kan hem niet vergeten:(
 

Ongeveer een jaar lang had ik een vriendje!Een geweldige jongen waar ik toen al tijden verliefd op was. Onze relatie was echt perfect..de tijd met hem was echt de gelukkigste van mijn leven. Op een gegeven moment, toen het nieuwe eraf was ging het minder goed tussen ons en dat maakte mij vaak verdrietig. We hebben hier eigenlijk nooit goed over gepraat, en daardoor heeft hij op een gegeven moment een punt gezet achter onze relatie. Dit is nu 4 maanden geleden, en ik was er kapot van. Nu nog steeds lig ik vaak huilend wakker. Natuurlijk zeiden we toen het uit ging:''we blijven goede vrienden hoor''..maar dit pakte niet zo uit.en nu gaan we amper met elkaar om. Mijn vriendje heeft ook al lang de draad weer opgepakt. Hij lijkt heel gelukkig en doet weer allemaal leuke dingen. Terwijl ik hem nog lang niet achter me heb gelaten. Ik weet gewoon zeker dat als alles anders was gegaan, dat het dan zeker goed was gekomen tussen ons. Of is het duidelijk dat hij zonder mij verder wil?? sorry voor het onduidelijke verhaal..maar wat moet ik doen??

Gewoon doorgaan en niet weer hoop koesteren dat het goed komt. Niet gaan praten als in 'wat als dat en dat, dan dat en dat', want zo ging het niet, dus zo is het niet.
Ik weet hoe het voelt, ik heb het ook meegemaakt, maar uit ervaring weet ik nu dat alleen tijd er voor zorgt dat het over gaat.

daar heb je natuurlijk gelijk in maar het is zo verschrikkelijk moeilijk. daarbij komt ook nog dat hij veel omgaat met mijn vrienden, en ik voortdurend met hem geconfronteerd wordt. aan de aan ene kant wil ik ook graag met hem blijven praten&knuffelen. maar aan de andere kant weet ik ook wel dat ik zo hoop zal blijven houden...ik wil wel afstand houden maar ik trek vanzelf weer naar hem toe..

Op een gegeven moment moet je sterk zijn en die grens trekken. Anders blijf je zo door sukkelen..
Ik stond vroeger op met mijn ex en ging met hem slapen. Ik had het heel veel over hem en ik huilde nog veel om hem. Gelukkig is dat nu over. Ik heb het kunnen afsluiten. En het voelt/voelde als een bevrijding. Als een last die van mn schouders afviel.
Gewoon omdat ik 'afscheid nam' van ons en van onze tijd samen. Het was klaar zo en goed zo.

Sluit het af meid, dat is het beste, ik heb het ook gedaan en voel me stukken beter. Je hebt een eigen leven, laat het niet meer door hem leiden

En ohja ik denk zeker nog wel aan onze tijd, maar ik weet dat het zoals vroeger nooit weer word het was een mooie tijd en ik koester de herinneringen en probeer al het lullige te vergeten.

Leg je er bij neer, en op naar de volgende, je bent nog jong. Ik ben er nog steeds stellig van overtuigd dat op elk potje een dekseltje past. Alleen wanneer dat passende dekseltje zich aanbied

ik wil het zo graag afsluiten..maar hoe doe je dat?dat zal wel gewoon tijd kosten zeker...nu denk ik nog steeds eigenlijk de hele dag aan hem en hoe ik me voel is afhankelijk van hoe hij tegen me doet...ik wil hem zo graag gewoon los laten.

In ieder geval bedankt voor jullie reacties :)

Het afsluiten komt denk ik pas als je het echt kunt accepteren dat het uit is en niet meer goed komt.

Ben het helemaal eens met Loontjuh. Een mooie aanvulling daarop:
Wordt hoog tijd voor de grote schoonmaak! Haal alle foto's van je muur, ruim alle kaartjes en brieven op en ruim alle cadeautjes die je van hem gekregen hebt op. Doe de evt. sieraden die je van hem hebt gekregen af en doe ze allemaal in een doos. Als het voor jou gevoel helpt versier je die doos mooi ofzo zodat al zijn spulletjes wel een speciale plek hebben, maar berg ze op zodat je niet iedere keer als je je kamer binnen komt aan hem herinnert wordt. Koop andere, vrolijke muziek en laat de muziek die jullie samen luisterden even in de kast staan. En verwen jezelf met bijv wat nieuwe kleren, een nieuw kapsel en wat nieuwe, andere make-up. Kortom; wees een beetje lief voor jezelf en zet de dingen die jou aan hem herinneren even aan de kant. Zo maak je het jezelf ook even wat makkelijker.... Is waarschijnlijk wel moeilijk, maar werkt vaak wel erg goed.

:) idd

het is nu 4 maanden uit? Kennelijk heb je gewoon een iets langere rouwperiode nodig. Na mijn eerste relatie was ik ook hartbroken, en heb 3 maanden lopen huilen, ofwel bij de gedachte aan hem in het verleden, of aan wat had kunnen zijn in de toekomst. Toen INEENS was ik er overheen. Niet helemaal natuurlijk, maar het deed me niet direct pijn meer. De leegte blijft wel, totdat je een andere fantastische jongen tegenkomt. Maar na dat 'breekpunt' zit je gewoon weer lekker in je vel.

Ik weet niet wanneer dat bij jou zal zijn. Ik denk dat je ook een beetje strenger voor jezelf moet zijn. Met je huidige houding bereik je niets dat verdriet. Mijn advies: leer je leven wat je nu hebt meer waarderen, en doe niet alsof het niets waard is zonder je ex. Vind nieuwe dingen die je altijd al had willen doen, durf je grenzen te verleggen: je hebt toch niets te verliezen.

bedankt voor jullie lieve reacties :) Ik besef nu ook wel dat ik geen hoop meer hoef te hebben, hoewel dat wel moeilijk is. Het is veel fijner om te denken dat we toch wel weer een keer bij elkaar komen. Stiekem hoop ik steeds dat hij me zo begint te missen dat ie me heel graag weer terug wil. Maar zelfs al zou hij dat doen, dan zou het natuurlijk heel dom zijn om hem terug te nemen. We hebben zelfs nog een keer sex gehad nadat het uit is, daar heb ik zo'n spijt van :bloos:

Waarom heb je daar spijt van dan?

omdat hij het uit heeft gemaakt, maar daarna wel heel snel weer aan me ging zitten en ik liet dit gewoon toe. Bovendien hield ik zo ook nog hoop dat het weer goed zou komen tussen ons.

Als je er van genoten hebt, heb er dan geen spijt van.
Ik heb nadat het uit was nog tig keer seks gehad met mijn ex. Qua het afsluiten van die periode en van onze relatie niet verstandig, maar gevoelsmatig was het heel fijn en ik heb er met volle teugen van genoten. Ook dat koester ik.
Ga dus alsjeblieft geen spijt hebben.. Het is gebeurd en als je het vreselijk vond kan ik t nog begrijpen, anders is het verspilde energie meis.. Die kun je veel beter voor andere dingen gebruiken :) :p

kvind beetje onzin om voor deze vraag een nieuw topic te openen. Maar na hoelang mag je eigenlijk nog aan je ex denken. Ik heb anderhalf jaar verkering gehad en ik was kapot toen hij het uitmaakte. Toch heb ik daarna toch nog wel een keer bijna dezelfde kriebels gehad als hem, maar dat werd niets.
Ik denk eigenlijk nog bijna dagelijks aan die ex. Terwijl het al een jaar geleden is. Niet dat k hem terug wil ofzo, maar gewoon aan de tijd dat we samen waren ofzo.

Wat vinden jullie, hoelang mag je nog zoveel aan je ex denken?

Neem je tijd. Maar ik denk zoals ik al zei is het denk ik zo dat je het pas kunt afsluiten als je het geaccepteerd hebt en geen hoop meer koestert.
Bij mij duurde het een jaar. En natuurlijk denk ik af en toe nog aan hem. Soms wel elke dag.. Maar dat is niet meer op de manier zoals het het afgelopen jaar was. Ik mis hem niet echt meer en vind het allemaal oké zoals het is nu.

Ik mis hem ook niet echt hoor. Maar ik denk wel gewoon heel vaak aan hem. Ik wil hem ook niet terug, het is goed zo eigenlijk. Ik heb het volgens mij al wel geaccepteerd. Maar sommige van mijn vriendinnen vinden het wel een beetje raar, dat je nog zo vaak aan je ex denkt. Terwijl je wel verliefd wordt op andere etc.

Ik weet het niet, maar ik begin het een beetje zat te worden (na 2 jaar) Buh, rot nou toch es op uit mijn hoofd man!

was het na 3 maand meer dan zat, heb nu zoiets van als ze weer in me kop komt dan schop ik haar er gewoon uit, en het werkt redelijk...nog niet toppie, maar ik besef nu gewoon dat het neit meer gaat werken, nooit meer....ze is te veranderd, en ik ook...ik koester de mooie tijd en gebruik die kutte dingen die ze me aangeddaan heeft om haar uit me kop te schoppen :o

@ts:
wat loontjuh zegt je moet het voor jezelf afsluiten...en natuurlijk de beste remedie is gewoon weer stapelverliefd worden op een ander, maar dit kunnen we niet uitzoeken denk ik....

Ik denk ook alleen maar aan hem, ik wil hem niet meer terug. Hij is nu niet meer de jongen waar ik verliefd op was geworden. Ik heb nu bovendien een heel lief vriendje waar ik heel oud mee wil worden :)

Maar mijn ex zit nog eigenlijk dagelijks in mijn hoofd.

zolang hij je niet lang en hard in je hoofd neemt en je gewoon aan de tijd samen denkt en je niet in de weg zit bij je vriendje laat hem dan lekker zitten zou ik zeggen.

Mijn ex is ook niet meer de jongen op wie ik verliefd ben geworden. Als ik hem nu pas zou leren kennen zou ik hem niet eens aardig vinden..daarvoor is hij te veel veranderd sinds het uit is tussen ons. Als ik aan hem denk, denk ik ook aan die lieve jongen van vroeger en niet aan wie hij nu is.

Ik heb het ook...alleen ik heb wel het gevoel dat ik er over heen kom :) . Ooit. Jammergenoeg zit hij (nog steeds) bij me in de klas :| .

Hij is veranderd TEGEN JOU, ik ben ook vet anders tegen mijn ex, gewoon omdat ik teveel gekwetst ben.
Ga lekker veel leuke dingen doen ofzo, wie weet kom je ook een andere jongen tegen die je leuk gaat vinden of iets dergelijks..zoek gewoon afleiding. Je bent pas 17..die gozer is heus niet je enigste 'liefde'.

Ik ken het probleem. Ik probeer ook vrienden te blijven met mijn exvriend, maar ik denk gewoon niet dat dit altijd lukt. Kijk het moet van 2 kanten komen.
En ik denk dat je gewoon leuke dingen moet gaan doen. Ga stappen met vriendinnen, ga winkelen. Ik weet dat het moeilijk is heb zelf net ook een lange relatie achter de rug. Maar je moet niet denken wat als ik dit had gedaan of dat. Je bent jong. Blijkbaar was het niet de ware, ook al zal je dit zelf wel denken. Ga gewoon verder met je leven, dat heb je ook zonder hem. En uiteindelijk kom je er wel achter dat je gelukkiger bent zo en vergeten zal je hem waarschijnlijk nooit, maar de pijn zal weggaan en je zult weer andere jongens leuk gaan vinden! Je moet alleen jezelf toelaten om verder te gaan!

denk aan je sig

"verliefdheid is als een verslaving, wil je hier overheen komen, dan moet je ALLE contacten met 'de drug' verbreken"

Klinkt overdreven, maar ik kan je vertellen dat het wel degelijk zo is.
Ik heb mezelf 2 (!) jaar lang lopen kwellen met het idee dat het allemaal goed zou komen met mijn ex, en werd gek als ik hem 2 weken niet zag.
Ik ging naar dezelfde tenten waar hij altijd heen ging, zodat ik hem even kon zien. Het leek verrek wel een obsessie, waar hij ging, ging ik. En vaak zag ik hem dan met andere meiden, waardoor ik mezelf eigenlijk alleen maar kwelde.

Ik kan zeggen dat ik nog nooit in mijn leven ZO verliefd op iemand geweest ben als op hem.
Nu hij bijna gaat samenwonen met z'n vriendin krijg ik het eindelijk door. Natuurlijk wist ik wel dat het nooit meer goed zou komen, maar toch hou je contact omdat je HOOP hebt.

ook hij maakte deel uit van mijn vriendenkring en je wordt gewoon continu geconfronteerd met elkaar wat het nog moeilijker maakt. Maar richt je leven zo in dat je hem niet meer ziet.
Ik heb hem nu 10 weken niet gezien en moet zeggen dat ik afkickverschijnselen krijg ;) ik jank alles bij elkaar omdat ik hem zo graag wil zien, maar ik weet dat dit beter is. en dat het over een paar weken goed gaat, en hem langzaamaan vergeet.

Oke, nu ben ik wel een extreem geval, maar goed :p

hey beste meid,kijk eens;ik weet dat het heel naar voor je is,en je had echt met hem moeten praten maar ja het is nu voorbij.Je kan nu het beste hem een mailtje sturen en vertellen wat je echt van hem voelt......en dan begrijpt hij het vast wel....

zo ben ik ook hoor!eerst was het zelfs zo erg dat ik blij was als ik een lange dag naar school moest, omdat ik hem dan vaker tegenkwam..en ik was verdrietig als ik weekend had!ik had zelfs het gevoel dat ik nix meer waard was zonder mijn ex en ik vond andere dingen niet meer leuk. Het leek bij mij ook meer op een obsessie dan op verliefdheid. Nu zie ik ook wel in dat ik een beetje raar bezig was. Want ik ben hem dan wel kwijt maar alle andere dingen in mijn leven gaan door. Bovendien was onze relatie toch niet meer goed, dus maakte hij me ook niet meer gelukkig.Ik hoop dat het bij jou snel weer helemaal goed komt! :)

Na 2 jaar denken aan iemand is redelijk normaal, doe ik ook wel, maar absoluut niet dagelijks. Maar als je na al die tijd nog steeds iemand terug wil denk ik dat het niet klopt en dat je je ernstig zorgen moet gaan maken.

Hoelang het duurt voordat je over iemand heen bent is heel persoonlijk, maar voordeel van dat persoonlijke is ook dat je het voor een groot deel zelf in de hand hebt.

Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt. En hoewel ik het toendertijd zelf uit heb gemaakt, zit ik er nu, na meer dan een half jaar, nog steeds mee. Ik mis hem serieus dagelijks. En ik kan me niet voorstellen dat ik ooit een jongen leuker zal vinden dan hem.

Maarja, ik probeer ermee te leren leven.

Je sig. :)

Dat gaat nog wel over :) Ik heb dat ook tijden gedacht, maar het blijkt dat er toch nog wel meer leuke(re) jongens rondlopen :)

Tja ik kan goed begrijpen dat als je jezelf niet had ingesteld dat het over zou zijn dat je het heel moeilijk vindt om hem te vergeten. 't was immers erg fijn toch met ehm? En waarom zou je iets fijns vergeten!?

Toch denk ik dat je het moet blijven proberen. Geef jezelf weer een leuke tijd, probeer open te staan voor andere jongens en laat je ex maar vrolijk en blij aan je voorbij gaan. Je kan je jezelf elke keer weer hoop geven maar schiet je er echt iets mee op? Ik denk niet dat je ex er nog veel zin in heeft. Tis klote maar tis ook niet anders :( Oh ik lees net dat hij al 2 jaar lang in je gedachten rond wandelt.. euhm tja .. dat kost tijd .. veel tijd maar mocht je een leuke jongen weer tegen komen als je dat nog niet gedaan heb zal je zien dat et langzaam wegebt.. schijnlijk niet helemaal maar je moet gwn een nieuwe weg in slaan en niet meer achterom kijken!

Het is heel moeilijk, ik weet het...Heb het zelf al twee keer moeten meemaken.

Als mensen dan zeggen: tijd heelt alle wonden geloof je er niets van omdat je er nog zo mee bezig bent. Maar je zult merken dat je hem steeds minder gaat missen nadat de tijd verstrijkt.
Je moet je niet vreselijk gaan storten op alle leuke dingen, want (zo ging het bij mij iig) dan ga je hem alleen meer missen omdat je zo graag wil dat hij er ook bij is.

Geef jezelf de tijd om over hem heen te komen. Huil maar als het moet, maar weet dat je daarna gewoon weer verder moet met je eigen leventje.

je hoeft die mooie tijd ook niet te vergeten, maar je moet je er bij neerleggen dat het voorbij is en niet blijven hopen dat het weer goedkomt.

4 maanden pas?

Ach, ik ben nog extremer als ik dit zo lees.. :bloos:
Ik heb mijn ex al 3 jaar niet meer gezien, gesproken of op een andere manier contact met hem gehad. Ik heb bijna 2,5 jaar een hele lieve vriend waar ik nu mee samenwoon, maar mijn ex blijft elke dag in mijn hoofd. Geen moment gaat er voorbij dat ik niet aan hem denk.. :s

na3 jaar nog?als ik zo lees dat veel mensen na jaren nog aan hun ex denken word ik wel een beetje bang!ik zie mijn ex dagelijks, dat zal dan helemaal moeilijk worden...elke keer als ik em zie voel ik me weer zo verdrietig!ik wilde dat ik emgewoon eenhele tijd nietzou zien, maar dat kan helaas niet...en stiekem ben ik ook blij dat ie nog om me heen is.

Ik zie men ex-vriendje nu al 3 maand niet meer, maar of je hem nu veel ziet of niet, ik krijg hem niet uit mijn gedachten hoor!

Vergeet niet dat denken aan je ex iets anders is dan verlangen naar een relatie of naar een intens contact. O, ik denk nog wel elke dag ofzo een keertje aan hem, maar ten eerste komt dat omdat hij mijn eerste serieuze vriendje was en ten tweede omdat hij toch zo lang een intensieve rol heeft gespeeld in mijn leven.
Maar ik denk nu heel anders aan hem dan een paar maanden terug. Ik vind het oké zo..
Gisteren bijvoorbeeld, was ik jarig. Met zijn verjaardag heb ik een e-card verzonden. Van hem hoor ik niets. Tja, dan denk ik wel even aan hem, en mensen vragen ook of ik nog iets van hem gehoord heb, maar dan denk ik ook van: naja, your loss...

Wat een gezonde instelling (y)

Heeft wel even geduurd hoor, voordat ik zover was ;) :p
En vandaag al zijn vrienden (met uitzondering van 1, want dat is nog een vriend van mij) verwijderd uit mijn msnlijst en dat ene meisje waar veel mee is gebeurd heb ik geblokkeerd en verwijderd.
Ik heb zelfs zijn broer uit mn lijst verwijderd.
Hem verwijder ik niet, maar daar zie ik ook geen reden toe.

Zijn jullie nog vrienden (geweest)nadat het uit was?of is daar nog kans op in de toekomst?ik wil echt zo graag vrienden blijven met mijn ex..en toen het uit ging waren we er beiden van overtuigd dat we beste vrienden zouden worden. Maar die hoop heb ik een beetje opgegeven. Nu negeren we elkaar zo'n beetje...best vreemd aangezien je heel intiem met iemand bent geweest,maar misschien ook wel logisch...

Ja, op zich wel een beetje ja. In het begin nog intensief contact enzo. Later op regelmatige basis. En nu zitten we in de mooie negeerfase en ik vind het wel best zo :)