Ben opnieuw begonnen met snijden...
 

Het begon goed te gaan thuis, heb geen ruzie meer gehad, maar ze staan nog altijd niet achter mijn relatie en dat blijft knagen vanbinnen.
Gisteren een hoop miserie gehad met mijn ex waardoor ik me weer rottig ging voelen en vandaag kreeg ik de kans naar een mes te grijpen en dat heb ik dan ook gedaan. Weer nieuwe wonden,weer nieuwe littekens die me er altijd aan zullen herinneren hoe erg ik mezelf haat.
Het mes heb ik in mijn kamer verstopt en ik heb een verband rond mijn arm gedaan zodat ze het niet zien (ik heb gezegd dat ik pijn heb van het infuus in het ziekenhuis)
Ik heb gewoon het gevoel dat het nooit zal ophouden...

Kus, BadAngel

Ik weet sinds kort hoe het is, aangezien een vriend van mij het ook doet (okee, dan kun je niet ECHT weten hoe het is, maar wel wat beter)

Ik denk dat het belangrijkste is er met mensen over te praten... Ik denk dat je dat al wel doet, maar dan misschien nog wel meer. En dat mes gewoon wegdoen. Want jij bent sterker dan dat mes!

Heel veel sterkte meid!
*kiss*
Fabian

Hey BadAngel!
Het moet wel heel erg slecht met je gaan als je jezelf snijdt!
Zo te zien voel je je zo rot omdat niemand achter je relatie staat, is dat echt de enige reden? Iig staan jij en je vriend achter jullie relatie, haal troost uit je vriend. Haal troost uit je hobbies, boeken, muziek, tv, whatever je leuk vindt.
Misschien hebben "ze" een goede reden om niet achter je relatie te staan, daarom moet je er met hen over praten en hen duidelijk maken dat jouw vriend precies de juiste persoon voor je is.
Waarom lag je in het ziekenhuis? Omdat je jezelf al eerder hebt gesneden? That sucks! Naja, ik kan me voorstellen dat mensen dat doen, dan voel je je psychische pijn namelijk niet meer, I guess. Je moet wel zeggen dat je snijdt hoor, dan pas zullen "ze" beseffen hoe erg ze je pijn doen door tegen je relatie in te gaan.
En wat je ex betreft, zeg hem dat hij moet ophoepelen en negeer hem!
Sterkte!

Heb ik ook. Als ik boos ben, dan snij ik. Het zijn ook littekens, en de volgende dag staart iedereen naar men arme...


Ik snap dus dat iemand zich snijt, als ik mij snij voel ik me daarna een pak beter. Ik ben zelfs eerst fier op, daarna dus niet. :rolleyes:

Ik ben vorige week ook weer begonnen na 3 maanden. :S

Zoek afleiding wanneer je weer wilt snijden. Want wat heeft het voor nut om jezelf littekens te geven?
Ik heb geleerd een stappenplan te maken in de kliniek en dat helpt onwijs, maar je moet er wel inkomen aan het begin.
Schrijf gewoon 6 (of meer) dingen onder elkaar op, die je kunt doen als je weer de neiging krijgt om te snijden.
Bijv:
- Afwassen
- Tekenen
- Tv kijken
- Kamer opruimen
- Douchen
- Dieren verzorgen
Dit zijn er al 6. Maar probeer wel dingen te nemen, die een beetje aandacht eisen. Welke ook nog wel eens helpt, is gewoon een bladzijde uit een telefoonboek overschrijven. Dat eist cocentratie, zodat je er niet meer aan denkt.

En verder, zoek hulp als je het nog niet hebt! Het heeft geen zin om steeds om hulp te roepen bij vrienden, jah, ze kunnen je steunen, ze kunnen je aandacht geven, maar helpen zij het probleem op te lossen? Vecht zelf!
Praat met een psycholoog, die zal je misschien wel doorwijzen naar een psychiater voor medicatie ofsow uit mijn eigen ervaring. Maar laat je wel helpen!
Het is zonde van je tijd om je zo te blijven leven. Het leven is zoveel mooier!

Sterkte(y)

*knuffiej*

Eend

Nee,de grootste reden waarom ik automutileer is zelfhaat, dat ik het moeilijk heb omdat ze mijn relatie niet willen aanvaarden is er alleen maar bijgekomen en heeft een nog een beetje erger gemaakt. Ze hebben problemen met mijn vriend zijn drugsverleden (hij is nu aan't afkicken,heb hem leren kennen in een instelling)
Ik lag in het ziekenhuis omdat ik een zelfmoordpoging ondernomen heb,ik zag het echt niet meer zitten en had een overdosis medicatie geslikt...
De vorige keren dat ik sneed wisten ze het,maar ze weten niet dat ik weer eens opnieuw begonnen ben. Ik wil gewoon niet dat ze mij weer in een instelling steken...
En mijn ex,die maakt het mij vreselijk moeilijk,hij zit constant berichten te sturen waarin hij dreigt met zelfmoord,ik had blijkbaar nog geen problemen genoeg...

Kus,BadAngel

Je bent niet de enige. Ik ook dus. En ik schaam me er voor, was net zo trots dat ik het al een half jaar niet meer gedaan had. :o

Ik heb al een paar maanden hulp en medicatie heb ik ook al. Ben al naar een psychiater geweest,dan naar een instelling,terug naar huis,terug naar instelling en morgen moet ik naar de psycholoog om te horen of ik weer naar een andere instelling moet... Aan hulp heb ik dus geen tekort.

Ik schaam mij er ook enorm voor (durf zelfs niet meer gaan zwemmen), maar toch vind ik dat ik het verdien. Als ik het moeilijk heb of in de spiegel kijk voel ik die zelfhaat heel erg en dan zijn er stemmen in mijn hoofd die zeggen dat ik het mezelf moet laten voelen en dan is mijn mes mijn beste vriend...

http://www.forum.scholieren.com/show...hreadid=115864

look at this if you want

Owkeej dan hou ik daar verder mijn mond over;)

Wel irri dat je steeds overal heen wordt geslingerd! Ik heb zelf gelukkig wel goeie hulp. Kben nooit overal naar toe geslingerd zeg maar...
Maarjah..vecht door huh meis!

*knuffiej*

Sterkte eey!

Eendje

Hey BadAngel!
Je zegt dat je mutileert omdat je jezelf haat. Nu is de vraag, waarom haat je jezelf? Denk je dat jij minder waard bent dan andere mensen? Dat is niet zo hoor. Jij zelf bent het meeste waard, en je moet het meeste om jezelf geven en het beste voor jezelf doen. Alleen als je van jezelf houdt kun je écht van anderen houden.
Ik kan trouwens wel begrijpen dat je ouders niet 100% achter je relatie staan. Waarschijnlijk zijn ze bezorgd om je en denken ze dat je vriend een slechte invloed op je zal uitoefenen. Alhoewel ik persoonlijk juist het tegenovergestelde denk, omdat hij aan het afkicken is, en dus het goede voorbeeld geeft mbt het aannemen van hulp.
Ook zeg je dat je niet wilt dat ze je nog eens in een instelling stoppen, dat snap ik. Maar het is voor je eigen bestwel. Enne, je gaat vrijwillig een instelling in, er is niemand die je daartoe kan dwingen, behalve via de rechter dan ofcourse.
Je moet je ouders ook vertellen dat je weer met snijden bent begonnen, hoe pijnlijk dat ook is, voor hen en voor jou.
Als je om jezelf geeft, geef je je nu meteen vrijwillig op bij een instelling, en zeg je tegen jezelf dat je om jezelf geeft.
Er zijn vast en zeker ook zat goede, leuke momenten in je leven (geweest), denk daaraan als je je depressief voelt, en denk eraan dat alleen als jij jezelf inzet, je met de hulp van anderen (een instelling bijvoorbeeld) zulke momenten opnieuw beleeft, en een fantastisch leven weer oppikt.
About je ex, ik vrees dat hij je ontzettend beinvloedt met zijn stomme berichten. Geef hem het adres van een instelling voor suicidale mensen (als hij serieus is in z'n berichten), en negeer hem verder.
Luck!

Waarom ik mezelf haat: slechte ervaringen op school,ik kon nooit iets goed doen voor mijn klasgenoten,kreeg van alles wat misliep de schuld. Ze waren constant grof tegen mij ofwel negeerden ze mij en was ik lucht voor hen. Daardoor kreeg ik eerst een minderwaardigheidscomplex en dat is uitgegroeid tot zelfhaat.
Langs 1 kant kan ik mijn ouders begrijpen wat mijn relatie betreft, maar ik vind gewoon dat ze moeten aanvaarden dat ik hem wel een kans wil geven,als hij die kans verknoeid en opnieuw met drugs begint is het gedaan en dat weten zowel hij als mijn ouders.
Het is inderdaad zo dat mijn ex mij beïnvloedt door die berichten,want ik krijg er een schuldgevoel door waardoor mijn zelfhaat altijd maar groter en machtiger wordt.
Ik heb geen adres van een instelling voor suicidale mensen,als jij of iemand anders er mij 1 doorgeeft wil ik het hem wel geven.

Kus, BadAngel

Morgen komt adres, promise!
Trusten mensjes!

[QUOTE]Amoa schreef:
[B]Morgen komt adres, promise!

Ok thanx meid

xxx-jes van mij

Hey BadAngel!
Hiero is een site met wat Riaggadresjes.

http://www.angelfire.com/me4/Steunpu...ing/riagg.html

Bij het Riagg kun je hulp vragen en dan sturen ze je door naar zo'n instituut, maar ik neem aan dat je dat allang weet.
Ik was op zoek naar een ander adres, dat zet ik er zo snel mogelijk bij. Dat is het adres van een instelling waarnaar je doorverwezen kunt worden bij het Riagg.

Dankjewel meid
Hier zal hij wel wat mee kunnen doen (of hij het gaat willen is een andere zaak,maar meer kan ik niet doen voor hem)

Ik heb nog een klein vraagje: Mijn ouders willen niet geloven dat automutilatie verslavend is,iemand een idee hoe ik hen er toch van kan overtuigen? Want zij zijn er dus van overtuigd dat ik er zomaar mee kan stoppen en dat gaat niet en als ze dan mijn nieuwe snij- en kraswonden zien,ga ik weer een hoop ruzie hebben enzo. Volgende week moet ik naar de psych,zou het helpen als ik hen in haar bijzijn op de hoogte breng van wat ik weer de laatste dagen heb gedaan?Een psych weet toch ook dat automutilatie verslavend is,dus als zij het zegt geloven ze het misschien wel.
Maar goed,als jullie dus nog ideetjes hebben,zeg maar.

Kus, BadAngel

Dat wou ik dus ook zeggen, wat je zelf al zei.
Een psyg weel (lijkt mij) dat automutolatie verslavend is, dus vraag je ouders contact op te nemen met je psyg, zodat je psyg kan zeggen dat het wel degelijk verslavend is

Dan ga ik dat doen. En maar hopen dat het werkt...

Kus van mij

Goed zo (y)

kus terug

(Wel eerst de psycholoog inlichten en dan pas je ouders he!)
Heel veel suc6!

GreetzzZ

Ja,ik denk dat dat wel het beste is :)

xxx-jes

Als je dat "opnieuw beginnen" nou eens als een foutje, een uitschieter ziet?
Dan heb je in elk geval geen excuus om weer verder te gaan, want je was gestopt en het was gewoon eenmalig.

Door het "opnieuw beginnen" te noemen, hou je het zelf in stand..

Ik denk dat je het verkeerd begrijpt. Ik heb 3 weken niet kunnen snijden omdat ik in een instelling zat en toen ik thuis kwam kreeg ik die problemen er nog bij. Mijn zelfhaat is niet weggegaan door in die instelling te zitten,dus ik wist dat als ik thuis kwam dat ik opnieuw zou beginnen met snijden en krassen.
Het was dus ook niet eenmalig, ik doe het dagelijks.

Kus van mij

en als je dat nou eens niet meer zou doen?

Makkelijker gezegd dat gedaan, I guess...

Kijk,automutileren is verslavend,dus ik kan daar niet zomaar mee stoppen.
Zoals Amoa als zei: het is makkelijker gezegd dan gedaan.

Kus van mij

Snijden in jezelf is echt het domste wat je kunt doen... Een vriendin van mij heeft dit tot in het extreme gedaan, haar hele onderarm zit onder dikke sneden van 0,5cm breed.

Ze kan nu niet normaal meer een T-Shirt/Shirtje met korte mouwen aan of ze moet een of ander raar kousje erom doen.

Je krijgt er echt spijt van! Heeft zij ook..

En als je dan snijd, snij dan iets leuks... Naam van je vriend/vriendin ofzo.. Heb je altijd een aandenken aan een waarschijnlijk leuke tijd. :)

Ik heb de naam van een heel veel voor mij betekend iemand in mn onderarm gezet, toen zij nog leefde, nu is ze dood en zie ik het samen als de pijn die ik daardoor extra heb gekregen als een aandenken en is ze nog altijd bij me...
Het gaat hier trouwens om een paard;) En JA een paard geeft mij 10x zoveel steun als een mens. Ik zie zowiezo dieren beter dan mensen. Maar ja, dit was weer ff offtopic ;)

knufz

Eendjuh

Tips geven mag niet
lees ff de announcements, hier, op psygologie, voor je iets post!

http://www.forum.scholieren.com/anno...?s=&forumid=51

Juist omdat het zo verslavend is, is het van belang dat je, liefst onder begeleiding van professionele hulp, er van af komt en op een andere manier die niet schadelijk voor je is met je problemen om kunt gaan. Je hebt gelijk dat je er niet zomaar mee kunt stoppen omdat het zo verslavend voor je is, maar je kunt het met behulp van deskundige begeleiding wel af proberen te bouwen zodat je er uiteindelijk helemaal van af bent. Snijden lost immers geen problemen op, maar veroorzaakt alleen maar nieuwe problemen.

Nou ja, ik haat mezelf ook, en elke keer wil k mezelf weer snijde, maar de pijn houd me meestal tegen.
Toen ut nt afgelope was met dat gesnij van mij, ging ik naar me broer's kamer, en zag dat hij zich zelf aant snijde was, daardoor begon ik ook weer.
En af en toe willik ut weer, maar denk dan aan me family, friends, en mijn eige vriend sebas, en dan stop ik ermee, omdat ik hun geen pijn wil doen.
Ook willik gewoon heel vaak dood.....
En soms denk ik daar aan, en denk dan: hoezo ist leven eigenlijk>

:(