuiten (ja ik heb het toch gelezen, omdat het zo kort was) ik vind het feit dat hij een mes bij zich heeft een beetje ongeloofwaardig, familie of iets in die trant laat echt niet toe dat iemand met dergelijke problemen een mes op zak heeft en als hij het al stiekem heeft zal hij dat niet zo open en bloot op tafel leggen.

Verder vind ik het einde best goed nog, al is het begin vermoeiend. Ehh, ik ben moe kan niet echt duidelijkere kritiek geven, probeer anders zijn probleem wat duidelijker te maken of hetgeen wat hij zegt ernstiger over te laten komen, zijn gedachtes heb ik immers ook elke ochtend als mijn wekker gaat. :o

Als iemand zelfmoord wil plegen doet die dat toch wel,
maar je kunt niet iemands hele kamer, kluis spullen etc doorzoeken, bovendien mensen die zichzelf pijn willen doen,
kunnen zich nog met aspirine plasticjes verwonden

Openingspost

Edit: nee toch niet, ook het verhaal is korter dan Zuts reactie. :eek:

Zei ik toch!

Betwetertje

Ik vind het niettemin onwaarschijnlijk onwerkelijk dramatisch. :)
Goed schrijven is niet zoveel mogelijk drama op papier gooien.

Weet ik, je hoeft me niet met mijn neus op de feiten te drukken:(:D.

:eek:

Ik vind het mooi. Doet me denken aan een dierbaar persoon. Mooi verwoord, apart doch mooi einde.

Schrijven is schrappen ;)

ook.

Je hebt zijn reden om zich kut te voelen niet egt heel erg verwoord maar er gewoon een drama van gemaakt maar ik weet niet eens waarom :| Omdat hij geen zin heeft om naar school te gaan?

Das dag gehele jeugd dan toch?

Hmm, ik vin dhet best een mooi stuk alleen ik zou het begin iets duidelijker maken.. :)

Doe jij soms ook journalistiek? :eek: (das namelijk een van de meest geprezen spreuken bij ons op school)

ps, als iemand in een verhaal zegt: ''ik wil niet meer'' heb ik altijd zo iets van: ''like I care...'' dus kijk misschien toch maar even naar de wijze uitspraak van Zut Alors.

Bij ons, middelbare school, ook.
'schrijven is schrappen'
'kill your babies'
'...' etc

:eek: :eek: :eek: :eek:

kill your babies:
Als je van te voren een idee hebt dat je heel graag in je tekst wil verwerken, maar wat er uiteindelijk toch niet in past, moet je dat idee loslaten, en niet proberen het er alsnog in te proppen, want dat is niet goed.

'...':
Een derde nietszeggende uitspraak, die ik me even niet kon herinneren, en daarom heb vervangen met '...'. :p

Toevallig ''show, not tell''? Wel toepasselijk op dit verhaal namelijk. :)

Nee ;) maar ik wist dat het een veelgebezigde uitspraak was. Ik ben het zelf overigens meer eens met 'schrijven is reviseren'.

Nee, helaas.
Bij het schrijven van een betoog is er niet veel om te laten zien ;)


Schrijven is reviseren? dat klinkt toch helemaal niet.